Στο Μήνυμά του ο Σεβασμιώτατος γράφει ειδικώτερα: «Πρώτη τοῦ ἔτους σήμερα. Ἕνα καινούργιο ἄνοιγμα στὴν ἐλπίδα, μία νότα αἰσιοδοξίας στὴν κουρασμένη καὶ ἀποκαμωμένη κοινωνία μας, μία ἀφετηρία κοινοῦ ἀγῶνα γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο. Ἄς ἐμπιστευθοῦμε τὴν ἀνθρώπινη ἀνεπάρκειά μας καὶ τὶς ὅποιες ἀγωνίες μας στὴν παντοδύναμη Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἂς ἀφήσουμε τὴν ψυχή μας νὰ γευθεῖ τὴν πληρότητα τῶν θείων δώρων Του καὶ τὴν πλησμονὴ τῆς ἀγάπης Του. Καὶ ἂς ἀναλάβουμε, μὲ ἐπίγνωση καὶ ζῆλο, τὴν εὐθύνη νὰ ἀξιοποιήσουμε τὸ πολύτιμο δῶρο Του, τὸ χρόνο, κατὰ τὸ θέλημά Του καὶ πρὸς δόξαν τοῦ Παναγίου Ὀνόματός Του…
»Ἕνας καινούργιος χρόνος ἀνατέλλει σήμερα καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς προσφέρει ἕνα πολύτιμο δῶρο, τόν «νέο ἐνιαυτό τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου». Ἀξίζει, λοιπόν, αὐτή τή γιορτινή ἡμέρα μετά προσοχῆς νά ἑστιάσουμε τό ἐνδιαφέρον μας σ’ αὐτό τό θαυμαστό καί πολύτιμο δῶρο, πού μᾶς ἐπιφυλάσσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τό Νέο Ἔτος…
»Πράγματι, ὁ χρόνος εἶναι δῶρο, πού ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστά μας, κατ’ ἀρχήν ὡς μία ποικιλία εἰκόνων καί ἐναλλαγῶν. Εἶναι μέγεθος μετρητό, πού ὅμως μυστικά καί ἀθόρυβα τελεσιουργεῖ τό θαῦμα: ἀνοίγει στό φῶς τά πέταλα τοῦ μπουμπουκιοῦ, μεταμορφώνει τό σκουλήκι σέ πεταλούδα, βλαστάνει τό σπόρο ἀπό τήν ὑγρή γῆ, μεστώνει τό στάχυ, ὡριμάζει τόν καρπό. Εἶναι παράμετρος αὐτονόητα γνωστή καί ἀπροσμέτρητα ἄγνωστη, κρυμμένη ἐπιμελῶς πίσω ἀπό τήν ὅποια φυσική ἀλλαγή. Εἶναι πραγματικότητα ἄϋλη, πού ρυθμίζει, ὡστόσο, σταθερά τήν κίνηση καί τήν πορεία τῶν ἄστρων, χαρίζοντάς μας ἀνατολές γεμᾶτες φῶς, χρυσά μεσημέρια, μεγαλόπρεπα ἔναστρα βράδυα. Τό κύλισμά του εἶναι ἡ αἰτία πού διαμορφώνει τίς ἐποχές, κινῶντας ἄλλοτε τούς ἀνέμους τοῦ χειμῶνα καί φέρνοντας ἄλλοτε τό πυρακτωμένο φῶς τοῦ καλοκαιριοῦ. Πόσο, ἄραγε, ἐκτιμοῦμε καί ἀπολαμβάνουμε αὐτή τήν ἀπερίγραπτη καί διαρκῶς ἀνακυκλούμενη ὀμορφιά τοῦ χρόνου, πού καθημερινά μᾶς χαρίζεται στίς ποικίλες ἐναλλαγές της;..
»Ἄν οἱ σοφοὶ τῆς γῆς χαρακτήρισαν τὸν χρόνο ὡς χρῆμα, ἡ Ἐκκλησία μας τὸν θεωρεῖ ἐφαλτήριο, ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς ἀπογειώσει πρὸς τὴν ἁγιότητα. Ἀρκεῖ ἕνας χτύπος στὸ ρολόϊ τῆς ψυχῆς μας, γιὰ νὰ μᾶς ἐξασφαλίσει τὴν μεταφυσική μας ἀφύπνιση. Δὲν ἀπαιτήθηκε, ἄλλωστε, παρὰ μόνο μία κίνηση μετανοίας γιὰ νὰ ξεκλειδωθεῖ ἀπὸ τὸν ληστὴ ὁ Παράδεισος. Κατὰ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἀρκετὴ ἡ διάρκεια μίας καὶ μόνον ἡμέρας, ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ ἕως τὴ δύση της, ὥστε νὰ κατακτηθεῖ ὁ ἐξαγιασμός μας. Ἰδοὺ ἡ πρόκληση τῆς σημερινῆς ἡμέρας: Νὰ διαχειρισθοῦμε μὲ σύνεση τήν κάθε στιγμή, κάτι φαινομενικά μικρό, ποὺ ὅμως ἔχει ἄπειρη ἀξία. Νὰ ἀξιοποιήσουμε τό κάθε λεπτό, κάτι ποὺ φαίνεται λίγο, ἀλλὰ ἔχει διαστάσεις ἀσύλληπτες. Πῶς; «ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν», μᾶς προτρέπει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἀξιοποιῶντας, δηλαδή, τό χρόνο τῆς ζωῆς μας ὡς ἀγάπη, ὡς ἐλευθερία, ὡς συμπόρευση μὲ τὸν Χριστό καί τὸν συνάνθρωπο. Συγχωρῶντας, συμπονῶντας καὶ φροντίζοντας τὸν διπλανό μας, χωρὶς ἐπιφύλαξη, χωρὶς ὑστεροβουλία, χωρὶς ἀντάλλαγμα. Ἀντίθετα, ἄν συνεχίσουμε νά σπαταλοῦμε τὸν καιρό μας στὰ πλαίσια τῆς φυσικῆς ἀναγκαιότητας, καλπάζοντας ἀπὸ μέριμνα σὲ μέριμνα, τὸν ἐκφυλίζουμε σὲ μία ἀνιαρὴ καὶ ἀδυσώπητη καθημερινότητα».
Μετά την καθιερωμένη Δοξολογία ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε την Αγιοβασιλόπιτα, παρουσία του Βουλευτού Έβρου Αναστασίου Δημοσχάκη, του Στρατηγού Διοικητού της XVI Μεραρχίας Θεοδώρου Χατζηγεωργίου, του Περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντού Ανατ. Μακεδονίας Θράκης Στρατηγού Πασχάλη Συριτούδη, του Αστυνομικού Διευθυντού Ορεστιάδος Χαράλαμπου Ελευθεριάδη, του Διοικητού της 3ης Ταξιαρχίας Ταξιάρχου Πέτρου Δασκαλάκη, του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Ορεστιάδος Χρήστου Ορμανλίδη και του εκπροσώπου του Δημάρχου Ορεστιάδος Αντιδημάρχου Ευαγγέλου Μαρασλή και κήρυξε το έτος 2023 ως Έτος Επετειακό επί τη συμπληρώσει 100 ετών από την ίδρυση της Νέας Ορεστιάδος, της νεότερης πόλεως της Πατρίδας μας, που εξ υπαρχής φιλοξένησε προσφυγικούς πληθυσμούς μετά την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης.
Αναρτήσεις
