Σε κλίμα κατάνυξης και συγκίνησης τελέσθηκε το Ετήσιο Μνημόσυνο του μακαριστού Καθηγουμένου π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη.

Σε κλίμα Ιεράς κατανύξεως και συγκίνησης και με την παρουσία  δύο Μητροπολιτών τελέσθηκε το πρωί του Σαββάτου 23 Ιουνίου στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγάθωνος,  το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Καθηγουμένου αυτής Αρχιμανδρίτου π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη.

            Στην Ακολουθία του όρθρου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κατάνγκας κ. Μελέτιος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), ο οποίος στην συνέχεια προηξήρχε του Αρχιερατικού συλλείτουργου, τη συμμετοχή του  Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Νικολάου, πολλών Ιερέων από την Μητρόπολή μας και από άλλες Μητροπόλεις, καθώς και πλήθους πιστών, οι οποίοι έσπευσαν να τιμήσουν τη μνήμη του απλού και ταπεινού, Μακαριστού Καθηγουμένου της αγάπης π. Δαμασκηνού και να προσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του.

            Στις Ιερές ακολουθίες, οι οποίες μετεδόθησαν απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας (89,4 fm), έψαλλε πολυμελής βυζαντινή χορωδία, μαθητές της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Μητροπόλεως, υπό την άρτια καθοδήγηση του Διευθυντού αυτής και Πρωτοψάλτου κ. Ανδρέου Ιωακείμ και του τ. Σχολάρχου της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, Πρωτοψάλτου κ. Στυλιανού Μαστρογιάννη.

            Τον Θείο λόγο εκήρυξε ο άγιος Κατάνγκας,ο οποίος αφού ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας για την άδεια και την αγάπη του  δια να συμμετάσχει στις Ιερές ακολουθίες, αναφέρθηκε δι’ ολίγον  στην προσωπικότητα του π. Δαμασκηνού και στο χριστιανικό ήθος που τον διέκρινε.

            «Με τον π. Δαμασκηνό ζήσαμε 6 χρόνια μαζί, όντας συμμαθητές στην Εκκλησιαστική Σχολή της Λαμίας και από τότε θυμάμαι τα σπάνια χαρίσματά του, την απλότητα, την αγάπη και την σύνεση, αρετές οι οποίες σκιαγραφούσαν την προσωπικότητά του και τις οποίες μετέδιδε σε όσους τον συναναστρεφόταν.

            Εύχομαι να προσεύχεται από τον θρόνο του Θεού για το μοναστήρι του, για τον Δεσπότη του, για τους Μοναχούς της αδελφότητος, για όλο τον κλήρο και τον λαό της ευλογημένης αυτής Μητρόπολης και για όλους εμάς», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος κ. Μελέτιος.

            Προ της απολύσεως της Θείας Λειτουργίας ο Ποιμενάρχης μας προσεφώνησε τον Ιεραπόστολο Μητροπολίτη Κατάνγκας κ. Μελέτιο και τον ευχαρίστησε για την τιμητική παρουσία του στην Μονή, αναφέροντας:

            «Σεβασμιώταε Μητροπολίτα Κατάνγκας, λίαν αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ και συλλειτουργέ κ. Μελέτιε.

            Ιδιαίτερη χάρη και ευλογία δίδει η παρουσία σας σήμερα εις την Μονήν μας και εις το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Καθηγουμένου π. Δαμασκηνού και δύναμαι να πω το λόγιον : «ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά!» (Ρωμ. 10, 15). Η δική σας παρουσία εις την Ιεραποστολική Μητρόπολη Κατάνγκας ακριβώς υπογραμμίζεται με αυτό το χωρίο, διότι ευαγγελίζεσθε μαζί με τους συνεργάτες σας την Ειρήνη του Χριστού εις του Αφρικανούς αδελφούς μας. Να γνωρίζεται Σεβασμιώτατε, ότι η Μητρόπολις Φθιώτιδος θα είναι αρωγός και συμπαραστάτης σας εις το θεάρεστο έργο της Ιεραποστολής».

            Ο Σεβασμιώτατος ανακοίνωσε δημοσίως την πρωτοβουλία του να ανεγερθεί Ιερός Ναός  προς τιμήν του Αγίου Ιερωνύμου, σε τόπο, τον οποίο θα υποδείξει ο άγιος Κατάνγκας, εις μνήμην του Αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού Ιερωνύμου του Α΄, επί τη συμπληρώσει τριάκοντα ετών από της προς Κύριον εκδημίας του.

            Στην συνέχεια και με εμφανή τη συγκίνηση ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον π. Δαμασκηνό λέγοντας χαρακτηριστικά:

            « Ο π. Δαμασκηνός ήταν ένας γνήσιος κληρικός με ιδιαίτερα χαρίσματα. Είχε κάτι που πρέπει να το μιμούμεθα, το Εκκλησιαστικό πνεύμα, το οποίο διερμηνευόταν στην καθημερινή του προσπάθεια και τελείωση, στην αγάπη του προς όλο τον κόσμο στην άρτια Θεολογική μόρφωση, με την οποία εδίδασκε τους πάντας με τα ωραία ποιήματά του και τους λόγους του, στην αφανή ελεημοσύνη προς τους έχοντας ανάγκη, την οποία είχε κληρονομήσει από τον Γέροντά του, άγιο Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη τον ελεήμονα και στην αφοσίωσή του, κατά τους Ιερούς κανόνες, εις τον Επίσκοπό του.

            Επί των ημερών της Ηγουμενίας του, έτυχε το μεγάλο θαύμα της αποκαλύψεως του αφθάρτου σκηνώματος του αγίου Βησσαρίωνος και εκεί έδειξε την αξία του, την ενότητα με τον Επίσκοπό του και την αφοσίωσή του προς την Εκκλησία. Και έτσι και οι δυο μας βάζοντας μπροστά τον Θεό και την ταπείνωσή μας και αντιμετωπίσαμε τα κύματα των ύβρεων και των συκοφαντιών.

            Ένας χρόνος πέρασε χωρίς τον π. Δαμασκηνό και δεν μπορώ να πω ότι μας άφησε δυσαναπλήρωτο κενό, διότι οι «Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι». Μας άφησε πίσω του την  πνευματική κληρονομιά του , σπουδαίο συγγραφικό έργο και πάνω απ’ όλα τον βηματισμό της αγάπης και της απλότητός του, επί τα ίχνη του οποίου βαδίζουν και ο νυν Καθηγούμενος π. Γερμανός και οι πατέρες της αδελφότητος και έτσι το μοναστήρι συνεχίζει το έργο του. Ας είναι η μνήμη του αιωνία και ας προσεύχεται από την αγκαλιά της Παναγίας, όπου βρίσκεται για όλους εμάς».

           

            Ακολούθως σε κλίμα χαρμολύπης εψάλη το ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού Γέροντος, στο τέλος του οποίου ο νυν Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής ωμίλησε για τον μακαριστό Γέροντα, σημειώνοντας:

            «Όταν, ο Συμεών, ο νέος θεολόγος, έχασε τόν πνευματικό του πατέρα, που τον βοήθησε  στον αγώνα της μοναχικής υπακοής, στην ενδυνάμωση της πίστης και στην κατάκτηση της ελευθερίας του αγωνιζόμενου εναντίον των παθών τεκνίου του, με πόνο καρδιάς μίλησε προς τον Θεό: «Ἦρας ὁδηγόν ἐμόν ἐξ’ ὀφθαλμῶν μου, ὦ φιλάνθρωπε, καί κατέλιπες μόνον, πάντως ὀρφανόν, πάντως μεμονωμένον, πάντως ἐκ πάντων ἀβοήθητον ὄντα».

Πριν από έναν χρόνο, στη θέη αυτή βρεήκαμε και εμείς, τα πνευματικά παιδιά του πατέρα Δαμασκηνού, οι μοναχοί της Μονής Αγάθωνος, που την υπηρέτησε με συνέπεια, αγάπη και αυταπάρνηση σε όλη του τη ζωή. Μείναμε ορφανοί, γιατί στερηθήκαμε την παρουσία του, την ενατένιση του προσώπου του, το άγγιγμα της μεγάλης ψυχής του. Κλονιστήκαμε. Χάσαμε τον βηματισμό μας. Τον αναζητούσαμε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε μέρα, προσδοκώντας την στήριξή του, το χαμόγελό του, την πατρική του κουβέντα.

Ήταν, για μας, ο πατέρας μας, ο δάσκαλός μας, ο πνευματικός οδηγός μας. Ακουμπήσαμε σιγά-σιγά ο ένας στον άλλον αντλώντας από την εμπειρία που η συνύπαρξή μας με εκείνον είχε ενσταλαχθεί μέσα μας. Με την βοήθεια των αγίων, της Παναγίας μας και του αγαπημένου του αγίου Βησσαρίωνα, θερμάνθηκε περισσότερο η προσευχή μας. Έτσι, μπορέσαμε να σταθούμε όρθιοι. Να πιστεύσουμε ότι ο Γέροντάς μας είναι παρών, είναι ανάμεσά μας. Σχεδόν καθημερινά ξεπερνούσαμε ανυπέρβλητες δυσκολίες, βλέπαμε αποτελέσματα στις προσπάθειές μας που δεν μπορούσαν να είχαν προκύψει, αν δεν είχαμε την καθοδήγηση ἐκείνου, τη συμβουλή του, τη στήριξή του.

Πιστεύουμε, έτσι, ακράδαντα, ότι ο τάφος του πατέρα Δαμασκηνού είναι το εφαλτήριο για την ενδυνάμωσή μας στο να συνεχίσουμε τον αγώνα του.

Είναι ο παθών και ιαθείς που στήριζε τούς αρρώστους. Είναι ο γλυκόλαλος ποιητής, που έκανε τραγούδι τους καημούς του λαού, την κάθε ανθρώπινη περιπέτεια, τις μικρές χαρές και τις μεγάλες αιώνιες αξίες. Είναι ο θερμός πατριώτης, που βίωνε τον στεναγμό και τις φωνές των προγόνων. Είναι ο ιερουργός της ορθόδοξης παράδοσης. Ο συνεπής ορθόδοξος κληρικός που δίδαξε τον σεβασμό της εκκλησιαστικής τάξης και την εν τη πράξει αναγνώριση του Επισκόπου, ως κεφαλή της Εκκλησίας.

Όλα αυτά, τα συζητάμε καθημερινά. Μας ενδυναμώνουν. Μας φωτίζουν. Μας κρατούν όρθιους μπροστά στις μεγάλες δυσκολίες της ανεπάρκειάς μας. Όλα αυτά, μας θυμίζουν ποιόν πνευματικό πατέρα μας αξίωσε ο Θεός να έχουμε»!

            Τέλος μετά την ολοκλήρωση και του Ιερού Μνημοσύνου, εκ μέρους της αδελφότητος προσεφέρθη καφές και φαγητό εις μνήμην του π. Δαμασκηνού, κατά την διάρκεια του οποίου ο αδελφικός φίλος και συνεργάτης του αειμνήστου Γέροντος κ. Γεώργιος Σπανός, Ομότιμός Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, απήγγειλε δύο από τα πολλά ποιήματα του π. Δαμασκηνού, « Ο Καστανάς» από την ποιητική συλλογή «Στοχασμοί απ’ τον Αγάθωνα» και το ποίημα « Ο Άρχοντας» από την ποιητική συλλογή «Αγαθωνίτικες Μαρτυρίες», των εκδόσεων της Ιεράς Μονής.

 Στις Ιερές ακολουθίες παρέστησαν: ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Αντινίτσης Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αμβρόσιος Αναστασίου, η Οσιωτάτη Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Μύλων Γερόντισσα Θεοπίστη με την συνοδεία της, αντιπροσωπεία από την Ιερά Μονή Θεομήτορος Αττικής, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ. Ιωάννης Περλεπές, ο Δήμαρχος Μακρακώμης – Σπερχειάδος κ. Ευθύμιος Παπαευθυμίου συνοδευόμενος από μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου,  ο Στρατηγός ε.α κ. Γεώργιος Λιακώνης, ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομολόγος κ. Ταξιάρχης Κοκορές, εκπρόσωποι άλλων φορέων του τόπου,  πολλοί συγγενείς και πνευματικά παιδιά του μακαριστού π. Δαμασκηνού.

Φωτό imfth, Δημήτριος Ανάγνου & Δημήτριος Καραγιάννης.