Επίδοση διοριστηρίων για τη νέα κατηχητική χρονιά, (ΦΩΤΟ).

Το εσπέρας της Παρασκευής, 27^ης Σεπτεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, όπου συμμετείχαν οι κατηχητές, οι κυκλάρχες και οι συνεργάτες του Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας της Μητροπόλεως μας.

Στο τέλος του Εσπερινού ο υπεύθυνος των κατηχητικών συνάξεων Αρχιμ. Παύλος Σταματάς έδωσε οδηγίες, ενώ ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων επέδωσε στους 200 και πλέον κατηχητές και υπευθύνους των κύκλων μελέτης Αγίας Γραφής τα καθιερωμένα διοριστήρια για τη νέα κατηχητική χρονιά και εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς όσους θα στελεχώσουν για ακόμη μία χρονιά τα κατηχητικά τμήματα των ενοριών της Μητροπόλεως μας, λέγοντας μεταξύ άλλων: Ὑπό τή σκέπη τοῦ ἁγίου Λουκᾶ ἀλλά καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Κυρίας καί ἐφόρου τῆς ἱερᾶς μας Μονῆς, ἀλλά καί τῶν ἄλλων προστατῶν ἁγίων της καί ἁγίων μας, συγκεντρωθήκαμε ἀπόψε στήν καθιερωμένη Συνάντηση ὅλων τῶν συνεργατῶν τοῦ κατη­χητικοῦ ἔργου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τῶν κληρικῶν καί τῶν λαϊκῶν, τῶν κατηχητῶν καί τῶν κυκλαρχῶν, ὅλων ὅσοι καί φέτος ἀνταποκριθήκατε στό κάλε­σμα τῆς Ἐκκλησίας μας καί τοῦ Ἐπισκόπου σας γιά νά ἐργασθεῖτε στό γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας, στό γεώργιο τῶν ψυχῶν τῶν ἀδελφῶν μας, σπέρνοντας τόν λόγο τοῦ Θεοῦ στίς ψυχές καί τῶν μικρῶν καί τῶν μεγαλυτέρων ἀδελφῶν μας.

Τό ἔργο αὐτό, τό ὁποῖο σᾶς ἐμπι­στεύεται καί φέτος ἡ Ἐκκλησία μας, εἶναι ἔργο Θεοῦ, γιατί δέν καλεῖσθε ἁπλῶς νά κάνετε ἕνα μάθημα καί νά μεταφέρετε κάποιες γνώσεις στά παιδιά τῶν κατηχη­τικῶν σχολείων ἤ στά μέλη τῶν ἐνοριακῶν συνάξεων καί τῶν κύ­κλων μελέτης Ἁγίας Γραφῆς.

Αὐτό πού καλεῖσθε νά μεταδώ­σετε εἶναι ὁ σωτήριος λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγ­γελίου, εἶναι τό διάγραμμα τῆς πορείας πού ἔχει χαράξει μέ τόν λόγο καί μέ τή ζωή του ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, γιά νά μᾶς βοηθήσει νά τόν πλησιάσουμε, νά τόν γνωρί­σουμε, νά ἑνωθοῦμε μαζί του καί νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας.

Δέν εἶναι ἑπομένως ἀκαδημαϊκές γνώσεις αὐτά πού καλούμεθα νά μεταφέρουμε στούς ἀδελφούς μας, ἀλλά εἶναι γνώσεις πού μετουσιώ­νονται σέ ζωή, στήν ἐν Χριστῷ ζωή, στή ζωή τῶν ἁγίων τῆς Ἐκ­κλησίας μας, τήν ὁποία καλούμεθα ὅλοι νά ζήσουμε. Ἀσφαλῶς καί χρειάζεται ἡ γνώση. Χρειάζεται νά γνωρίζουμε ὅλοι καί νά μεταδί­δουμε καί στούς ἀδελφούς μας τίς βασικές ἀρχές τῆς πίστεως μας, τά γεγονότα καί τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ, τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλη­σίας μας καί τί τελεῖται σέ αὐτά. Νά γνωρίζουμε τί συμβαίνει στή θεία Λειτουργία καί στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο εἶναι τό κατ᾽ ἐξοχήν ἐπαναλαμβανόμενο μυστήριο στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλά καί στή ζωή τοῦ κάθε πιστοῦ.

Ὅλα αὐτά, ὅπως εἶπα, πρέπει νά τά γνωρίζουμε σωστά, καί ὄχι νά ἔχουμε μόνο μιά ἀόριστη καί νεφε­λώδη γνώση. Δέν ἀρκεῖ ὅμως ἡ γνώση, ἐάν δέν προσθέσουμε σέ αὐτήν τήν ἐμπει­ρία, ἐάν δέν προσ­θέ­σουμε τό προ­σω­πικό βίωμα.

Διδάσκει ἡ Ἐκκλησία τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας ὄχι γιά νά γνωρί­ζουν οἱ ἄνθρωποι τί εἶπε ὁ Χριστός πρίν ἀπό 20 αἰῶνες, ἀλλά γιά νά ἐφαρμόσουν στή ζωή τους τόν λόγο του, γιά νά μεταβάλουν τόν «παλαιό» ἄνθρωπο σέ νέο, σέ «κατά Θεόν κτισθέντα», ὅπως γρά­φει καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στολος Παῦλος, γιά νά μετατραπεῖ ὁ γήινος ἄνθρωπος σέ οὐράνιο, γιά νά γίνει ὁ χοϊκός ἄνθρωπος τέκνο Θεοῦ καί Θεός κατά χάριν.

Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τῆς Ἐκκλη­σίας καί τοῦ ἔργου της, καί αὐτόν τόν σκοπό θά διακονήσετε καί ἐσεῖς, ὅσοι καί ὅσες θά λάβετε σέ λίγο τό διοριστήριο καί θά συστρα­τευθεῖτε στό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Ἡ διακονία τήν ὁποία θά κλη­θεῖτε νά ἀναλάβετε, ἄλλοι ἀπό σᾶς γιά πολλοστή φορά καί ἄλλοι γιά πρώτη, δέν εἶναι μία εὔκολη ὑπό­θε­ση. Εἶναι μία διακονία εὐθύνης τόσο ἀπέναντι στόν Θεό καί στήν Ἐκκλησία πού σᾶς ἐμπιστεύετε, ὅσο καί ἀπέναντι στούς ἀνθρώ­πους, στούς ἀδελφούς μας. Ἀπένα­ντι καί σέ αὐτούς πού παρακο­λου­θοῦν τά κατηχητικά μαθήματα καί τίς ἐνοριακές συνάξεις, ἀλλά καί σέ αὐτούς πού δέν τά παρακο­λου­θοῦν. Γιατί καί γι᾽ αὐτούς ἔχουμε εὐθύνη, καί ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία ἀλλά καί ἐσεῖς ὡς κατηχητές.

Ἀκούσαμε στό εὐαγγελικό ἀνά­γνω­σμα τῆς περασμένης Κυριακῆς τόν Χριστό νά λέγει στόν ἀπόστολο Πέτρο «ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν». Στό ἑξῆς, δηλαδή, δέν θά εἶσαι ἁλιέας ψαριῶν ἀλλά ἀνθρώπων. Αὐτό δέν σημαίνει μόνο «ποιοτική», θά λέγαμε, ἀνα­βάθμιση, ἀντί δηλαδή νά ψαρεύει ἄλογα καί ἄφωνα ψάρια, θά ψα­ρεύει ἀνθρώπους, ἀλλά σημαίνει ὅτι προκειμένου νά ἔχει τό ἀπο­τέ­λεσμα πού θέλει, χρειάζεται προ­σπάθεια καί κόπος, πολύ μεγαλύ­τερος ἀπό αὐτόν πού κατέβαλε ὡς ἁλιέας ψαριῶν.

Αὐτό ἰσχύει καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού ἐργαζόμεθα στό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Δέν ἀρκεῖ νά λέμε ὅτι κάνουμε κατηχητικό ἤ ἐνοριακή σύναξη τήν τάδε ἡμέρα καί ὥρα καί νά περιμένουμε μόνο αὐτούς πού θά ἔρθουν, ἀλλά πρέ­πει νά ἀναζητοῦμε καί ὅσους δέν ἔρχονται καί νά προσπαθοῦμε νά προσελκύσουμε καί ἄλλους ἀδελ­φούς μας, μέ ἀγάπη καί μέ ὅποιον τρόπο κρίνουμε κάθε φορά πρόσφο­­ρο. Ὄχι βεβαίως γιά νά αὐξήσουμε τόν ἀριθμό τῶν συμμε­τε­χόντων, ἀλλά γιατί αἰσθανό­μαστε τήν εὐθύνη καί τό χρέος πού ἔχουμε νά βοηθήσουμε τούς ἀδελ­φούς μας, νά βοηθήσουμε τά παι­διά νά βρεθοῦν κοντά στόν Χριστό, νά τούς δώσουμε αὐτή τήν εὐκαι­ρία πού εἶναι πολύτιμη καί γιά τό παρόν καί γιά τό μέλλον τους.

Πῶς μποροῦμε ὅμως νά ἐπιτύ­χου­με στήν ἀποστολή μας αὐτή καί νά ἀνταποκριθοῦμε στήν εὐθύνη καί στήν ἐμπιστοσύνη τῆς Ἐκκλησίας;

Ὑπάρχει μία βασική προϋπόθεση, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ θεμέλιο τῆς ἐπι­τυχίας τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου ἀλλά καί τοῦ πνευματικοῦ ἔργου γενικότερα. Χωρίς αὐτήν δέν μπο­ροῦ­με νά ἐπιτύχουμε στή ζωή μας καί στή διακονία μας ἀπολύτως τίποτε, ὅσα προσόντα καί χαρίσμα­τα καί ἐάν διαθέτουμε, ἀλλά καί ὅσο κόπο καί ἄν καταβάλουμε.

Ἡ βασική αὐτή προϋπόθεση εἶναι ἡ συνέπεια. Μιά ἀρετή παραγνωρι­σμένη, θά ἔλεγα, τήν ὁποία θά πρέ­πει πάσῃ θυσίᾳ νά ἀποκτή­σουμε.

Ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς συνεπείας στό κατηχητικό ἔργο;

Τό κατηχητικό ἔργο εἶναι μία δια­κονία τήν ὁποία σᾶς ἐμπιστεύεται ἡ Ἐκκλησία, καί αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ κάθε ἕνας καί ἡ κάθε μία ἀπό ἐσᾶς ὀφείλει νά εἶναι συνεπής ἔνα­ντι τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως σέ σχέση μέ τή διακονία πού ἀνέλαβε. Ὀφείλει νά ἀκολουθεῖ καί νά ἐφαρμόζει μέ συνέπεια τό πρόγραμμα τῶν κατη­χητικῶν μαθημάτων, τίς ὁδηγίες καί τίς συμβουλές πού δίνονται στίς συναντήσεις τῶν κατηχητῶν καί τῶν κυκλαρχῶν, στίς ὁποῖες, ἐννοεῖται, ὅτι θά πρέπει νά παρί­σταται.

Ἀκόμη νά εἶναι συνεπής στίς ὑποδείξεις τῶν ὑπευθύνων τοῦ Γραφείου Ποιμαντικῆς Διακονίας τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, πού ἔχουν τήν εὐθύνη γιά τόν συντο­νισμό τοῦ ἔργου, ἀλλά καί νά εἶναι συνεπής στίς ὑποδείξεις καί τοῦ προϊσταμένου τοῦ ναοῦ στόν ὁποῖο διακονεῖ. Δέν θά πρέπει νά ξε­χνοῦ­με ὅτι τό κατηχητικό ἔργο δέν εἶναι δικό μας ἔργο, ἀλλά τῆς Ἐκκλησίας, καί γι᾽ αὐτό πρέπει νά ἀκολουθοῦμε μέ συνέπεια τίς κατευθύνσεις πού δίδονται ἀπό τήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ὥστε τό ἀποτέλεσμα νά εἶναι αὐτό πού θά πρέπει νά εἶναι.

Ἡ συνέπεια ὅμως εἶναι ἀπαραί­τητη καί στή σχέση μας μέ τά παι­διά τῶν κατηχητικῶν καί τά μέλη τῶν ἱερῶν συνάξεων καί τῶν κύ­κλων μελέτης Ἁγίας Γραφῆς. Θά πρέ­πει νά εἶστε συνεπεῖς, πρωτί­στως στό πρόγραμμα τοῦ κατηχη­τικοῦ ἤ τῆς συνάξεως. Ἀκριβεῖς στό πρόγραμμα, χωρίς νά ἀπουσιά­ζετε, ἀδικαιολόγητα βέβαια, ἤ νά καθυστερεῖτε στήν ὥρα. Συνεπεῖς στήν ἐνημέρωση γιά τίς ἐκδη­λώ­σεις τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως καί σέ ὅ,τι ἄλλο πρέπει νά ὑπάρξει ἐνημέρωση.

Ὅλα αὐτά μπορεῖ νά φαίνονται ἁπλά ἤ τυπικά, ἀλλά εἶναι ἀπαραί­τητα καί ἀναγκαῖα, γιατί δίδουν καί στά παιδιά καί στούς μεγαλύ­τερους ἀδελφούς μας μία εἰκόνα γιά τή σοβαρότητα καί τήν ὑπευ­θυνότητα μέ τήν ὁποία ἐπιτελοῦμε τό ἔργο μας. Δίδουν τήν πληρο­φο­ρία ὅτι σεβόμαστε αὐτούς πού δια­κονοῦμε καί δέν τούς ἀφήνουμε νά περιμένουν ἤ νά ἔρχονται, ἐνῶ ἐμεῖς θά ἀπουσιάζουμε. Δίδουμε ἀκό­μη μέ τή συνέπειά μας καλό παράδειγμα γιά τό πῶς πρέπει νά φέρονται καί ἐκεῖνοι μέσα στό κα­τηχητικό ἤ στήν ἐνοριακή σύναξη ἀλλά καί στή ζωή τους.

Καί ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι καμία συλλογική προσπάθεια δέν μπορεῖ ἐπιτύχει χωρίς νά ὑπάρχει συνέ­πεια ἀπό ὅλους ὅσους συμμε­τέ­χουν.

Καί ἐάν αὐτές οἱ πλευρές τῆς συνέπειας εἶναι, θά ἔλεγα, οἱ πιό ἁπλές ἤ οἱ πιό εὔκολες, ὑπάρχει ἀσφαλῶς καί μία πιό σοβαρή πλευρά τῆς συνέπειας. Εἶναι ἡ συνέπεια λόγων καί ἔργων.

Πολλές φορές ἔχουμε πεῖ ὅτι ὁ κατηχητής, ὁ κυκλάρχης, ὁ κληρι­κός ἀλλά καί ὁ ἐκπαιδευτικός δέν διδάσκει μόνο μέ τόν λόγο του ἀλλά καί μέ τό παράδειγμά του. Οἱ μαθητές τῶν κατηχητικῶν καί οἱ ἀδελφοί μας στίς ἐνοριακές συνά­ξεις καί στούς κύκλους μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς μᾶς γνωρίζουν, μᾶς βλέπουν, βλέπουν πῶς ζοῦμε, πῶς συναναστρεφόμαστε στήν καθη­μερινότητά μας, καί μποροῦν νά διακρίνουν ἐάν ἡ ζωή μας συμ­βαδίζει μέ ὅσα διδάσκουμε ἤ ἔρχε­ται, δυστυχῶς, κάποιες φορές σέ ἀντίθεση μέ ὅσα λέμε. Αὐτό ἰσχύει καί γιά ὅσους ἀδελφούς μας δέν εἶναι μέλη τῶν κύκλων ἤ δέν ἔχουν σχέση μέ τήν Ἐκκλησία.

Καί αὐτοί βλέπουν τή ζωή μας, καί μπορεῖ αὐτοί νά μήν ζοῦν σύμφωνα μέ τό εὐαγγέλιο, ἀλλά μποροῦν νά διακρίνουν πῶς ζοῦμε ἐμεῖς πού τό διδάσκουμε καί ἔχου­με χρέος καί νά τό ἐφαρμόζουμε.

Ἀκοῦμε πολλές φορές νά λένε «εἶναι καί τοῦ κατηχητικοῦ καί δές τον, δές την πῶς μιλᾶ, πῶς φέρε­ται». Ἡ δική μας ἀσυνέπεια στή ζωή ὄχι μόνο δέν προσελκύει τούς ἀνθρώπους στόν Χριστό ἀλλά τούς δίνει καί ἕνα ἐπιπλέον ἐπιχείρημα γιά νά ἀπομακρυνθοῦν ἀκόμη πε­ρισ­σότερο.

Ὀφείλουμε, λοιπόν, νά εἴμεθα συνεπεῖς μέ τήν ἀποστολή καί τή διακονία μας, συνεπεῖς μέ ὅσα λέμε στούς ἄλλους νά ἐφαρμόζουν. Ἐμεῖς πρῶτοι ἀπό ὅλους θά πρέπει νά δίδουμε τό καλό παράδειγμα ὅτι αὐτά πού συστήνουμε στούς ἄλ­λους νά κάνουν, τά ἐφαρμόζουμε, τά ζοῦμε. Διαφορετικά, γιατί νά μποῦν καί ἐκεῖνοι στόν κόπο νά τά ἐφαρμόσουν;

Ἡ συνέπεια ὅμως εἶναι ἰδιαίτερα σημαντική ὅταν ἀφορᾶ τή βιωμα­τική ἔκφραση ὅσων διδάσκουμε στό κατηχητικό ἔργο, ὅταν ἀφορᾶ τή συνέπειά μας στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Τή συνέπειά μας στόν ἐκκλη­σιασμό, στή μυστηριακή ζωή, στή μετοχή μας στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας.

Ἄν τά παιδιά ἤ οἱ μεγαλύτεροι ἀδελφοί μας δέν μᾶς βλέπουν ἐμᾶς νά ἐκκλησιαζόμεθα, νά νηστεύου­με, νά ἐξομολογούμεθα, νά κοινω­νοῦμε, τότε ὅ,τι καί νά ποῦμε, ὅσο καί νά τούς παρακινήσουμε νά τό κάνουν δέν θά ἔχει κανένα ἀποτέ­λεσμα. Εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτη­τη αὐτή ἡ συνέπειά μας, γιατί μόνο ἔτσι μποροῦμε νά ἐμπεδώσουμε καί στή συνείδηση τῶν παιδιῶν καί τῶν μεγαλύτερων ἀδελφῶν μας, ἰδίως ὅμως τῶν παιδιῶν, αὐτή τήν ἀνάγκη, αὐτή τή συνήθεια, τοῦ ἐκκλησιασμοῦ καί τῆς μυστηρια­κῆς ζωῆς. Διότι, ἐάν δέν τό μάθουν, ἐάν δέν ἐξοικειωθοῦν ἀπό μικρά παιδιά μέ τήν Ἐκκλησία καί τή λει­τουργική ζωή, ἐάν δέν τούς γίνει συνείδηση ὁ ἐκκλησιασμός, τότε θά εἶναι δύσκολο νά τό μάθουν σέ μεγαλύτερη ἡλικία, ἀλλά καί θά ἔχουν στερηθεῖ ὅλα ὅσα ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ γράφει στίς ψυχές τῶν παι­διῶν πού ἐκκλησιάζονται καί διακονοῦν στό Ἱερό Βῆμα.

Θά πρέπει, λοιπόν, νά καταβά­λουμε ἰδιαίτερη προσπάθεια, δίδο­ντας πρῶτα ἀπό ὅλα τό παρά­δειγμα τῆς δικῆς μας συνεπείας, νά γίνει βίωμα τῶν παιδιῶν ἡ λει­τουργική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, καλώντας τα σέ κοινό ἐκκλησιασμό καί παροτρύ­νοντας τά ἀγόρια νά μποῦν στό ἱερό Βῆμα γιά νά διακονήσουν τόν ἱερέα.

Εἶναι κρίμα νά ἔχουμε κατηχη­τικά στίς ἐνορίες μας καί μερικά μάλιστα μέ πολλά παιδιά ἤ νά ὑπάρχει σχολεῖο δίπλα στόν ναό, ἀλλά νά μήν ὑπάρχει ἕνα παιδί μέσα στό Ἱερό νά βοηθήσει τόν ἱερέα, νά βγεῖ μέ τά ἑξαπτέρυγα στή Μικρή καί τή Μεγάλη Εἴσοδο ἤ στό Εὐαγγέλιο. Εἶναι πράγματι λυπηρό, καί θά πρέπει νά φροντί­σουμε ὅλοι, κατηχητές καί κυ­κλάρ­χες, νά ἀλλάξει.

Ὑπάρχουν βέβαια ἐνορίες πού ἔχουν πολλά παιδιά, ἀλλά δέν δικαιολογεῖται νά ὑπάρχουν ναοί στούς ὁποίους νά μήν ὑπάρχει οὔτε ἕνα παιδί. Θά πρέπει νά τό ξέρουμε, τό τονίζω, ὅτι αὐτές οἱ ἐμπειρίες γράφουν στήν ψυχή τῶν παιδιῶν ἀνεξίτηλα καί γιά ὅλη τους τή ζωή, καί θά πρέπει νά τά βοηθοῦμε νά τά ἀποκτήσουν.

Αὐτό δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς κατηχητές ἀλλά καί γιά τούς κυ­κλάρχες καί τούς ἱερεῖς. Θά πρέπει νά παρακινοῦμε τά παιδιά πού γνω­ρίζουμε, καί νά ἔχουμε τή βε­βαιότητα ὅτι καί αὐτά μέ τή σειρά τους θά παρακινήσουν τούς φίλους καί τούς συμμαθητές τους.

Τό ἴδιο θά πρέπει νά κάνουν καί τά μέλη τῶν ἐνοριακῶν συνάξεων καί τῶν κύκλων μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς, μέ τή βεβαιότητα ὅτι αὐτή εἶναι ἡ οὐσία τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας μας, στό ὁποῖο καλεῖσθε σήμερα, ἄλλοι γιά πρώτη φορά καί ἄλλοι γιά μία ἀκόμη φορά, νά διακονήσετε.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀποψινῆς μας Συνάξεως θέλω νά σᾶς εὐχα­ριστήσω ὅλους γιά τήν προσφορά σας, γιατί γνωρίζω ὅτι ὅλοι προσφέρετε στό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως τήν ἀγαθή σας διάθεση, τόν χρόνο σας καί τίς δυνάμεις σας. Ἄς κάνουμε ὅτι καλύτερο μποροῦμε μέ τή συνέπειά μας καί τήν οὐσιαστική συμμετοχή μας στή ζωή τῆς Ἐκ­κλησίας ἀλλά καί τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ὀργανώ­νει κάθε χρόνο δεκάδες ἐκδηλώ­σεις γιά ὅλους ἐσᾶς. Ἐλᾶτε καί παρα­κινεῖστε καί τά παιδιά τῶν κατηχητικῶν καί τά μέλη τῶν ἐνο­ριακῶν συνάξεων νά τίς παρακο­λουθοῦν καί νά συμμετέχουν. Πρό πάντων ὅμως παρακινεῖστε τα καί καθοδηγεῖστε τα στή λειτουργική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας. Καί ὅταν ζοῦν μέσα σ᾽ αὐτή, τότε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ θά κάνει καί τόν σπόρο πού σπέρνετε νά δώσει καρπόν ἑκατονταπλα­σίονα.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί τήν πατρική εὐχή ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νά σᾶς ἐνισχύει στό κατηχητικό ἔργο καί νά σᾶς φωτίζει, ὥστε νά δια­κονεῖτε στό ἔργο αὐτό πρός ὠφέ­λεια τῶν ἀδελφῶν μας καί πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός του εὔχομαι καλή καί εὐλογημένη κατη­χητική χρονιά.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ