Ευχαριστούμε πολύ τον
κύριο Ευάγγελο Μπουγιώτη.
Στις 13
Ιουλίου γιορτάζεται στο ομώνυμο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα στην
περιοχή της Τίρυνθας Αργολίδος ,η ανάμνηση του θαύματος της ιάσεως του
τυφλού Θεοδώρου, έμπορου από την Ανατολή, στον όποιο ο Άγιος χάρισε πάλι το φως
του.
Τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο Επίσκοπος
Επιδαύρου κ. Καλλίνικος παρουσία των Ιερέων πατέρα Βασιλείου και πατέρα Ιωάννη
Γκιώννη, ο οποίος είναι και ο ιερέας του ναού. Το εκκλησάκι αυτό είναι
παρεκκλήσιο του ιερού ναού Παναγίας Τίρυνθας και είναι μοναδικό στην Αργολίδα.
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη.
Αν και
μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα.
Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του.
Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του.
Τις Κυριακές
και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς
ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή.
Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης
χήρων και ορφανών.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη.
Γρήγορα, όμως,
η σύζυγός του πέθανε.
Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε
ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.
Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας.
Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας.
Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του
Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο θείος Παύλος:
«Ἀνεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητας» (Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7).
Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα.
«Ἀνεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητας» (Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7).
Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα.
Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε σαν ιερέας,
ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος
τον εξέλεξαν επίσκοπο.