Φέρεται εις γνώσιν των ευσεβών Χριστιανών ότι την Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011 ο Ιερός Ναός των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Λαρίσης, πανηγυρίζει προς τιμήν της Θαυματουργού και Χαριτοβρύτου Εικόνος της Παναγίας της Εσφαγμένης.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα τελεσθεί Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετα Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει η Λιτάνευσις της Ιεράς Εικόνος στις οδούς πέριξ του Ιερού Ναού.
Παρακαλείται το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, να προσέλθει και συμμετάσχει στην Ιερά Πανήγυρη προς τιμήν της Κυρίας Θεοτόκου και να προσκυνήσει την χάρη Της, προς αγιασμό και ωφέλεια των ψυχών.
Η Ιερά Εικόνα, η οποία είναι πιστό αντίγραφο εκ του πρωτοτύπου της Ι. Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγ. Όρους, φυλάσσεται, ως παντοτινό κειμήλιο, στον Ιερό Ενοριακό Ναό, και η χάρη Της θα τιμάται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
Της Εσφαγμένης την αγίαν εικόνα, των Λαρισαίων η φιλόθεος πόλις, πλουτούσα καταφύγιον ευρίσκει ασφαλές, εν κινδύνοις πάντοτε,
και αυτήν προσκυνούσα, εκβοά τα τέκνα σου, αεί σκέπε Παρθένε,
και τη μαχαίρα σων ικεσιών σφάττε δολίων, εχθρών τα βουλεύματα.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ
Το προσωνύμιο αυτό, δόθηκε στην Αγία αυτή Εικόνα, για την εξής αιτία. Κάποτε ένας Ιεροδιάκονος Εκκλησιάρχης (διακονούσε τον ναό, νεωκόρος επιμελητής) της Μονής, πήγαινε να γευματίσει πάντοτε καθυστερημένα, εξαιτίας δήθεν του διακονήματός του στο Ναό. Κάποια μέρα αργοπόρησε, ως συνήθως και ζήτησε από τον τραπεζάρη φαγητό. Εκείνος αγανακτισμένος αρνήθηκε να του δώσει, λέγοντάς του ότι δεν μπορεί ο καθένας να τρώει ό,τι ώρα θέλει. Ο Εκκλησιάρχης επέστρεψε στον Ναό. Με όλη την ταραχή και την ζάλη του πνεύματος του, πλησίασε προς την Εικόνα της Θεομήτορος και στεκόμενος ενώπιον της, άρχισε να της λέει: « Έως πότε θα σε υπηρετώ Θεοτόκε θα κοπιάζω και για όλα αυτά ούτε ένα κομμάτι ψωμί να μην μου δίνεται, για να δυναμώσω το κουρασμένο σώμα μου»; Με αυτά τα λόγια βγάζει το μαχαίρι, με το οποίο πριν καθάριζε τα μανουάλια, το καρφώνει με δύναμη στο μάγουλο (παρειά) της Εικόνας της Παναγίας και την πλήγωσε. Αμέσως άρχισε να τρέχει αίμα από την πληγή και το πρόσωπο της Παναγίας χλόμιασε. Ο Εκκλησιάρχης γέμισε από τρόμο, τυφλώθηκε και έπεσε κάτω κι έγινε σαν τρελός από τον έλεγχο της συνείδησης του. Μετά από τρία χρόνια εμφανίστηκε η Παναγία στον Ηγούμενο και του είπε ότι με τις προσευχές του, συγχωρεί τον μοναχό και του χαρίζει την υγεία του. Ο μοναχός θεραπεύθηκε και από τότε έκλαιγε πικρά και ονόμαζε τον εαυτό του φονιά. Καθόταν σε στασίδι απέναντι από την Εσφαγμένη Εικόνα και με ειλικρινή μετάνοια πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Λίγο πριν τον θάνατο του, του εμφανίστηκε η Παναγία και του ανήγγειλε ότι τον συγχωρεί, αλλά το βλάσφημο χέρι του θα δοκίμαζε παραδειγματική τιμωρία μετά θάνατον. Μετά από τρία χρόνια, στην ανακομιδή των οστών του, όλα του τα οστά ήταν καθαρά δείχνοντας το θείο έλεος, το χέρι του όμως παρέμενε άλιωτο και κατάμαυρο. Φυλάσσεται δε μέχρι σήμερα, για να θυμίζει την αγαθότητα και την αγάπη της Παναγίας που είναι έτοιμη να μας συγχωρεί για τα λάθη μας.
Αναρτήσεις
