Η Αργολίδα υποδέχθηκε την Αγία Καρδιά του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου.

 

Η Αργολίδα υποδέχθηκε με θρησκευτική λαμπρότητα την Αγία Καρδιά του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου στην ορεινή Ζόγκα Ελληνικού Άργους την Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024. 

Το Ιερό Λείψανο μετέφερε ο Μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιερόθεος και το υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος παρουσία του Ιερού κλήρου και ευλαβών προσκυνητών. Στη συνέχεια τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός Ιερουργούντος του μητροπολίτη Ιεροθέου ,ενώ τέθηκε προς προσκύνηση το Άγιο Λείψανο. 

Κατά τον εσπερινό έψαλλε ο πρωτοψάλτης της μητροπόλεως Αργολίδας Κωνσταντίνος Ρούτουλας. Το Ιερό Λείψανο θα παραμείνει στο Ιερό Προσκύνημα μέχρι την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου και καθημερινός θα τελούνται Ιερές Ακολουθίες

Ακολούθως στο συνεδριακό κέντρο του Ιερού Προσκυνήματος πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον αιδεσιμολογιώτατο πρωτοπρεσβύτερο π. Σπυρίδωνα Τσιμούρη της Ι. Μ. Πειραιώς με θέμα , Ο θειος έρωτας στον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο.

Ο Μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου κ. Ιερόθεος, κατά κόσμο Δημήτριος Τσολιάκος, γεννήθηκε στα Μέγαρα το 1945. Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος το έτος 1969 και Πρεσβύτερος το 1974. Υπηρέτησε ως εφημέριος του Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Μεγάρων διακονώντας συγχρόνως στα γραφεία της Ι. Μητρόπολης Μεγάρων και Σαλαμίνος ως Γραμματεύς και Γεν. Αρχιερατικός Επίτροπος. Από το 1989 υπηρέτησε στην Ιερά Σύνοδο ως Γραμματέας – Πρακτικογράφος. Εξελέγη Μητροπολίτης το 2003.

Ιερά Μητρόπολις Ζιχνών και Νευροκοπίου

Η Ιερά Μητρόπολη Ζιχνών και Νευροκοπίου είναι μια από τις Μητροπόλεις των λεγομένων «Νέων Χωρών ». Έδρα της είναι η κωμόπολη Νέα Ζίχνη Σερρών και περιλαμβάνει τα ανατολικά τμήματα του Νομού Σερρών (Νέα Ζίχνη, Αμφίπολη, Ροδολίβος και Αλιστράτη) και τα βορειοδυτικά τμήματα του Νομού Δράμας (Νευροκόπι και Προσοτσάνη).Η ιστορία της μητροπόλεως ξεκινά με το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στην Αμφίπολη, κατά τη δεύτερη αποστολική περιοδεία του (49-52 μ.Χ). Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Δούκας Βατάτζης ελευθερωτής της Δράμας, των Σερρών και της ευρύτερης Μακεδονίας κατά τον 13ο αι.

Από το 1902 ως το 1910 διετέλεσε Μητροπολίτης Δράμας, Φιλίππων και Ζιχνών ο άγιος Χρυσόστομος (μετέπειτα Μητροπολίτης Σμύρνης και Ιερομάρτυρας της Μικρασιατικής Καταστροφής), συντελώντας τα μέγιστα στην πνευματική καλλιέργεια του ποιμνίου με ανέγερση σχολείων και ναών. Ταυτόχρονα επέδειξε σημαντική δράση κατά τον Μακεδονικό Αγώνα για τη διατήρηση της Ορθόδοξης ταυτότητας του πληθυσμού. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και η Μητρόπολη Νευροκοπίου κατά τον Μακεδονικό Αγώνα.

Τον Οκτώβριο του 1903 με πρωτοβουλία του μητροπολίτη Δράμας, ο ναός του Αγίου Δημητρίου λειτούργησε ξανά, ενόψει της γιορτής του ομώνυμου Αγίου με συμμετοχή πατριαρχικών και εξαρχικών. Ανήμερα του Αγίου Δημητρίου όμως, ένοπλη ομάδα 30 κομιτατζήδων επιτέθηκαν στον ναό και συνέλαβαν τους Έλληνες εκκλησιαστικούς επιτρόπους Ιωάννη Ζαφειρίου, Νικόλαο Γερμανό, τον γιο του Γεώργιο Γερμανό και τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Χρηστίδη, τους οποίους εκτέλεσαν. Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1906, σώμα 300 κομιτατζήδων περικύκλωσαν το Κάτω Νευροκόπι και μετά από τρίωρη επίθεση δολοφόνησαν τους Έλληνες προύχοντες.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη οι οποίοι μετέφεραν ιερά κειμήλια μεταξύ των οποίων η ιερά εικόνα της Παναγίας της Πέτρας, προερχόμενη από την Πέτρα της Ανατολικής Θράκης Το 1924 ανασυστήθηκε η Μητρόπολη Ζιχνών από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ζ', με επίσκοπο τον πρόσφυγα Μητροπολίτη Περγάμου Αλέξανδρο Δηλανά. 

Από την παλαιά Μητρόπολη Νευροκοπίου, το μέρος που περιήλθε στην Ελληνική επικράτεια, δηλαδή η περιφέρεια Ζυρνόβου (σημερινό Κάτω Νευροκόπι Δράμας) επανενώθηκε με τη Μητρόπολη Ζιχνών το 1958. Το τμήμα που βρίσκεται στην βουλγαρική επικράτεια, δηλαδή η περιφέρεια του Άνω Νευροκοπίου, που από το 1894 ήταν Μητρόπολη της θεωρούμενης σχισματικής Βουλγαρικής Εξαρχίας, αποτελεί την Μητρόπολη Νευροκοπίου της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Βίος Αγίου Ιγνατίου Αντιοχείας του Θεοφόρου

Όταν βασίλευε ο Τραϊανός, επίσκοπος στην Αντιόχεια ήταν ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (αυτός που φέρει μέσα του τον Θεό). Αυτός ο μακάριος Ιγνάτιος ήταν εκείνο το μικρό παιδί πού πήρε στα άγια χέρια του εναγκαλισάμενος ο Δεσπότης Χριστός και ευλόγησε, κατά την ώρα της διδασκαλίας του στα Ιεροσόλυμα

Ο Ιγνάτιος μαζί με τον φίλο του Πολύκαρπο επίσκοπο Σμύρνης, έγινε μαθητής του ευαγγελιστού Ιωάννη. Χειροτονήθηκε επίσκοπος Αντιοχείας από τον Απόστολο Πέτρο, δεύτερος μετά τον πατριάρχη Eύοδον.

Αλυσοδεμένος ο άγιος οδηγείται στην Ρώμη, για να δοθεί στα θηρία να τον φάγουν. Περνώντας δε από κάθε τόπο και Εκκλησία, στήριζε τους εκεί Χριστιανούς με τις διδασκαλίες του και έγραψε επτά επιστολές. Όταν δε επήγε στην Ρώμη, παρεκάλεσε το Θεό και τους εν τη Ρώμη Χριστιανούς με φλογερή δίψα, να μην προσπαθήσουν να εμποδίσουν το πολυπόθητο μαρτύριο. 

Αλλά να αφήσουν να φαγωθεί από τα θηρία, και να τον αλέσουν σαν σιτάρι με τα δόντιά τους. Καταξεσχίσθηκε από τα λιοντάρια, τα οποία έφαγαν μεν, όλες του τις σάρκες άφησαν δε μόνο, τα παχύτερα κόκκαλα και την καρδιά του, τα οποία πήραν οι Χριστιανοί και τα ενταφίασαν σε επίσημο τόπο με ευλάβεια μεγάλη στις είκοσι Δεκεμβρίου.

Μετά από καιρό μετάφεραν τα οστά του στην Αντιόχεια. Η μνήμη του γιορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 20 Δεκεμβρίου και η ανακομιδή των λειψάνων του στις 29 Ιανουαρίου.