Επιστολή συμπαραστάσεως προς την Εκκλησία της Κύπρου.

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καί Πάσης Κύπρου, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος, κύριε Χρυσόστομε, τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Μετ᾿ ἄλγους βαθυτάτου καί ἐν ἰσχυρᾷ συνοχῇ καρδίας διεξελθοῦσα τά ἀπό τῆς 14ης μηνός Μαρτίου ἐ.ἔ. Τίμια Γράμματα τῆς Ὑμετέρας λίαν ἀγαπητῆς ἡμῖν καί πεπνυμένης Μακαριότητος, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐν τῇ Συνεδρίᾳ Αὐτῆς τῆς 16ης μηνός Μαρτίου ἐ.ἔ., ἔγνω ἐκφράσαι καί μετά παρρησίας διακηρύξαι τήν ἀμέριστον συμπαράστασιν Αὐτῆς πρός τήν ἀδελφήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου διά τήν ἀναίτιον σύλληψιν καί παράνομον κράτησιν ὑπό τῶν κατοχικῶν Ἀρχῶν τοῦ Ἀττίλα ὁμάδος Εὐρωβουλευτῶν, πολιτῶν καί Κληρικῶν, προεξάρχοντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Νεαπόλεως κ. Πορφυρίου.

Συγχαίρομεν τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, ἥτις ἀνέλαβε τήν πρωτοβουλίαν ὅπως προσκαλέσῃ Εὐρωβουλευτάς ἐκ διαφόρων χωρῶν καί ἐνημερώσῃ αὐτούς περί τῆς καταστροφῆς καί συλήσεως τῆς Ἑλληνορθοδόξου πολιτιστικῆς κληρονομίας εἰς τήν κατεχομένην Βόρειον Κύπρον. Δυστυχῶς αἱ Ἀρχαί τοῦ ψευδοκράτους καί ὁ τουρκικός στρατός ἐνεπόδισαν αὐτήν τήν ἐπίσκεψιν καί προέβησαν εἰς ἐνεργείας ἀπανθρώπους καί ἀπαραδέκτους.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καταδικάζει ἀπεριφράστως τήν ὑπό τῆς Τουρκίας συνεχιζομένην κατοχήν τῆς Βορείου Κύπρου καί τό διαρκές ἔγκλημα τῆς ἱεροσυλίας εἰς βάρος Ὀρθοδόξων Ἱερῶν Ναῶν, Μονῶν καί Κοιμητηρίων, ἅτινα ἐσεβάσθησαν οἱ αἰῶνες καί ἐλυμήνατο ἡ κατοχική ἐπιβουλή. Ἡ Μεγαλόννησος Κύπρος ηὐλογήθη διά τῆς διαβάσεως αὐτῆς ὑπό τῶν Ἀποστόλων Παύλου καί Βαρνάβα ἤδη ἀπό τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων. Σήμερον ὅμως, ἡ Μονή καί ὁ τάφος τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα, ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, κατέχονται παρανόμως μέ ἀποτέλεσμα ὅπως ἐμποδίζηται ἡ ἐλευθέρα ἐπίσκεψις τῶν Ἑλληνοκυπρίων προσκυνητῶν.

Ἡ Ἰερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παραλλήλως ἀπευθύνει ἔκκλησιν πρός τόν Ὀργανισμόν Ἡνωμένων Ἐθνῶν καί τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν καί πᾶν ἕτερον ἁρμόδιον διεθνῆ Ὀργανισμόν, ὥσθ’ ἵνα λάβωσι πᾶν ἀπαραίτητον μέτρον διά τήν προστασίαν τῆς χριστιανικῆς κληρονομίας εἰς τά κατεχόμενα ἐδάφη. Προσευχόμεθα καί εὐχόμεθα ὅπως, διά τῆς βοηθείας τοῦ Θεοῦ, ἔλθωσι συντόμως κρείσσονες ἡμέραι διά πάντας τούς κατοίκους τῆς νήσου, ὥσθ’ ἵνα ζῶσιν ἐν εἰρήνῃ, ἐλευθερίᾳ, ἀλληλοκατανοήσει καί σύν τινι δικαίᾳ λύσει, ἥτις οὐ μή θέλει νομιμοποιήσει τά τραγικά ἀποτελέσματα τῆς κατοχῆς.

Μετ᾿ αἰσθημάτων οὖν ὁμοθύμου φιλαδέλφου συμπαθείας ἅπαξ αὖθις πρός Ὑμᾶς διακείμενοι, ἕνεκα τοῦ πρότριτα τούτου ἀναιτίως προκληθέντος ἀτυχοῦς περιστατικοῦ, προσεπευχόμεθα ὅπως ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἐνισχύῃ Ὑμᾶς, ὅπως μετά σθένους, παρρησίας καί ἀποφασιστικότητος, ἐν ἀγωνιστικῇ ἐγρηγόρσει ἐξακολουθήσητε ὑπομένοντες τάς ἔργῳ τε καί λόγῳ προσβολάς τῶν κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς πολυπάθου Κύπρου διατιθεμένων, ἱστάμενος «ἑδραῖος ὡς ἔμψυχος ἄκμων τυπτόμενος· μεγάλου γάρ ἀθλητοῦ ἐστίν τό δέρεσθαι καί νικᾶν» (Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, Πρός Πολύκαρπον ἐπιστολή).

Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν Ὑμετέραν ἀξιόθεον καί προσφιλεστάτην Μακαριότητα φιλήματι ἀγάπης ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ καί Σωτῆρι ἡμῶν διατελοῦμεν

+ Ὁ Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος

Ἀθήνῃσι 18ῃ Μαρτίου 2011