Το 1925 οι κάτοικοι - πρόσφυγες από το
Ροδοχώρι (καραμανλήδες) αποφάσισαν το κτίσιμο του Ι.Ναού στον οποίο
έδωσαν το όνομα του Αγ. Δημητρίου. Δεν άργησαν, όμως, να διαφανούν και
οι αντιδράσεις των ποντίων προσφύγων που ζητούσαν επίμονα να δοθεί και
το όνομα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού σε ανάμνηση του Ι.Ναού που είχαν
στην αλησμόνητη πατρίδα. Τελικά, έγινε αποδεκτή η ειρηνευτική λύση της
διπλής ονομασίας του Ι.Ναού που διατηρείται μέχρι σήμερα.
Η 1η επιτροπή προσφύγων στήνει ένα ξύλινο ναϊδριο 60τ.μ.περίπου,το οποίο διατηρήθηκε σε λειτουργία μέχρι το 1949. Το 1950 θεμελιώνεται ο νέος Ι.Ναός που άρχισε να λειτουργεί το 1955. Εγκαινιάσθηκε το 1962 από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα τον Α'. Το 1975 αγιογραφήθηκε ενώ το 1986 προστέθηκε ο ευρύχωρος νάρθηκας και το 1998 προστέθηκαν και από τις δύο πλευρές κλίτη και ο Ιερός Ναός μετατράπηκε τελικά σε πεντάκλιτη βασιλική. Είναι κτισμένος όλος με πέτρα και έχει καμπαναριό στην πρόσοψή του.'Εχει εσωτερικό παρεκκλήσιο του Αγ.Αλεξάδρου