Η Πανήγυρις του Αγίου Προκοπίου στη Βέροια. Ιδιαίτερη ευλογία για τους πιστούς η παρουσία της Εικόνας του 14ου αιώνα που πρόσφατα επίστρεψε στην πόλη μας.

Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 09 Ιούλιος 2012 16:57 Δευτέρα, 09 Ιούλιος 2012 16:54

ΤηνΚυριακή 8 Ιουλίου ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον πανηγυρίζοντα ιερό αγίου Προκοπίου (14^ου αιώνος) της ενορίας Υπαπαντής στη Βέροια.

Η πανήγυρις είχε φέτος ιδιαίτερο χαρακτήρα αφού οι υπεύθυνοι της 11^ης ΕΒΑ έφεραν για να προσκυνήσουν οι πιστοί την εικόνα του αγίου Προκοπίου του 14^ου αιώνα που είχε κλαπεί από το ναό τη δεκαετία του 1970 και πρόσφατα επιστράφηκε στη Βέροια από τον νόμιμο κάτοχό της κ. Αθανάσιο Μαρτίνο, συλλέκτη έργων τέχνης, ο οποίος μόλις διαπίστωσε την προέλευσή της θεώρησε σωστό και δίκαιο να την δωρήσει στο βυζαντινό μουσείο Βέροιας, και ένα πιστό αντίγραφό της στο ναό.

Ο σεβασμιώτατος κατά την ομιλία του τόνισε:««Ως προκόπτων εν Θεώ πάντας πρέσβευε αθλοφόρε, προκόπτειν εν αυτώ, Μαρτύρων κλέος, μέγιστε Προκόπιε».

Αυτήν την ικεσία απηύθυνε ο ιερός υμνογράφος εκ μέρους όλων μας προς τον εορταζόμενο σήμερα άγιο μεγαλομάρτυρα Προκόπιο. Και μαζί του όλοι εμείς, που τον τιμούμε συγκεντρωμένοι σ’ αυτόν τον περικαλλή ναό, επαναλαμβάνουμε την ίδια ικεσία και τον παρακαλούμε να πρεσβεύει στον Θεό για να προκόπτουμε κι εμείς εν Θεώ και να αναδεικνυόμεθα ευάρεστοι τω Θεώ, όπως ανεδείχθη και εκείνος.

Η κατά Θεόν προκοπή, αδελφοί μου, είναι αποτέλεσμα κόπου και προσπαθείας· είναι αποτέλεσμα μελέτης του λόγου του Θεού και αγώνος του ανθρώπου να εφαρμόσει στη ζωή του τις εντολές του και το θέλημά του, έστω και εάν αυτό προϋποθέτει θυσίες ή απαιτεί μαρτύριο επώδυνο και σκληρό σαν αυτό που υπέμεινε ο μεγαλομάρτυρας Προκόπιος.

Πολλές φορές διερωτώνται οι άνθρωποι εάν όλες οι περιγραφές των φρικτών βασανιστηρίων που υπέμειναν οι άγιοι μάρτυρες είναι αληθινές, και εάν ένας άνθρωπος μπορεί πράγματι να αντέξει σε τόσα σκληρά βασανιστήρια.

Οι περιγραφές των βασανιστηρίων και των τιμωριών που επινοούσαν οι διώκτες του Χριστιανισμού προκειμένου να μεταπείσουν τους μάρτυρες είναι αναμφίβολα αληθινές, γιατί πάντοτε η κακία των ανθρώπων εφευρίσκει τους πιο σκληρούς και απάνθρωπους τρόπους για να ικανοποιήσει τις αθέμιτες επιθυμίες της.

Όμως οι άγιοι μάρτυρες κατόρθωναν να αντεπεξέρχονται σ’ αυτές τις φρικτές δοκιμασίες αφενός γιατί είχαν πίστη βαθιά και όχι επιφανειακή και αφετέρου γιατί ο Θεός που γνώριζε την πίστη και την αγάπη τους προς αυτόν, που γνώριζε ότι για χάρη του υπέμεναν το μαρτύριο και την ταλαιπωρία, δεν τους εγκατέλειπε μόνους, αλλά τους ενίσχυε με την δύναμη και την χάρη του.

Διερωτόμαστε όμως πολλές φορές, αδελφοί μου, και κάτι άλλο· για ποιό λόγο δεν βλέπουμε στη δική μας ζωή την πνευματική πρόοδο και προκοπή που θα επιθυμούσαμε. Διερωτόμαστε γιατί, αφού θεωρούμε τον εαυτό μας μέλος της Εκκλησίας, αφού εκκλησιαζόμαστε, αφού τηρούμε όσα νομίζουμε ότι είναι καθήκον μας ως χριστιανών, δεν έχουμε την πνευματική πρόοδο που θα έπρεπε.

Η απάντηση όμως βρίσκεται στο γεγονός ότι μελετούμε το λόγο του Θεού αλλά τον εφαρμόζουμε με τον δικό μας τρόπο. Εφαρμόζουμε ό,τι δεν αντίκειται στα συμφέροντά μας, όπως έκαναν και οι κάτοικοι της χώρας των Γεργεσηνών. Εφαρμόζουμε από τον λόγο και τις εντολές του Θεού ό,τι δεν έρχεται σε αντίθεση με τις επιθυμίες και τις αδυναμίες μας.

Η επιλεκτική αυτή εφαρμογή είναι στην ουσία όμως περιφρόνηση του Θεού και των εντολών του, και γι’ αυτό δεν έχουμε την πνευματική πρόοδο και προκοπή που θα έπρεπε.

Αν θέλουμε, λοιπόν, αδελφοί μου, να προοδεύσουμε και εμείς στη ζωή μας, θα πρέπει να ζούμε τις εντολές του Θεού, όπως ακριβώς τις διδάσκει η Εκκλησία μας, να τις ζούμε σε τέτοιο βαθμό και με τέτοια ένταση, όπως τις έζησαν οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας, όπως τις έζησε και ο άγιος Προκόπιος που τιμούμε και εορτάζουμε σήμερα, ώστε ακόμη και στις δύσκολες στιγμές και στις στιγμές του πειρασμού και της δοκιμασίας, να μην απομακρυνόμαστε από τον Θεό, όπως συνέβη και με τον άγιο Προκόπιο, για να μπορέσουμε και εμείς να βαδίσουμε τον δρόμο της ζωής μας και να ολοκληρώσουμε τον αγώνα μας τηρώντας την πίστη προς τον Χριστό, ώστε να αξιωθούμε, όταν ο Θεός μας καλέσει, και του στεφάνου της δόξης που έλαβε και ο άγιος Προκόπιος, ο οποίος πρεσβεύει στον Θεό για όσους τιμούν την μνήμη του.

Ιδιαιτέρως όμως σήμερα ευφραίνεται και αγάλλεται μαζί μας ο άγιος Προκόπιος, γιατί η ιερά και ιστορική εικόνα του, κειμήλιο και θησαύρισμα του πανιέρου αυτού βυζαντινού ναού, επέστρεψε και πάλι, μετά απουσία πολλών ετών, στην πόλη μας, χάρη στη γενναιόφρονα προσφορά του κ. Αθανασίου Μαρτίνου, ο οποίος την αγόρασε προ ετών με άλλες εικόνες από το εξωτερικό. Μόλις όμως πληροφορήθηκε την προέλευσή της έσπευσε να μας την δωρίσει για να επιστρέψει στη Βέροια.

Μόλις προχθές έγινε η επίσημη παράδοσή της στο Βυζαντινό Μουσείο της πόλεώς μας, όπου θα φυλάσσεται στο εξής, για να ευλογεί την πόλη μας και τους κατοίκου της.

Γι αυτό θα ήθελα να εκφράσω για μία ακόμη φορά τη χαρά μου και τις ευχαριστίες μου προς τον δωρητή μας, προς την προϊσταμένη της ΙΑ΄ Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Βεροίας κ. Αγγελική Κοτταρίδη και τον αρχαιολόγο κ. Γεώργιο Σκιαδαρέση, στις συντονισμένες προσπάθειες και την φροντίδα των οποίων οφείλουμε την επιστροφή της ιεράς εικόνος, αλλά και προς τους λοιπούς συνεργάτες τη ΙΑ΄ Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και όλους όσους συνέβαλαν στο να επιστρέψει η ιστορική εικόνα του αγίου Προκοπίου στην πόλη μας, και να ευχηθώ η χάρη του να τους ευλογεί, και σύντομα να αποκτήσουμε και το πιστό αντίγραφο της ιερής εικόνος για να μένει στον ιερό αυτό ναό εις ευλογίαν των πιστών».