Πανηγύρισε με λαμπρότητα σήμερα ο μητροπολιτικός ιερός ναός του αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτη Ελασσόνος. Στο αρχιερατικό συλλείτουργο προεξήρχε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ενώ έλαβαν ακόμη μέρος οι σεβασμιώτατοι Ιόππης κ. Δαμασκηνός και Ελασσόνος κ. Βασίλειος. Μετά το τέλος της λειτουργίας ακολούθησε λιτανεία της εικόνος και των ιερών λειψάνων στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως και αγιασμός στο παρεκκλήσιο των αγίων Αναργύρων.
Το θείο λόγο κήρυξε ο σεβασμιώτατος Βεροίας κ. Παντελεήμων:
Η ομιλία του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος
«Τοις των αιμάτων σου ρείθροις, Δημήτρις, την Εκκλησίαν ο Θεός επορφύρωσε».
Χαίρει και ευφραίνεται η Εκκλησία του Χριστού επί τη ετησίω μνήμη του μεγαλομάρτυρος και αθλοφόρου αγίου Δημητρίου του μυροβλύτου. Χαίρει και πανηγυρίζει και η τοπική Εκκλησία και η πόλη της Ελασσόνος εορτάζοντας τη μνήμη του πολιούχου και προστάτου της. Χαίρει και καυχάται, και περιβάλλεται και αυτή ως πολύτιμη πορφύρα και βύσσον τα αίματα του καλλινίκου μάρτυρος του Χριστού και γενναίου οπλίτου του Κυρίου, που επορφύρωσαν την Εκκλησία του.
Και δεν επορφύρωσε μόνο με το δικό του αίμα την Εκκλησία ο τιμώμενος μεγαλομάρτυς, δεν την επορφύρωσε μόνο με το αίμα της λογχευθείσης, κατά μίμηση του Χριστού, πλευράς του και τη γενναία ομολογία της πίστεώς του, αλλά και με την ομολογία και το μαρτύριο του νεαρού μαθητού του, του αγίου Νέστορος, ο οποίος επικαλούμενος τη βοήθεια του Θεού του Δημητρίου είχε κατορθώσει να νικήσει τον προσφιλή του αυτοκράτορος Μαξιμιανού μονομάχο Λυαίο και να κατατροπώσει τους ειδωλολάτρες, οι οποίοι εκαυχώντο για την δύναμη των σωμάτων τους και τη βοήθεια των ανύπαρκτων θεοτήτων τους.
Δεν προσέφερε όμως μόνο πολύτιμο ένδυμα στην Εκκλησία με την ομολογία κι το μαρτύριό του ο μεγαλώνυμος μάρτυς, αλλά πότισε και το δένδρο της πίστεώς της και στερέωσε το οικοδόμημά της επί την πέτραν και της δικής του πίστεως.
Και η προσφορά του προς την Εκκλησία και τον κόσμο δεν περιορίσθηκε μόνο στο μαρτυρικό του αίμα και την ομολογία του. Πρόσφερε και προσφέρει ο πανένδοξος μάρτυς του Χριστού και το μύρο του, το οποίο επέτρεψε ο δικαιοκρίτης Θεός να αναβλύζει από την ιερά του λάρνακα, ως απόδειξη της ευώδους πολιτείας του εις οσμήν ευωδίας πνευματικής προσφερεθείσης τω Θεώ ζωής του, και ως απόδειξη της θείας Χάριτος η οποία ενοικεί εν αυτώ.
Με αυτό μύρο, «κατήρδευσεν» ο συμπαθέστατος άγιος «πάσαν την κτίσιν», μεταδίδοντας δι αυτού όχι μόνο τοις εγγύς αλλά και τοις μακράν, όχι μόνο σε όσους προσήρχοντο στον ναό του και γονυπετείς ασπαζόταν το πανακήρατο λείψανό του, αλλά και σε όσους δεν είχαν την δυνατότητα, καθώς έμεναν μακριά από τη γενέτειρα του αγίου, τη μεγαλόπολη της Θεσσαλονίκης, τη χάρη και την ευλογία του.
Η χάρη και η ευλογία του γινόταν όμως και γίνεται αισθητή και με τα πολυάριθμα θαύματά του· γινόταν και γίνεται αισθητή με τις θαυματουργικές επεμβάσεις του υπέρ της σωτηρίας της πόλεώς του, αλλά και όλων εκείνων που ζητούν τη βοήθειά του και επικαλούνται τη χάρη του.
Αυτή τη χάρη και τη βοήθεια του φιλοπόλιδος και φιλανθρώπου μεγαλομάρτυρος αγίου Δημητρίου, του προστάτου και πολιούχου σας, αλλά και του προστάτου του ευσεβούς Γένους μας, το οποίο ελύτρωσε πολλές φορές εκ παντοίων δεινών, ας ζητήσουμε και εμείς σήμερα, αδελφοί μου. Σήμερα που οι ποικίλοι Λυαίοι απειλούν την ύπαρξή μας ως ατόμων και ως Έθνους. Σήμερα που τα νέφη της συγχρόνου και ποικιλωνύμου κρίσεως επισκιάζουν τον ουρανό και της πατρίδος μας και της ψυχής μας.
Ας επικαλεσθούμε με ταπείνωση και με πίστη την ισχυρή βοήθειά του και την παρρησία που έχει ενώπιον του Θεού για να μας απαλλάξει απ΄τη δύσκολη και οδυνηρή αυτή συγκυρία που μας συνθλίβει.
Ας στραφούμε προς το Θεό με συνοχή καρδιάς και ας ικετεύσουμε τον Θεό διά του αγίου Δημητρίου να μας λυτρώσει και αυτή τη φορά εκ της ανάγκης στην οποία βρισκόμαστε, όπως έσωσε τον μαθητή του, άγιο Νέστορα, όπως έσωσε επανειλημμένα και τη γενέτειρά του Θεσσαλονίκη.
Ας παρακαλέσουμε τον άγιο Δημήτριο να μη μάς εγκαταλείψει, αλλά να αποτρέψει τον κίνδυνο που απειλεί την πατρίδα και τον κόσμο γενικότερα, ως υπέρμαχος της οικουμένης, αλλά και ως ταχύς βοηθός και ρύστης όσων προστρέχουν στη χάρη του.
Κι αν, αδελφοί μου, τον παρακαλέσουμε με θέρμη όχι μόνο σήμερα, την ημέρα της μνήμης του, αλλά και καθημερινά, κι εάν θελήσουμε να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με τη δική του ζωή, την πίστη μας με την πίστη του, την αγάπη μας στον Θεό με τη δική του αγάπη, τότε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα μας εγκαταλείψει ο συμπαθέστατος μάρτυς του Κυρίου κι προστάτης μας και θα αποδειχθεί και αυτή τη φορά μέγας υπέρμαχος πάντων ημών».