Από τα μέσα του 18ου αιώνος μαρτυρείται η λειτουργία του πανέμορφου αυτού Παρεκκλησίου, ενός μεταβυζαντινού κοσμήματος που σφραγίζει την όλη πνευματική και ιστορική διαδρομή του Τόπου.
Την παραμονή της εορτής εψάλη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ, ο οποίος πλαισιώθηκε από πλειάδα Κληρικών από την Ιερά του Μητρόπολη και τις πέριξ όμορες Ιερές Μητροπόλεις.Προ της Απολύσεως του Εσπερινού εσχηματίσθη πομπή και η περίπυστος Εικόνα και τα Ιερά Λείψανα της Αγίας λιτανεύθηκαν πέριξ του Ιερού Προσκυνήματος, επ’ ευλογία του Λαού του Θεού, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Βόλβης. Η όλη πομπή κατέληξε σε εξέδρα που ευπρεπίστηκε στον προαύλειο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος, απ’ όπου ετελέσθη αρτοκλασία υπέρ υγιείας και σωτηρίας των πανηγυριστών και πραγματοποιήθηκε το Ιερό Κήρυγμα της Ημέρας.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Μητροπολιτικός Επίτροπος στην Διοικούσα Επιτροπή του Προσκυνήματος Παν. Αρχιμ. π. Ιγνάτιος Ριγανάς, που γλαφυρότατα ανεφέρθη στο φοβερό μαρτύριο της 15χρονης Μεγαλοπαρθενομάρτυρος, η οποία έζησε επί Κλαυδίου Καίσαρος, ήταν θυγατέρα Ιερέως των Ειδώλων και ανετράφη και μαρτύρησε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, την οποία πότισε με το αίμα Της το 270 μ.Χ. Ο Ιεροκήρυξ βασιζόμενος στα Ιερά Αναγνώσματα της Ακολουθίας του Εσπερινού και μάλιστα στα όσα ο σοφός Σολομών αναφέρει στο βιβλίο του της Παλαιάς Διαθήκης ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ για τα μαρτύρια του δικαίου ανθρώπου ανά τους αιώνες, που καταλήγουν πολλές φορές και στον θάνατό του, υπεστήριξε σθεναρώς την αλήθεια ότι οι διώκτες του δικαίου ανθρώπου και μάλιστα του Μάρτυρος στο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ουδέποτε αντελήφθησαν ή θα αντιληφθούν το τι κακό διέπραξαν στο διωκόμενο απ’ αυτούς πρόσωπο και μάλιστα στον υπέρ Χριστού Μάρτυρα! Τούτο το εδραίωσε στη φράση του Βασιλέως Σολομώντος: «…οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον…», δηλαδή, «…Οι ασεβείς όμως άνθρωποι, όταν είδαν την πρόωρη εκδημία του (του δικαίου ανθρώπου), δεν κατενόησαν την αιτία της, δεν έβαλαν στο μυαλό τους τον σκοπό, για τον οποίο ανηρπάγη ο δίκαιος…» (Σοφ. Σολ., δ΄ 14). Και όντως ουδέποτε ο ‘’κόσμος’’, το σαρκικό φρόνημα της κοινωνίας, θα αντιληφθεί τους λόγους που οδήγησαν εκατομμύρια Μάρτυρες να γίνουν ιερά σφάγια στο όνομα και για το όνομα του Χριστού μας!
για όλες τις φωτογραφίες: Εδώ
———
Του Όρθρου και της λαμπρής Θείας Λειτουργίας προέστη και πάλι ο Σεβ. Ιερισσού, ενώ το Ιερό Αναλόγιο τίμησε με την τέχνη του, ο μαΐστορας της βυζαντινής μουσικής και Διδάσκαλος της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς μας Μητροπόλεως κ. Στυλιανός Ζαχαρίου, ο και Πρωτοψάλτης του Ιερού Καθεδρικού Ναού της Του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης, συμπαραστατούμενος από πλειάδα καλλικέλαδων συνεργατών και μαθητών του.
Ο Λαός του Θεού με το παραπάνω τίμησε την Αγία, υπερπληρώνοντας τον Ναό και τον προαύλειο χώρο του με επικεφαλής τον Βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης κ. Φάνη Παπά, τον Δήμαρχο Βόλβης κ. Διαμαντή Λιάμα, τους Αντιδημάρχους κα Κυριακή Τσουραλάκη και κ.κ. Νικόλαο Πανταζίδη, Θεόδωρο Ιορδανίδη και Παναγιώτη Επιτρόπου, την Περιφερειακή Σύμβουλο κα Μαρία Παπαδημητρίου, τον Αντιπρόεδρο της ΔΕΥΑΒ κ. Ραφαήλ Αμανατίδη, τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Ευστράτιο Καλούδη, τον Διοικητή της Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών – Καταδρομών Ρεντίνας Ταξίαρχο κ. Χαράλαμπο Γεωργίου, τους Προέδρους των Κοινοτήτων Μοδίου κ. Άγγελο Βούλγαρη και Μελισσουργού κ. Κωνσταντίνο Καραβά κ.ά.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του υπεγράμμισε ότι οι Μάρτυρες της Εκκλησίας υπέφεραν αγογγύστως τα φοβερά μαρτύρια που τους επέβαλε η τότε ειδωλολατρική κοινωνία, γιατί πίστεψαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους ότι ο Πρωτομάρτυς Κύριος μέσα από τα αδύναμα σώματά τους σηκώνει γεραρά τον σταυρό της θυσίας τους. Τούτο το στήριξε ο Σεβασμιώτατος σε δύο φράσεις του μεγάλου των Εθνών Αποστόλου Παύλου. Το πρώτο λόγιο του Παύλου είναι η διακήρυξή του: «…πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ.», δηλαδή, «…τα πάντα κατορθώνω με τη δύναμη που μου δίνει η κοινωνία και η σχέση μου με τον Χριστό.» (Φιλ. δ΄ 13). Το δε δεύτερο, η διαβεβαίωση του μεγάλου Ταρσέως προς ολόκληρη τη Χριστιανική Οικουμένη: «Γνωρίζω δέ ὑμῖν, ἀδελφοί, τό εὐαγγέλιον τό εὐαγγελισθέν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατά ἄνθρωπον· οὐδέ γάρ ἐγώ παρά ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλά δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ.», δηλαδή, «Σας γνωστοποιώ δε, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο, που κηρύχθηκε σ’ εσάς από μένα, δεν είναι επινόημα ανθρώπου. Ούτε εγώ, ούτε και οι άλλοι Απόστολοι το παραλάβαμε από κάποιον άνθρωπο, ούτε εγώ το διδάχθηκα από άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα κατευθείαν με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος αμέσως μου εφανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Ιησού Χριστό.» (Γαλ. α΄ 11-12)!
Και κατέληξε ο ομιλητής: «Έτσι μονάχα η Ιστορία και οι Κοινωνίες μπορούμε να εννοήσουμε τι κρυβόταν μέσα στις ψυχές των Μαρτύρων της Εκκλησίας των πρώτων τεσσάρων αιώνων και γιατί, κυρίως, τα Ιερά Λείψανά Τους φέρουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τόσο του Κυρίου μας, όσο και του Παναγίου Πνεύματος!»
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ευλόγησε το πατροπαράδοτο, νηστίσιμο λόγω Τετάρτης για φέτος, Κουρμπάνι, το οποίο απόλαυσαν με ευχαρίστηση άπαντες οι μετέχοντες στην Πανήγυρη.
για όλες τις φωτογραφίες: Εδώ
Αναρτήσεις
