Του
Πέτρου Μανταίου
"Εφημερίδα των Συντακτών"
«Ο τόπος είναι χέρσος, σπάνιοι οι κάτοικοι, σκόρπιοι εις τα βουνά και εις τα σπήλαια΄ το δημόσιο είναι πλακωμένο από δύο εκατομμύρια λίρες στερλίνες χρέος, άλλα τόσα ζητείτε οι στρατιωτικοί, η γη είναι υποθηκευμένη εις τους Αγγλους δανειστάς΄ ανάγκη να την ελευθερώσομε με την ίδια απόφαση ως θα την ελευθερώσομε και από τα άρματα του Κιουτάγια [Κιουταχή] και του Αιγύπτιου [Ιμπραήμ]. Δεν λυπούμαι, δεν απελπίζομαι΄προτιμώ αυτό το σκήπτρο του πόνου και των δακρύων παρά άλλο. Ο Θεός μου το ’δωσε, το παίρνω, θέλει να με δοκιμάσει […]
»Ως οι παλαιοί ήρωες ή βασιλείς της Ελλάδος πρέπει να φυτεύομε δένδρα, ν’ ανοίγομε δρόμους, να παλεύομε με τα θηρία του δάσους, να δέσομε την κοινωνία μας με νόμους σύμφωνους προς το έθνος μας΄ ούτε οπίσω ούτε εμπρός του καιρού μας΄ μη μου ζητείτε ζωγραφιές πολύτιμες εις οικοδόμημα ακόμη ατελείωτο. Μέτρο μας και άστρο εις δεινά ελληνικά θεραπεία ελληνική. Με το στόμα μας, όχι ως οι χειρουργοί της Ευρώπης κόφτοντες, αλλά με το στόμα μας να βυζαίνομε το έμπυο της πατρίδας μας διά να την γιάνομε […]
»Ενα μόνο φοβούμαι πολύ και με δέρνει υποψία, τρέμω την απειρία σας. Αν η νέα κυβέρνηση τύχει να συγκρουσθεί με συμφέροντα ξένων δυνάμεων –επειδή κάθε τόπος έχει χωριστά το μυστήριο της ζωής του, τον νόμο της ευτυχίας του– αν πλανεθεί ο ελληνισμός και σηκώσει σκοτάδι μεταξύ μας ώστε εσείς να μη διαβάζετε εις την καρδίαν μου, θολωθούν και εμένα οι οφθαλμοί, ποιος ξεύρει; Πού θα πάμε; Τι θα γενούμε;» -Ιωάννης Καποδίστριας, Κυβερνήτης της Ελλάδος.
Τα σημειώνει ο Γ. Τερτσέτης, στα Απόλογα για τον Καποδίστρια (Απαντα – Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη), ότι τα είπε ο Καποδίστριας στον μέλλοντα… δολοφόνο του, Γιωργάκη Μαυρομιχάλη, γιο του Πετρόμπεη. Δολοφονήθηκε, μπροστά σε εκκλησιά, Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Αναρτήσεις
