Ξεκινώντας τη συζήτηση, ο π. Βασίλειος διαπίστωσε πως «για να νιώσει κανείς τι σημαίνει να ζει με το Χριστό, θα πρέπει να Τον αγαπήσει. Δεν ξέρω πόσο αγαπάμε το Χριστό. Ορισμένα ερωτηματικά είναι ευλογημένα και αν επιμένουμε με αγάπη στο Χριστό, θα μας δώσει την απάντηση».
«Κανείς
δεν εμπιστεύεται αυτόν που δεν γνωρίζει. Κανείς δεν ακουμπάει, αν δεν
πειστεί ότι αληθινά τον νοιάζεται. Κανείς δεν παραδίδεται, αν δε
βεβαιωθεί για τη δύναμη της αγάπης. Για να σε υπακούσω, προϋποθέτει ότι
για μένα υπάρχεις, ότι με αφορά», ήταν τα πρώτα λόγια που με γλαφυρότητα είπε η κα Μουρζά.
Συμπληρώνοντας αυτές τις σκέψεις της, ανέφερε πως η σχέση μας με το
Χριστό είναι αυτή που θα μας εξασφαλίσει τη χαρά, την ειρήνη, την
μακροθυμία, την αγάπη. Αν δεν τα έχω αυτά σημαίνει ότι κάτι
παρεμβάλλεται ανάμεσα σε μένα και το Χριστό.
Διαπιστώνοντας η κα Μουρζά ότι ο άνθρωπος δεν «ανοίγεται» στο Χριστό και δεν προθυμοποιείται να εναποθέσει τα βάρη και τα φορτία του σε Εκείνον, διατύπωσε την απορία «γιατί να συμβαίνει αυτό». Όπως τόνισε χαρακτηριστικά «ο Χριστός είναι εδώ. Συμπάσχει και με αυτόν που τον πιστεύει αλλά και με αυτόν που τον αμφισβητεί». Ωστόσο, ανέφερε ότι το πρόβλημα έγκειται στο κατά πόσο ο καθένας μας έχει ανοιχτή την καρδιά του. «Κανένα μήνυμα και λόγος του Χριστού δεν θα φτάσει σε μας αν δεν ενεργοποιήσουμε την καρδιά μας», είπε χαρακτηριστικά.
«Αν δε βάλω καρδιά, δεν θα βάλω Χριστό. Δεν μπορώ να κοιτάξω μακριά, αν δε βάλω καρδιά. Η όρασή μου, η ακοή μου, οι δυνάμεις μου αυξομειώνονται με την αγάπη. Αν πραγματικά ξέραμε ποιος είναι ο Χριστός θα καταλαβαίναμε την αδικία που πράττουμε», ανέφερε σε άλλο σημείο της συζήτησης η κα Μουρζά, κάνοντας λόγο για την ελλιπή αγάπη μας προς το Χριστό.
«Το θέμα δεν είναι γιατί είμαστε τέτοιοι, αλλά πώς θα γίνουμε αυτό που πρέπει να γίνουμε, σύμφωνα με την αλήθεια του Ευαγγελίου», συμπλήρωσε ο π. Βασίλειος, ενώ έκανε τη διαπίστωση ότι «πρέπει να έχει κουραστεί κάποιος από τον εαυτό του, να έχει καταλάβει ότι δεν είναι κοντά στο Χριστό και να προσπαθήσει να καταφύγει στο Χριστό για να είναι μαζί Του». Μιλώντας σχετικά με αυτή τη θέση, η κα Μουρζά ανέφερε πως έρχεται ένα σημείο οριακό και όταν πλέον κουραζόμαστε από τον εαυτό μας, τότε επιλέγουμε να αποχωριστούμε τα φορτία μας και να τα παραδώσουμε στο Χριστό. Τότε είναι που είναι επείγουσα η επικοινωνία μαζί Του, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να παρηγορήσει την ψυχή μας. «Ο Χριστός περιμένει από εμάς την ελάχιστη πρόθεση για να βάλει Εκείνος την απαιτούμενη δύναμη», είπε χαρακτηριστικά.
Διαπιστώνοντας η κα Μουρζά ότι ο άνθρωπος δεν «ανοίγεται» στο Χριστό και δεν προθυμοποιείται να εναποθέσει τα βάρη και τα φορτία του σε Εκείνον, διατύπωσε την απορία «γιατί να συμβαίνει αυτό». Όπως τόνισε χαρακτηριστικά «ο Χριστός είναι εδώ. Συμπάσχει και με αυτόν που τον πιστεύει αλλά και με αυτόν που τον αμφισβητεί». Ωστόσο, ανέφερε ότι το πρόβλημα έγκειται στο κατά πόσο ο καθένας μας έχει ανοιχτή την καρδιά του. «Κανένα μήνυμα και λόγος του Χριστού δεν θα φτάσει σε μας αν δεν ενεργοποιήσουμε την καρδιά μας», είπε χαρακτηριστικά.
«Αν δε βάλω καρδιά, δεν θα βάλω Χριστό. Δεν μπορώ να κοιτάξω μακριά, αν δε βάλω καρδιά. Η όρασή μου, η ακοή μου, οι δυνάμεις μου αυξομειώνονται με την αγάπη. Αν πραγματικά ξέραμε ποιος είναι ο Χριστός θα καταλαβαίναμε την αδικία που πράττουμε», ανέφερε σε άλλο σημείο της συζήτησης η κα Μουρζά, κάνοντας λόγο για την ελλιπή αγάπη μας προς το Χριστό.
«Το θέμα δεν είναι γιατί είμαστε τέτοιοι, αλλά πώς θα γίνουμε αυτό που πρέπει να γίνουμε, σύμφωνα με την αλήθεια του Ευαγγελίου», συμπλήρωσε ο π. Βασίλειος, ενώ έκανε τη διαπίστωση ότι «πρέπει να έχει κουραστεί κάποιος από τον εαυτό του, να έχει καταλάβει ότι δεν είναι κοντά στο Χριστό και να προσπαθήσει να καταφύγει στο Χριστό για να είναι μαζί Του». Μιλώντας σχετικά με αυτή τη θέση, η κα Μουρζά ανέφερε πως έρχεται ένα σημείο οριακό και όταν πλέον κουραζόμαστε από τον εαυτό μας, τότε επιλέγουμε να αποχωριστούμε τα φορτία μας και να τα παραδώσουμε στο Χριστό. Τότε είναι που είναι επείγουσα η επικοινωνία μαζί Του, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να παρηγορήσει την ψυχή μας. «Ο Χριστός περιμένει από εμάς την ελάχιστη πρόθεση για να βάλει Εκείνος την απαιτούμενη δύναμη», είπε χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας την συζήτηση, ο π. Βασίλειος
προέτρεψε να μπαίνουμε στη διαδικασία της αγάπης και εμπιστοσύνης στο
Θεό, ενώ καταληκτική πρόταση της συζήτησης ήταν η διαπίστωση πως «θα
πρέπει σε οποιαδήποτε δυσκολία να βλέπουμε την αγάπη του Χριστού και να
επιλέγουμε να είμαστε μαζί Του. Έτσι «ο Χριστός κι εγώ» θα είναι μια
πραγματικότητα που θα συνοδεύει τη ζωή μας και εδώ, αλλά και στην
αιωνιότητα. Η επιλογή είναι δική μας».