Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου εορτάστηκε η επέτειος των ελευθερίων της Βέροιας. Ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία στον ιερό ναό αγίου Αντωνίου Πολιούχου και στη συνέχεια Δοξολογία με την παρουσία των τοπικών αρχών. Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Επικρατείας και Αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Άγγελος Τόλκας.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλης και οι τελετές ολοκληρώθηκαν με μαθητική και στρατιωτική παρέλαση.
Ο σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του για την παραβολή του σπορέως, στον ιερό ναό αγίου Αντωνίου τόνισε:
«Και έτερον έπεσεν εις την γην την αγαθήν και φυέν εποίησεν καρπόν εκατονταπλασίονα».
Κυρικαή του Σπορέως η σημερινή Κυριακή, αδελφοί μου, και ο Χριστός εμφανίζεται στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε να παρομοιάζει το λόγο του με σπόρο, τον εαυτό του ως τον σπορέα που σπέρνει το σπόρο και τους ανθρώπους ως τη γη που δέχεται τον σπόρο του θείου λόγου του.
Και όπως η γη, ανάλογα με την ποιότητα του εδάφους της και τις συνθήκες που επικρατούν, άλλοτε δίνει πολύ καρπό και άλλοτε ο σπόρος καταστρέφεται, σαπίζει, συμπνίγεται από τα παράσιτα και τα αγκάθια και χάνεται, έτσι συμβαίνει και με το σπόρο του Θεού.
Αυτόν τον σπόρο του θεού δεχόμαστε και εμείς αδελφοί μου, στις ψυχές μας. Αυτόν το λόγο σπέρνει η Εκκλησία μας αφειδώς με όλες τις ευκαιρίες λατρευτικές και πνευματικές που μας προσφέρει. Αυτός ο λόγος σπέρνεται στις ψυχές μας και μέσα από αναγνώσματα ευσεβή και πνευματικά που αναλύουν και ερμηνεύουν το λόγο του Θεού, που μας μεταφέρουν το λόγο και τις εμπειρίες των αγίων της Εκκλησίας μας, που μας κάνουν γνωστό το θέλημα του Θεού.
Ποιά είναι η δική μας στάση; Ποιοί είναι οι καρποί που παράγει ο σπόρος του λόγου του Θεού στις δικές μας ψυχές; Εξετάζουμε αλήθεια, τον εαυτό μας, αδελφοί μου; Ελέγχουμε τα αποτελέσματα της θείας σποράς μέσα μας; Προβληματιζόμαστε μήπως δεν καρποφορεί ικανοποιητικά στην ψυχή μας ο λόγος του Θεού και ποιά είναι η αιτία αυτής της καταστάσεως; Ή μήπως αδιαφορούμε και ασχολούμαστε μόνο με τις καθημερινές και γήινες ασχολίες μας και υποτιμούμε την αναγκαιότητα της πνευματικής καρποφορίας;
Αν μέχρι σήμερα δεν έχουμε προβληματισθεί επάνω σε αυτό το θέμα, είναι ανάγκη να το κάνουμε, αδελφοί μου, γιατί ο Θεός δεν σπέρνει τον σπόρο του μάταια, αλλά περιμένει από εμάς καρπούς αγαθούς.
Καρπούς αγαθούς στον Θεό και την πατρίδα προσέφεραν και οι τιμώμενοι σήμερα ηρωϊκοί πρόγονοί μας, όσοι αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν για να ελευθερώσουν την πατρίδα από τον βαρύ και δυσβάσταχτο τουρκικό ζυγό.
Δέχθηκαν στην ψυχή τους τον σπόρο της πίστεως και της αγάπης στον θεό και την πατρίδα, τον οποίο έσπερνε πάντοτε η Εκκλησία, και βλάστησε μέσα τους την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία.
Δέχθηκαν μέσα στη ψυχή τους τον σπόρο της πίστεως, και επέλεξαν να γίνουν οι ίδιοι σπόρος για την ελευθερία της πατρίδος τους, επέλεξαν δηλαδή να θυσιαστούν για να χαρίσουν στη Μακεδονία, για να χαρίσουν στη Βέροια την ελευθερία.
Θα μπορούσε, αδελφοί μου, να είχε συμπνίξει τον σπόρο της πίστεως ο φόβος, η δειλία, η προσκόλληση στο προσωπικό συμφέρον, και να μην είχαν ενδιαφερθεί για τη απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Η αγάπη τους όμως στην πατρίδα και η εμπιστοσύνη τους στον Θεό, στην βοήθεια του οποίου στήριζαν οι Έλληνες πάντοτε τους αγώνες τους, τους έκανε να νικήσουν τον φόβο, να εκδιώξουν τη δειλία, να αρνηθούν το προσωπικό τους συμφέρον και να θέσουν ως ύψιστο σκοπό την ελευθερία της πατρίδος.
Χάρη στη δική τους θυσία, θυσία πολύτιμη ως θυσία ζωής, απολαμβάνουμε εμείς, εκατό σχεδόν χρόνια τώρα, το δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιαθέσεως ως άτομα και ως χώρα. Απολαμβάνουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε ελεύθερα στο Θεό, να μιλούμε ελεύθερα τη γλώσσα των πατέρων μας, να διδάσκουμε και να διδασκόμαστε την ιστορία μας, να δεχόμαστε τον σπόρο του Ευαγγελίου χωρίς φόβο στις ψυχές μας, για να μπορεί να καρποφορήσει καρπούς έργων αγαθών, καρπούς πίστεως και αγάπης προς την πατρίδα και τους αδελφούς μας, καρπούς αξίους της ελευθερίας την οποία μας χάρισαν οι πατέρες, αξίους της ελευθερίας την οποία ευλόγησε ο Θεός.
Τιμώντας σήμερα τους ηρωϊκούς προγόνους μας μνημονεύουμε με ευγνωμοσύνη τη θυσία και την προσφορά τους, και ευχόμαστε στο Θεό να αναπαύει τις ψυχές τους εν χώρα ζώντων, να μας διατηρεί πάντοτε ελευθέρους και να προστατεύει την Μακεδονία μας από κάθε επιβουλή.
Αναρτήσεις
