Την
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του
Ιερού Ναού της Αγίας Βαρβάρας του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος
Βεροίας η υποδοχή της τιμίας Κάρας του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία από την
ομώνυμη Ιερά Μονή της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος.
Την τιμία Κάρα που μετέφερε εκ μέρους του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Γαβριήλ ένας αδελφός της Ιεράς Μονής υποδέχθηκε ο
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.
Παντελεήμων, ο οποίος στη συνέχεια χοροστάτησε σε εόρτιο εσπερινό και
κήρυξε τον θείο λόγο.
Η
τιμία κάρα του Οσίου Δαβίδ θα παραμείνει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό
Αγίας Βαρβάρας μέχρι την Τετάρτη στις 9:30 π.μ. όπου και θα τίθεται σε
προσκύνηση των πιστών, ενώ ο Σεβασμιώτατος ανήμερα της εορτής της Αγίας
Βαρβάρας θα ιερουργήσει στον Ιερό Ναό και θα τελέσει Χειροτονία
Διακόνου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
Μέ πολλή συγκίνηση ὑποδεχόμεθα ἀπόψε στόν πανηγυρίζοντα, ἀπό αὔριο, ἱερό ναό τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, τή σεπτή καί χαριτόβρυτη κάρα τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος, τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, τήν ὁποία εἶχε τήν καλωσύνη νά μεταφέρει καί πάλι στήν Ἱερά Μητρόπολή μας, ὁ πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ, ἀρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ, μέ τήν εὐκαιρία τῆς πανηγύρεως τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί τῆς ἐνορίας σας, πρός προσκύνηση καί εὐλογία ὅλων τῶν εὐσεβῶν προσκυνητῶν καί συμπανηγυριστῶν.
Εἴμεθα
εὐγνώμονες γιά τήν εὐλογία αὐτή ἀλλά καί γιά τήν ἀγάπη σας, τήν
ὁποία πολλές φορές ἔχετε ἀποδείξει πρός τήν Ἱερά μας Μητρόπολη, μέ τήν
ὁποία ἄλλωστε συνδέεσθε μέ δεσμούς ἰσχυρούς, νά ὑποβληθεῖτε στόν κόπο
τοῦ ταξιδίου γιά νά συνοδεύσετε τή τιμία καί θαυματουργή κάρα τοῦ
ὁσίου Δαβίδ μέχρις ἐδῶ, ὥστε νά τιμήσουμε καί ἐμεῖς τόν ὅσιο μαζί τήν
προστάτιδα τῆς ἐνορίας, τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα.
Ἡ
ἔλευση τῆς χαριτοβρύτου κάρας τοῦ ὁσίου Δαβίδ μᾶς δίδει, ἀδελφοί
μου, τήν εὐκαιρία νά ἑστιάσουμε στή σχέση πού ἔχουν οἱ δύο ἅγιοι, ὁ
ὅσιος Δαβίδ καί ἡ ἁγία Βαρβάρα. Διότι, ἄν καί ἔζησαν σέ διαφορετικές
ἐποχές, ἄν καί ἔζησαν μία ἐντελῶς διαφορετική ζωή, ἔχουν κοινά
στοιχεῖα, στοιχεῖα πού πρέπει νά ἔχει ἡ ζωή κάθε χριστιανοῦ, πού
πρέπει νά ἔχει ἡ ζωή τοῦ καθενός μας.
Καί
τά κοινά τους στοιχεῖα εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Χριστό καί τό μαρτύριο.
Διότι μάρτυρες ἦταν καί οἱ δύο ἅγιοι, καί ὑπέμειναν τό μαρτύριο τοῦ
αἵματος ἡ ἁγία Βαρβάρα, καί τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως ὁ ὅσιος Δαβίδ
ἀπό τή μεγάλη ἀγάπη τους στόν Χριστό.
Ἴσως
τό μαρτύριο τοῦ αἵματος νά φαίνεται καί πιό σκληρό καί πιό ὀδυνηρό,
γιατί δοκιμάζεται τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, βασανίζεται, πονᾶ, ὑποφέρει,
κακοποιεῖται καί στό τέλος ὑπομένει καί τόν θάνατο· εἶναι δηλαδή
ὁλοκληρωτική θυσία τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ζωῆς τοῦ μάρτυρος, πού
συχνά μπορεῖ νά εἶναι νέος στήν ἡλικία, ὅπως ἦταν ἡ ἁγία Βαρβάρα, χάριν
τῆς πίστεως στόν Χριστό καί τῆς ἀγάπης πρός Αὐτόν.
Ὅμως
καί τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως, αὐτό τό ὁποῖο περνοῦν, ὅσοι γίνονται
μέ τή θέλησή τους μάρτυρες «ἄνευ μαστίγων καί διωγμῶν», ἀλλά μέ τόν
συνεχῆ ἀγώνα νά ἐπιτύχουν τήν ἐν Χριστῷ ζωή, δέν εἶναι εὔκολη
ὑπόθεση. Διότι ἡ πάλη τους δέν εἶναι, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος,
«πρός αἷμα καί σάρκα, ἀλλά πρός τούς κοσμοκράτορες τοῦ σκότους τοῦ
αἰῶνος τούτου». Δέν εἶναι μέ τά ἄγρια θηρία, τά ὁποῖα ἀντιμετώπιζαν οἱ
μάρτυρες τοῦ αἵματος στά ρωμαϊκά ἀμφιθέατρα, ἀλλά πρός τόν νοητό
λέοντα, τόν διάβολο, ὁ ὁποῖος «ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα
καταπίῃ», ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται μέ τούς πειρασμούς, μέ τά τεχνάσματα πού
ἐπινοεῖ, μέ τά πεπυρωμένα βέλη τῶν λογισμῶν νά τραυματίσει καί νά
θανατώσει τόν ἀγωνιζόμενο μάρτυρα τῆς συνειδήσεως.
Καί
ἕνας μάρτυρας τῆς συνειδήσεως ἦταν ὁ ὅσιος Δαβίδ, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν
ἀγάπη του πρός τόν Χριστό ἐπέλεξε τόν δρόμο τῆς ἀσκήσεως, τόν δρόμο
τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος καί τοῦ μαρτυρίου τῆς συνειδήσεως. Καί
πάλεψε ὄχι μία ἡμέρα, ὄχι λίγους μῆνες, ἀλλά ὁλόκληρη τή ζωή του μέ
πραγματική αὐταπάρνηση καί αὐτοθυσία, ὑπομένοντας δοκιμασίες καί
πειρασμούς, μέ τήν ἄσκηση, μέ τήν προσευχή, μέ τή νηστεία, μέ τήν
ἀγρυπνία, μέ τήν ἐγκράτεια. Γι᾽ αὐτό ἀξιώθηκε νά λάβει τόν στέφανο τῆς
νίκης καί νά εὐφραίνεται στόν οὐρανό μαζί τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα
Βαρβάρα καί ὅλους τούς ἁγίους.
Ἡ
πνευματική αὐτή εὐκαιρία πού μᾶς δίδει αὐτές τίς ἡμέρες ἡ Ἐκκλησία μας
μέ τήν παρουσία τῆς σεπτῆς καί θαυματουργοῦ κάρας τοῦ ὁσίου Δαβίδ στήν
ἐνορία σας, ἔχει ὡς σκοπό νά μᾶς βοηθήσει νά σκεφθοῦμε καί νά
συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ εἶναι συνδεδεμένη μέ τό
μαρτύριο. Χωρίς μαρτύριο, χωρίς ἑκούσια προσφορά τοῦ ἑαυτοῦ μας στόν
Χριστό καί στήν ἀγάπη του, στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων τοῦ καθενός μας,
δέν νοεῖται χριστιανός, δέν νοεῖται πιστός. Διότι ὁ πόλεμος εἶναι
δεδομένος. Ἡ φύση ρέπει πρός τήν ἁμαρτία καί ὁ ἀντίδικος τῆς ψυχῆς
μας, ὁ πονηρός, ἐπιδιώκει μέ κάθε τρόπο νά μᾶς παρασύρει μακριά ἀπό
τόν Χριστό, νά μᾶς παρασύρει στήν καταστροφή.
Εἶναι,
λοιπόν, ἀνάγκη, ἐάν θέλουμε νά μείνουμε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί
νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, νά ἀγωνιζόμεθα καθημερινά τόν πνευματικό
ἀγώνα μέ τά ὅπλα πού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία μας, ἔτσι ὥστε
ἐνισχυόμενοι καί ἀπό τή χάρη τῶν ἁγίων μας νά κατορθώσουμε νά
ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς τόν στόχο μας, πού δέν εἶναι ἄλλος παρά ἡ αἰώνια
ζωή, τήν ὁποία εὔχομαι νά χαρίσει ὁ Θεός διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ ὁσίου
Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ καί τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας σέ ὅλους
μας.