Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

.

.
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.
Μέσα απ΄αυτές τις σελίδες που ακoλουθούν θέλω να μάθει όλος ο κόσμος για Τους Αγίους, τις Εκκλησιές και τα Μοναστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Μπορείτε να μου στείλετε την Ιστορία του Ναού σας ή του Μοναστηρίου σας όπως και κάποιου τοπικού Αγίου/ας της περιοχής σας nikolaos921@yahoo.gr

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης
κάνετε κλικ στην φωτογραφία

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Η πανήγυρις της Υπαπαντής του Σωτήρος στην Καλαμάτα.

PDFΕκτύπωσηE-mail


Στην Καλαμάτα μετέβη ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων κατά το διήμερο 1-2 Φεβρουαρίου προκειμένου να λάβει μέρος στην εορτή του μητροπολιτικού ναού, κατόπιν προσκλήσεως του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου.
Στον εσπερινό χοροστάτησε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ενώ την ημέρα της εορτής χοροστἀτησε και προεξήρχε του πολυαρχιερατικού συλλείτουργου ο σεβασμιώτατος Βεροίας κ. Παντελεήμων ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Έλαβαν ακόμη μέρος οι σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος, Κοζάνης κ. Παύλος, Πατρών κ. Χρυσόστομος,Κισσάμου κ. Αμφιλόχιος, Πατρών κ. Χρυσόστομος, Ιλίου κ. Αθηναγόρας και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Στον εσπερινό της προηγούμενης ημέρας έλαβε μέρος και ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Μαρεώτιδος κ. Γαβριήλ.

Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τόνισε:
«Ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλ­μοί μου τό σωτήριόν σου … φῶς εἰς ἀπο­κά­λυ­ψιν ἐ­θνῶν».
῾Ολόκληρη τή ζωή του ἀνέμενε ὁ πρεσβύτης Συ­­μεών νά συναντήσει τόν Mεσσία· ὁλόκληρη τή ζωή του, ἐκεῖ, στόν ναό τοῦ Σολομῶντος, ἀνέμενε νά ἐκ­πληρωθεῖ ἡ ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους. Kαί δέν ἦταν μό­νος. Mα­­ζί του γιά αἰῶνες πε­­­ρί­με­νε ὁλόκληρη ἡ ἀν­­θρω­πότητα τήν ἔ­λευ­­­ση τοῦ Λυτρωτοῦ της.
Ἀπό τήν ἡμέ­ρα κατά τήν ὁποία οἱ πρωτό­πλα­στοι ἐκδιώ­χθηκαν ἀπό τόν παρά­δει­σο τῆς Ἐδέμ ἐ­ξαι­τίας τῆς πα­ρα­­­­κοῆς τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, δισεκατομ­μύρια ἀν­θρώ­πων γεννήθηκαν καί πέθαναν μέ αὐτή τήν προ­σδοκία, μέ τήν προσδοκία νά δοῦν τόν σωτήρα τοῦ κό­σμου, νά δοῦν τόν Xρι­στό.
Kαί σήμερα, ἀνάμεσα στά βρέφη πού ἔρ­χο­νται στόν ναό τοῦ Σο­λο­μῶντος μαζί μέ τίς μη­τέρες τους γιά νά λά­βουν τήν εὐλογία τῶν ἱε­ρέων, σύμφωνα μέ τόν νόμο, ὁ πρεσβύτης Συ­μεών διακρίνει αὐτό πού μέ τόση λαχτάρα ἀνέμενε. Διακρίνει τόν μονογενῆ Yἱό τοῦ Θε­οῦ, τόν σωτήρα καί λυτρω­τή τῶν ἀνθρώπων. Δια­κρίνει τό φῶς πού ἀνέ­τειλε γιά νά φωτίσει «τούς ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου καθημέ­νους», τό φῶς πού ἐφά­νη γιά νά ἀποκαλύψει στούς ἀνθρώ­πους τόν ἴδιο τόν Θεό.
«Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν». Mέσα σέ μία μό­νο φράση συγκε­φα­λαι­ώνει ὁ πρεσβύτης Συ­­­μεών ὅλη τήν ἀλή­θεια γιά τόν Xριστό, τόν ὁποῖο κρατᾶ ὡς βρέ­φος στά χέρια του.
Xριστός εἶ­ναι φῶς· εἶναι τό μοναδικό φῶς «ὅ φωτίζει πά­ντα ἄν­θρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κό­σμον»· εἶ­ναι, ὅπως ὁ ἴδιος θά διακη­ρύξει, «τό φῶς τοῦ κό­σμου», ἕνα φῶς, τό ὁποῖο δέν τό ἄναψε κα­νένας ἄν­θρωπος, γιατί ὁ Xρι­στός εἶ­ναι «φῶς ἐκ φω­τός, Θεός ἀληθι­νός, ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ γεννη­θείς πρό πά­ντων τῶν αἰώ­νων»· εἶναι φῶς, τό ὁποῖο δέν σβύ­νει ποτέ γιατί ἡ ὕπαρξη καί ἡ βα­σι­λεία του δέν ἔχει τέλος, εἶ­ναι αἰώ­νια· εἶναι φῶς, τό ὁποῖο δέν συσκοτίζεται οὔ­τε ἀπό τούς ἀν­θρώ­πους οὔτε ἀπό τά ἔργα τοῦ σκότους, για­τί «τό φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαί­νει, καί ἡ σκοτία αὐ­τό οὐ κατέλαβεν», ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει ὁ εὐ­αγ­γε­λιστής Ἰωάννης.
Ὀνομάζεται ὁ Xριστός φῶς, γιατί προ­σωπο­ποιεῖ τίς ἰδιό­τητες τοῦ φωτός. Ἄυλο τό φῶς καί ὅμως ὁρατό· ἄυλος καί ὁ Xριστός ὡς Θεός, πού ὅμως ἔγινε ὁρατός μέ τήν ἐναν­θρώ­πισή του γιά νά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία.
Κα­θαρό καί διάφανο τό φῶς, ὅπως καθαρός καί ἀμόλυντος εἶναι καί ὁ Xρι­στός, ὡς ὁ μό­νος ἀνα­μάρ­τητος.
Φῶς εἶναι ὁ Xρι­στός, γιατί, ὅπως τό φῶς ἐξα­σφαλίζει στόν κόσμο τή ζωή, ἔτσι καί ὁ Xριστός ἐξασφαλίζει στούς ἀν­θρώ­πους ὄχι μόνο τήν ἐπίγεια ἀλλά καί τήν αἰώνια ζωή.
Kαί ἐάν τό ὑλικό φῶς μᾶς ἐπιτρέ­πει νά βλέ­πουμε γύρω μας, νά βλέ­­πουμε τούς συναν­θρώ­πους μας καί τόν κό­σμο, τό φῶς τοῦ Xρι­στοῦ μᾶς προσφέρει τή μοναδική καί ἀνεπα­νά­ληπτη δυνατότητα νά βλέπουμε τόν Θεό.
Γι᾽ αὐ­τό καί ὁ πρε­σβύτης Συμε­ών εὐχαρι­στεῖ τόν Θεό πού τόν ἀ­ξίω­σε νά δεῖ τόν Xρι­στό, «φῶς εἰς ἀποκάλυ­ψιν ἐθνῶν».
Kι ἐάν οἱ πρωτόπλα­στοι θέλοντας νά κατα­κτή­σουν τή γνώση δο­κί­μασαν τόν ἀπαγο­ρευ­μέ­νο καρπό καί ἀπέ­τυ­χαν μέ συνέπεια νά ἐκ­διω­χθοῦν ἀπό τόν πα­ρά­δεισο, ὁ Xριστός ἦλ­θε στή γῆ γιά νά ἀποκα­λύψει στόν ἄνθρω­πο τόν Θεό.
«Ὁ ἑωρακώς ἐμέ ἑώ­ρακεν τόν πα­τέ­ρα»· αὐ­τός πού εἶδε ἐμέ­να, εἶδε καί τόν πα­τέρα μου, θά δια­βε­βαι­ώ­σει ὁ ἴδιος ὁ Xρι­στός. Kι ὄχι μόνο μᾶς τόν ἔδειξε, ἀλλά μᾶς γνώ­ρισε καί τό θέ­λημά του, μᾶς ἀποκά­λυ­ψε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο μπο­ροῦμε νά εἰσέλ­­θου­με καί πάλι στόν ἀπωλεσθέντα πα­ράδεισο, γιά νά ἀπο­λαύ­σουμε ἐκεῖ αἰω­νίως τή θέα τοῦ προ­σώπου τοῦ Θε­οῦ.
Ὅμως, ἀγαπητοί μου, δέν εἶναι μόνο ὁ πρε­σβύτης Συ­με­ών πού ἔλα­­βε τότε στά χέρια του τόν Xρι­στό καί εὐ­χα­ρί­στησε τόν Θεό, για­τί εἶ­δαν τά μάτια του τόν αἴτιο τῆς σω­τηρίας τοῦ κόσμου καί τό φῶς πού θά ἀπο­κά­λυπτε στούς ἀνθρώ­πους τήν ἀλή­θεια τοῦ Θεοῦ. Εἴμαστε καί ὅλοι ἐμεῖς, οἱ πι­στοί, πού ἔχουμε τή δυ­νατό­τη­τα νά ἐνα­γκα­λι­ζόμαστε νοερά καί πνευ­­μα­τικά τόν Xρι­στό μέσα στά μυ­στήρια τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας, μέσα ἀπό τή μυστι­κή ἕνωσή μας μαζί του μέ τήν προ­­σευχή.
Τό ἐρώτημα ὅμως πού τίθεται ὅμως εἶναι ἐάν τόν ἀναγνωρίζουμε, ὅ­πως ὁ Συμεών, ἤ ἀάν τόν προσπερνοῦμε ἀ­διά­­φορα. Ἐάν ἀνα­γνω­ρί­ζου­­με ὅτι ὁ Xριστός εἶναι ὁ σωτήρας μας, εἶναι αὐ­τός ὁ ὁποῖος μπορεῖ πραγ­ματικά νά μᾶς χαρίσει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτι­ῶν καί τή σωτηρία τῆς ψυ­χῆς μας. Ἐάν ἀναγνω­ρίζουμε ὅτι αὐτός εἶναι τό φῶς τό ὁποῖο μπορεῖ νά φωτί­σει καί νά ἀνα­και­νίσει τή ζωή μας, τήν ψυχή μας, τή σκέψη μας, τίς ἐνέργειές μας.
Τίθεται ὅμως καί ἕνα ἐπιπλέον ἐρώτημα: ἐάν εἴ­μαστε εὐ­γνώ­μονες καί ἐμεῖς πρός τόν Θεό, ὅπως ὁ πρε­σβύ­­της Συ­μεών, για­τί μᾶς ἀξιώνει νά βλέπου­με καί νά ἀκοῦ­με τόν Yἱό του, για­τί μᾶς ἀξιώ­νει νά τόν ὑπο­δεχόμαστε στήν ψυχή καί στό σῶ­μα μας.
Εἶναι ἀνάγκη, ἀδελφοί μου, νά συνειδητοποιή­σου­με τήν τι­μή πού μᾶς κάνει ὁ Θεός καί νά προ­σπα­θή­σουμε νά ἀν­τα­­ποκριθοῦμε σ᾽ αὐ­τήν ἐναρμονίζοντας τή ζωή μας μέ τή διδα­σκα­λία του, ὥστε νά ἀξιω­θοῦ­με νά οἰκειο­ποι­η­θοῦ­με καί τή σωτηρία πού μᾶς χάρισε, νά ἀξιωθοῦμε νά ἐπαναλάβουμε καί ἐ­μεῖς τά λό­για τοῦ πρεσ­­βύτου Συμεών «ὅτι εἶδον οἱ ὀ­φθαλ­μοί μου τό σωτήριόν σου … φῶς εἰς ἀπο­κά­λυψιν ἐ­θνῶν».
Κλείνοντας, ἀδελφοί, θά ἀποτελοῦσε παρά­λειψη, ἐάν δέν εὐχαρι­στοῦσα ἐκ βάθους καρ­δίας τόν Σεβα­σμιώ­τατο Μητροπολίτη Μεσ­­ση­νίας κ.κ. Χρυ­σό­στομο, ὁ ὁποῖος μοῦ ἀπηύθυνε τήν φιλόφρονα αὐτή πρόσκληση νά συνεορ­τάσω μαζί του καί μαζί σας τήν μεγάλη δεσπο­τική καί θεομητορική ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς, κατά τήν ὁποία πανη­γυρίζει ἡ Ἱερά Μητρό­πολή σας καί μοῦ παρε­χώρησε εὐγενῶς τή τιμή νά προεξάρχω τῆς σημερινῆς θείας Λει­τουρ­γίας καί νά ὁμι­λή­σω πρός ἡμᾶς.
Τόν εὐχαριστῶ καί πά­λιν καί πολλάκις καί τοῦ εὔχομαι νά μακρο­η­μερεύει ὡς πρεσβύτης Συμεών καί νά τόν ἀξιώνει ὁ Θεός τῆς θέας τοῦ θείου φωτός του, τό ὁποῖο νά κατευθύνει τή ζωή καί τά ἔργα του.


Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.