Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον αντίποδα
της εκκοσμίκευσης, που είναι η έξαρση στην εποχή μας, του ζηλωτισμού
και του θρησκευτικού φανατισμού και σημείωσε: «Ζούμε σε μια εποχή
που από τη μια έχουμε τον κίνδυνο της εκκοσμίκευσης και από την άλλη
κραυγές θρησκευτικού φανατισμού, κραυγές που νομίζουν ότι έτσι, τάχα,
μπορούν να αποσείσουν το κακό, να υψώσουν τείχη στους άλλους, στους
διαφορετικούς, σε αυτούς που δεν έχουν την ίδια, τυχόν, παράδοση και
πιστεύουν ότι έτσι θα προφυλάξουν την Ορθοδοξία και την Εκκλησία του
Χριστού. Δεν κατανοούν ότι ουσιαστικά κραυγάζουν για το έλλειμμα του
ίδιου τους του εαυτού. Αναζητούν το δικό τους έλλειμμα και νιώθουν οι
ίδιοι, πολλές φορές, την ανάγκη να φωνάξουν για τη δική τους
ελλειμματική πορεία μέσα στην Ορθοδοξία. Σε αυτό το μοναστήρι η
διακριτική ανοχή έχει φέρει καρπούς ευλογημένους από το Θεό και
αποδεικνύει ότι, όταν κανείς έχει την αλήθεια και την βιώνει, δεν έχει
τίποτα απολύτως να φοβηθεί από τον οποιοδήποτε άλλο. Ίσα - ίσα, με την
ανοχή ρίχνει γέφυρες και η γέφυρα είναι η ελπίδα κάποιος να τη διαβεί
και να έρθει στην αλήθεια. Τα τείχη απομονώνουν αλλά και κάποια στιγμή
καταρρέουν...».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο
Σεβασμιώτατος επεσήμανε την οικολογική δραστηριότητα της Μονής ως
απάντηση στην απληστία και στην ασυδοσία, κατά της φύσης, που επικρατεί
στον σύγχρονο κόσμο. «Σε αυτό το μοναστήρι δημιουργούνται οι
προϋποθέσεις για μία αρμονική συνύπαρξη ανθρώπων, ζώων, φυτών, της
πλάσης του Θεού. Και είναι κι αυτό μια βιωτή καθαρά ορθόδοξη,
Αγιοπνευματική και αληθινά ασκητική...».
Η νέα Μοναχή, ηλικίας 26 ετών, έλαβε το όνομα Θεοτέρπη
και ήδη συμπλήρωσε 5 χρόνια δοκιμασίας στη Μονή. Γνώρισε το Μοναστήρι
μέσω του διαδικτύου, στην προσπάθειά της να εμπλουτίσει τις γνώσεις της
γύρω από τις σπουδές της, που αφορούν την φιλοσοφία, τα Αρχαία Ελληνικά
και την προστασία του περιβάλλοντος. Γνωρίζει πολύ καλά την Ελληνική και
την Εσθονική γλώσσα.