Ιερατική Σύναξη στον Άγιο Νικόλαο των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης.

«Απουσία ποιμαντικής ευθύνης» ήταν το θέμα της Ιερατικής Συνάξεως των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, που πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013 το πρωΐ.

Οι Ιερείς είχαν την ευκαιρία να ακούσουν έναν εκλεκτό ομιλητή και σπουδαίο Κληρικό, τον Αρχιμανδρίτη π. Αλέξιο Ψωΐνο, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας καί Διευθυντή του Θεολογικού Φοιτητικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας, ο οποίος μίλησε για την ευθύνη και το χρέος των Λειτουργών της Εκκλησίας στη σημερινή εποχή.

Ο πατέρας της Εκκλησίας, σήμερα που τα δεδομένα άλλαξαν, πρέπει να μείνει σταθερός στην αποστολή του, να είναι ένα ανοιχτό Ευαγγέλιο για τους πιστούς και μια λαμπάδα αναμμένη που θα ενισχύει πνευματικά και θα φωτίζει τους εν σκότει καθημένους.

Απουσιάζουμε σήμερα, τόνισε ο π. Αλέξιος, από κοινότητες ολόκληρες ανθρώπων που ζουν μακρυά από τον Χριστό, που αγνοούν το Ιερό Ευαγγέλιο και εξ αυτού ζουν χωρίς ελπίδα και δύναμη.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνουμε και πάλι Ιεραπόστολοι, να κηρύξουμε Χριστόν Εσταυρωμένον και Αναστάντα, να μιλήσουμε με απλότητα στις καρδιές των ανθρώπων, ως αληθινοί ποιμένες και με υψηλό αίσθημα ευθύνης να αναζητήσουμε την πεσμένη εικόνα του σύγχρονου ανθρώπου· να βρούμε δηλαδή τις πλέον φιλάνθρωπες λύσεις για τα καθημερινά προβλήματά του.

Στο τέλος της ομιλίας του ο π. Αλέξιος αναφέρθηκε με ζωντανά παραδείγματα, αφενός μεν σε περιπτώσεις και γεγονότα που καθόλου δεν απουσιάζει σήμερα η ποιμαντική ευθύνη των Ιερέων της Εκκλησίας, και αφετέρου σε ορισμένες στιγμές που παρατηρείται ολιγωρία ή και  κάποια αδιαφορία.

Οι Ιερείς κράτησαν από την εισήγηση του ομιλητή τα τρανά παραδείγματα των ευλογημένων Κληρικών που διακόνησαν αυτόν τον κόσμο με υψηλό αίσθημα ευθύνης, όπως του Αγίου Νικολάου του Πλανά, του αγιασμένου Ιερέως των Αθηνών, που λειτουργούσε καθημερινά στο κέντρο της πολύβουης πρωτεύουσας μνημονεύοντας πλήθος ονομάτων στην Αγία Προσκομιδή και συγχρόνως ήταν ο φιλόστοργος πατέρας όλων των ανθρώπων που αναζητούσαν τον Θεό στη ζωή τους και διψούσαν για μετάνοια και σωτηρία, και ακόμη ο φιλάνθρωπος και παρηγορητικός λευΐτης των πονεμένων, των ενδεών και των πολλών πτωχών της εποχής του.

Η σημαντική αυτή ημέρα για τους Πρεσβυτέρους και Διακόνους της τοπικής Εκκλησίας έκλεισε με παραινέσεις και υποδείξεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου για την καλή κι ευλογημένη διακονία και προσφορά, την πλούσια πνευματική καρποφορία και τη συνειδητοποίηση του υψηλού χρέους και της μεγάλης ευθύνης των σημερινών Κληρικών, τόσο προς την Εκκλησία του Χριστού τη Θεοΐδρυτη, όσο και προς τον πάσχοντα, ενδεή και άπορο συνάνθρωπό μας.