ΚΔ΄ Παύλεια: Αρχιερατικό Συλλείτουργο στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας, (ΦΩΤΟ).

Την Κυριακή 24 Ιουνίου πανηγύρισε η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας επί τη εορτή του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου αλλά και την εορτή της Συνάξεως πάντων των διαλαμψάντων Αγίων της Σκήτη Βεροίας.

Το πρωί της εορτής τελέστηκε λαμπρό Αρχιερατικό συλλείτοργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αικατερίνμπουργκ και Βερχοτουρίου κ. Κυρίλλου, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο, ενώ έλαβαν μέρος ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νίζνι Ταϋνγκίνσκι και Νεβιάνσκι κ. Ευγένιος και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Στο τέλος ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Πορφύριος Μπατσαράς ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς για την παρουσία τους.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η Ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θ.Λειτουργία :

«Καί ἔσται χαρά σοι καί ἀγαλ­λί­α­σις καί πολλοί ἐπί τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται».

Προφητικός ὁ λόγος τοῦ ἀγγέλου πρός τόν ἱερέα Ζαχαρία πού βρί­σκει τήν ἐκπλήρωσή του μέ τή γέν­νηση τοῦ τιμίου Προφήτου, Προ­­δρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάν­νου. Προφητικός ὁ λόγος του, ἀλλά ὁ Ζαχαρίας ἀμφιβάλλει καί ἀπορεῖ πῶς εἶναι δυνατόν νά γί­νε­ται πραγματικότητα αὐτό πού τό­σα χρόνια ζητοῦσαν ἀπό τόν Θεό· πῶς εἶναι δυνατόν νά ἄκουσε ὁ Θεός τίς προσευχές τους καί νά τούς χαρίζει σέ τόσο μεγάλη ἡλι­κία, τώρα πού ἦταν ἀδύνατο νά συμβεῖ, τό παιδί πού πάντοτε ἐπι­θυ­μοῦσαν.

 Ἀμφιβάλλει ὁ πιστός Ζαχαρίας, ὅμως ἡ ἐπιβεβαίωση τῶν λόγων τοῦ ἀγγέλου ἔρχεται μέ ἕνα μονα­δικό τρόπο. Χάνει τήν ὁμιλία του μέχρι νά γεννηθεῖ τό παιδί του, ἡ γέννηση τοῦ ὁποίου θά φέρει χαρά καί ἀγαλλίαση ὄχι μόνο στόν Ζα­χαρία καί τήν Ἐλισάβετ ἀλλά σέ ὅλο τόν κόσμο.

«Καί ἔσται χαρά σοι καί ἀγαλ­λί­α­σις». Καί ἡ προφητεία ἐκπληρώ­νε­ται καί ἡ ἀτεκνία λύεται καί ἡ ἀφωνία τοῦ Ζαχαρίου λαμβάνει τέ­λος μέ τή γέννηση αὐτοῦ πού ἐπρόκειτο νά γίνει «φωνή βοῶν­τος ἐν τῇ ἐρήμῳ», μέ τή γέννηση τοῦ τιμίου Προδρόμου, πού ἑορτά­ζουμε πανηγυρικά στήν Ἱερά αὐτή Μονή τῆς Σκήτης Βεροίας, τῆς ὁποί­ας εἶναι προστάτης καί ἔφο­ρος.

Καί ἡ χαρά γιά τή γέννηση τοῦ τιμίου Προδρόμου εἶναι χαρά πού ὀφείλεται στή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐπισκιάζει ὄχι μόνο τήν Ἐλι­σάβετ καί τήν ἀξιώνει νά γίνει ἡ μητέρα τοῦ «μείζονος ἐν γεννη­τοῖς γυναι­κῶν», ἀλλά καί τό ἴδιο τό βρέφος πού «σκιρτᾷ ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς», ὅταν ἡ Ἐλι­σάβετ δέχεται τήν ἐπίσκεψη τῆς Πα­να­γίας Παρθένου ἡ ὁποία φέρει στά σπλάγ­χνα της τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ.

Ἡ χαρά καί ἡ ἀγαλλίαση γιά τή γέννηση τοῦ τιμίου Προδρόμου δέν περιορίζεται ὅμως οὔτε τοπικά οὔτε χρονικά, γιατί ἡ ζωή καί ἡ πορεία του τόν καθιστοῦν λύχνο τοῦ Φωτός, ὁ ὁποῖος καθοδηγεῖ τούς ἀνθρώπους πρός τόν Χριστό, πού εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ πρός Ἐκεῖνον πού προσφέρει στούς μαθητές του τήν χαρά «ἥν οὐδείς αἴρει» ἀπ᾽ αὐτῶν.

Ἡ γέννησή του γίνεται αἰτία χα­ρᾶς καί ἀγαλλιάσεως, γιατί τό κή­ρυγμα τῆς μετανοίας καί ἡ ἄσκησή του στήν ἔρημο τόν ἀναδεικνύουν καθηγητή τῆς μετανοίας, πρότυπο τῶν ἀσκητῶν καί «τῶν μοναζό­ντων ἀντιλήπτορα καί φρουρόν».

Ἡ γέννησή του καί ἡ ζωή του κά­νει τήν ἔρημο νά ἀνθίσει καί τήν ἀοίκητο νά γεμίσει μοναχούς, ψυ­χές ἀφιερωμένες στήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ψυχές πού ἐπιλέγουν νά ἀκολουθήσουν τήν στενή καί τε­θλιμμένη ὁδό, πού μπορεῖ νά μήν ἔχει τίς ἀνέσεις τοῦ κόσμου, πού μπορεῖ νά εἶναι σκληρή καί γεμά­τη θλίψεις καί πειρασμούς, προσ­φέ­ρει ὅμως οὐράνιες χαρές σέ ὅσους τήν ἀκολουθοῦν καί τούς χα­ρίζει τήν αἰώνια ζωή.

Τό παράδειγμα τοῦ τιμίου Προ­δρό­μου ἐνέπνευσε καί τούς ὁσίους καί θεοφόρους πα­τέρες τῆς Σκή­της τῆς Βεροίας, τῶν ὁποίων τή Σύναξη εὐλαβῶς ἐπιτε­λοῦμε σή­μερα. Διότι καί αὐτοί, κι­νούμενοι ἀπό θεῖο ἔρωτα καί πυρ­φόρο ζῆλο γιά τήν ἄσκηση καί τήν προσευχή, ἔφθασαν ἐδῶ, στίς ὄχθες τοῦ Ἀλιάκ­μονος, στόν δικό τους νοητό Ἰορ­δάνη, καί κατοίκησαν τόν ἔρη­μο αὐτό τόπο καί τόν μετέτρεψαν σέ τόπο προσευχῆς καί ἀγρυπνίας, σέ τόπο ἀγῶνος πνευματικοῦ καί πο­λέμου συνεχοῦς καί ἀδιακόπου «πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκό­τους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας».

Τόν πο­λέμησαν καί τόν κατετρό­πωσαν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, νικώ­ντας τούς πειρασμούς, μέ τούς ὁποίους ὁ ἀρχέκακος διάβολος προ­σπαθοῦσε νά τούς παρασύρει καί νά τούς ὁδηγήσει στήν ἁμαρ­τία, ἀπο­φεύ­γοντας τίς παγίδες του ἀλλά καί διαλύοντάς τες μέ τή δύναμη τῆς ταπεινώσεως καί τῆς προσευ­χῆς.

Ἀγωνίσθηκαν νά ἀνέλθουν τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα τῆς ἀρε­τῆς καί κάθαραν τήν ψυχή τους μέ τή μετάνοια καί τήν ἀδιά­λειπτη προ­σευχή καί ἐκζήτηση τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί ἀξιώθηκαν νά τήν λάβουν καί νά γίνουν θεω­ροί τοῦ ἀκτίστου φωτός καί μέτο­χοι τῆς θεώσεως.

Αὐτούς, ἀδελφοί μου, τιμοῦμε σήμερα, τήν ἱερά χορεία πάντων τῶν ἐν τῇ Σκήτῃ τῆς Βεροίας ἐν ἀσκήσει διαλαμψάντων καί τῷ Θεῷ εὐαρεστησάντων ὁσίων καί θεο­φόρων πατέρων, Ἀντωνίου τοῦ Βεροιέως, Γρηγορίου τοῦ Πα­λαμᾶ, Μακαρίου καί Θεοδοσίου τῶν ἀδελφῶν του, Ἀθανασίου τοῦ Μετεωρίτου, Νικάνορος τοῦ ἐν Καλλιστράτῳ, Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ, Θεοφάνους τοῦ ἐν Να­ού­­σῃ, Θεωνᾶ τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ καί ὅλων ἐκείνων, τῶν ὁποί­ων ἡ εὐωδία τῆς ἁγιότητος πληροῖ τόν ἱερό αὐτό τόπο καί ἐνι­σχύει στόν καθημερινό ἀγώνα καί τούς ἐνασκουμένους σήμερα ἐδῶ πατέ­ρες, μαζί μέ τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, τόν ἥρωα αὐτόν τῆς πίστεως ἀλλά καί τῆς πατρίδος.

Αὐτούς τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ ἁγιότητα συκοφαντεῖται καί ἡ εὐ­σέβεια χλευάζεται, ἀλλά καί σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὁ Θεός ἀναδεικνύει ἁγίους γιά νά ἐνι­σχύ­σει τήν πίστη μας ἀλλά καί τή θέλησή μας νά συνεχίσουμε καί ἐμεῖς τόν προσωπικό μας ἀγώνα. Διότι οἱ σύγχρονοι ἅγιοι, ὅπως ὁ ἅγιος Παΐσιος, ὁ ἅγιος Πορφύριος, ὁ ἅγιος Ἰάκωβος, ἀλλά καί οἱ ἅγιοι οἱ ἐν τῇ Σκήτῃ Βεροίας διαλάμψαντες, ἐπαναλαμβάνουν πρός ὅλους μας καί ἰδιαιτέρως πρός τούς διαδόχους τους πατέρες, τήν προτροπή πού ἀπευθύνει καί ὁ πρωτοκορυφαῖος Παῦλος «μιμη­ταί ἡμῶν γίνεσθε, καθώς ἡμεῖς Χριστοῦ».

Καί εὔχομαι, ἀδελφοί, πατρικά νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι διά πρεσβειῶν τῶν ἑορταζομένων ἁγίων νά μι­μη­­θοῦμε τήν ἁγία βιοτή τους γιά νά κληρονομήσουμε καί ἐμεῖς τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν, στήν ὁποία καί ἐκεῖνοι συνευφραί­νο­νται μαζί μέ τόν τίμιο Πρόδρομο, τόν προστάτη καί φύλακα καί φρουρό ἀκοίμητο τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς.

Τήν πανήγυρή μας ὅμως, ἀλλά καί τήν περίοδο αὐτή τῶν Παυλείων, πού εἶναι ἀφιερωμένη στόν ἀπόστολο Παῦλο, τιμοῦν καί λαμπρύνουν μέ τήν παρουσία τους δύο ἐξέχουσες προσωπικότητες, δύο ἀρχιερεῖς ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, μέ τούς ὁποίους συνδέομαι ἀδελφικά καί τούς ὁποίους ἐπεσκέφθην καί στίς ἐπαρχίες τους καί θαύμασα καί τό ἔργο τό ὁποῖο ἐπιτελοῦν ἀλλά καί τήν ἀγάπη τήν ὁποία ἔχουν γιά τήν Ἑλλάδα, γιά τό Ἅγιο Ὄρος καί γιά τούς μοναχούς.

Καί ἔτσι θεώρησαν εὐλογία τό ὅτι ἐπεσκέφθησαν χθές τή Μητρόπολή μας, καί στή συνέχεια θεώρησαν εὐλογία νά ἔρθουν σήμερα ἐδῶ, στόν τόπο αὐτό τόν ἁγιασμένο, στόν τόπο αὐτόν ὁ ὁποῖος ἔβγαλε τόσους ἁγίους, ἀλλά καί στόν ὁποῖο τόσοι μοναχοί ἀσκήτευσαν καί ἁγιάσθηκαν, ἄνοιξαν τούς οὐρανούς καί κατέβηκε τό Πνεῦμα τό ἅγιο, κατέβηκε ἡ θεία Χάρη, καί ἔζησαν στιγμές πού δέν μπορεῖ κανείς οὔτε νά τίς σκεφθεῖ οὔτε νά τίς συλλάβει· ἁπλῶς τίς ἐπιθυμοῦμε.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αἰκατερινουπόλεως εἶναι ἀπό τήν περιοχή στήν ὁποία μετεφέρθη ἡ οἰκογένεια τῶν Τσάρων καί μαρτύρησε. Καί φέτος συμπληρώνονται ἑκατό χρόνια ἀπό τό μαρτύριο τῆς οἰκογενείας αὐτῆς πού μαρτύρησε, ἐπειδή πίστευαν στόν Χριστό καί δέν μποροῦσαν νά ἀκολουθήσουν τό ἄθεο καθεστώς, τό ὁποῖο εἶχε ἐπικρατήσει στή χώρα τους. Ἡ Ἐκκλησία τούς κατέταξε μεταξύ τῶν ἁγίων καί φέτος γίνονται πολλές ἑορτές καί πανηγύρεις τιμώντας τήν ἀγάπη τους γιά τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία.

Τούς καλωσορίζω σέ αὐτή τήν Ἱερά Σκήτη, ἡ ὁποία ἔδωσε, ὅπως εἶπα, τόσους ἁγίους, τόσους μάρτυρες τῆς συνειδήσεως, οἱ ὁποῖοι δίδουν ἐδῶ τό παρόν μέ τή χάρη τους καί τήν εὐλογία τους, καί πάνω ἀπό ὅλα μέ τή σκέπη τοῦ τιμίου Προδρόμου τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε τό γενέθλιό του.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ