Κοσμοσυρροή φέτος στη μεγάλη πανήγυρι του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης και παρά το δυνατό ψύχος ατελείωτες ήταν οι ουρές των προσκυνητών που ανέμεναν καρτερικά για να προσκυνήσουν την ιερά και χαριτόβρυτη αγία εικόνα του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, που εθαυματούργησε στο παρελθόν αλλά και στις μέρες μας συνεχίζει ασταμάτητα να παρέχει ιάσεις και να βρύει ιάματα.
Την φετεινή ιερά πανήγυρι, πρώτη χρονιά χωρίς την παρουσία του αειμνήστου Προιϊσταμένου του Ιερού Ναού π. Τιμοθέου Λέτσιου, λάμπρυνε με την παρουσία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. θεολόγος, ο οποίος προέστη τόσο του πανηγυρικού Εσπερινού όσο και του πανηγυρικού Αρχιερατικού Συλλείτουργου, ανήμερα της εορτής.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος, ευγενώς καλοσώρισε τον υψυλό προσκεκλημένο και πολύ αγαπητό αδελφό και συνεπίσκοπο του, Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγο και δια θερμών λόγον τον ευχαρίστησε για την παρουσία του στην πόλη του Αγίου Αχιλλίου και δη την μεγάλη αυτή ημέρα της εορτής του Αγίου Χαραλάμπους που πανηγυρίζει η περιοχή του Αλκαζάρ αλλά και όλοι οι φιλάγιοι και φιλέορτοι Λαρισαίοι.
Στην αντιφώνησή του, ο Σεβασμιώτατος Άγιος Σερρών ευχαρίστησε θερμά τον Επίσκοπο της τοπικής Εκκλησίας και με την γνωστή ρητορική ικανίτητα που τον διακρίνει ανέλυσε στους πιστούς την δύναμη της μαρτυρίας του Αγίου Χαραλάμπους που θυσιάσθηκε για την δόξα του Ονόματος του Αγίου Θεού.
Παρουσίασε με έναν ξεχωριστό τρόπο την αγία βιοτή του Αγίου Χαραλάμπους την επιμονή του να υπηρετεί επί έναν αιώνα πιστά τον Κύριο της δόξης, τους ιερείς του Θεού του Υψίστου και ταυτόχρονα ως στύλος ακλόνητος της Εκκλησίας Του.
Κάλεσε ακόμη τα πλήθη των Χριστιανών να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι να μην απογοητεύονται από τις άσχημες ειδήσεις των καιρών μας και τόνισε πως ήλθε πια η ώρα να αναθεωρήσουμε πολλές αρχές από την ζωή μας, να επιστρέψουμε στις αξίες και τα ιδανικά του ενδόξου γένους μας και νά προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι διορθώνοντας τα λάθη του παρελθόντος και προσπαθώντας να επιτύχουμε αυτό που πέτυχε ο λευκασμένος Ιερέας της Μαγνησίας, Άγιος Χαράλαμπος, δηλαδή την σωτηρία και την θέωση.