Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του στον πανηγυρικό Εσπερινό, ο Σεβσμιώτατος, αναφέροντας πως η Αγία Παρασκευή ήταν «καρπός προσευχής, καρπός πίστεως, καρπός υπομονής» «που γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή», σημείωσε πως «αυτό το ευλογημένο δώρο των ουρανών επρόκειτο να αποβεί ο αιώνιος και διαχρονικός άνθρωπος που, από το πρώτο ήμισυ του δευτέρου μετά Χριστόν αιώνα, συγκινεί, ευλογεί, αγιάζει, οδηγεί, χαριτώνει όλον τον οικουμενικόν χριστιανικόν κόσμον». «Αυτό το παιδάριο που έδωσε ο Θεός στους γονείς τους ευσεβείς, ως καρπόν της προσευχής και της αγάπης τους, έγινε το ιερό και πανεύφημο και πανάχραντο κατοικητήριο της Θείας Χάριτος», πρόσθεσε.
«Βάδισε την οδόν του θείου έρωτος και δεν τον αναζήτησε στα πρόσωπα των ανθρώπων, γιατί για την Παρασκευή ο ‘’άλλος’’, το έτερον ήμισυ, εκείνος που πλημμυρίζει τη ζωή και την γεμίζει και την ιεροποιεί, ήταν ο ίδιος ο Νυμφίος Χριστός», επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος και υπογραμμίζοντας πως «η Χάρις την περικόσμησε, την πλημμύρισε, την καθόρισε σε τέτοιο βαθμό, ώστε έγινε Απόστολος της πίστεως σε εκείνους τους πέτρινους χρόνους, τους αιματηρούς χρόνους των διωγμών της Εκκλησίας», επεσήμανε: «Η Αγία αυτή κόρη, η νεαρά αυτή ύπαρξις προσέφερε την ιδίαν της τη ζωή και απεκεφαλίσθη από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Αντωνίνο, εις μαρτύριον και μαρτυρία των αιώνων ότι η αλήθεια της πίστεως είναι αιματοπότιστος, είναι διωκομένη, γιατί ακριβώς είναι Αλήθεια. Το ψέμα δεν διώκεται, δεν ταλαιπωρείται, δεν θεωρείται αισχρότης, αλλά θεωρείται ως δήθεν έννομο αγαθό. Η αλήθεια είναι εκείνη που διώκεται», «αλλά η αλήθεια δεν πεθαίνει. Και απόδειξις, οι μάρτυρες της πίστεως», όπως «η Αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευή η Αθληφόρος που επί δεκαοκτώ τώρα αιώνες συναρπάζει, συγκαλεί και συνεγείρει την παγκόσμια ανθρώπινη συνείδηση, γιατί είναι ένα πρόσωπο που υπερβαίνει το θάνατο και νικάει τη φθορά και με το αίμα της διασαλπίζει ότι γνώρισε την αλήθεια», «ερωτεύθηκε την αλήθεια, έζησε την αλήθεια. Δεν ήταν κάτι το προσωρινό, μία παρόρμηση της στιγμής, αλλά ένα βίωμα που μετέβαλε αυτό το απαλό κοράσιο σε έναν πνευματικό λέοντα, σε μια δυναμική ανεπανάληπτη ύπαρξη που κατόρθωσε το αδύνατο: να νικήσει τον φόβο, την περιφρόνηση, την εκούσια πτωχεία και τελικά, τον ίδιο το θάνατο».Στην συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος τόνισε πως «ζούμε σε μια πραγματικά σκληρή εποχή, όπου η αλήθεια και πάλι διώκεται». «Οι άνθρωποι με μια τραγική αμετροέπεια επαναλαμβάνουν τα εγκλήματα του παρελθόντος χωρίς αιδώ, χωρίς εντροπή, χωρίς περίσκεψη για το αιώνιο μέλλον τους, ενώ βλέπουν δίπλα τους και μέσα τους τον θάνατο να ενεδρεύει, να απειλεί, να είναι για όλους το απόλυτο τέλος». Και πρόσθεσε: «Την ίδια στιγμή έχουμε το θράσος και την απαράδεκτη εσωτερική διάθεση να ζητούμε την παρέμβαση των ουρανών στη ζωή μας». «Ζητούμε να υπερβούμε τις ασθένειες, να νικήσουμε την αποκαραδοκία της κτίσεως που επαναστατεί δικαίως εναντίον μας, αφού δεν τη σεβόμεθα» «και την ίδια στιγμή δικαιολογούμε τα πάθη μας, συμπλέουμε με κάθε είδους αφροσύνη και αμαρτία, αποενοχοποιούμε την αμαρτία, την θεωρούμε ότι είναι μια συμβατική κατάσταση, μια πραγματικότητα που δεν μας κωλύει σε τίποτα, και όλα αυτά μέσα σε έναν κόσμο που έχει χάσει τον προσανατολισμό του».
«Η Αγία Παρασκευή, όμως», συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, «έρχεται να μας συγκλονίσει από την ραστώνη και την πνευματική μας υποθερμία και να μας κηρύξει ότι ο Θεός δεν επιβάλλεται. Προβάλλει απλώς την αγάπη Του και όποιος θέλει μπορεί να Τον ακολουθήσει, εάν το θέλει. Αλλά την ίδια στιγμή, συστέλλεται και απομακρύνεται από κάθε έναν και κάθε μία που δεν ανοίγονται στη δική Του κοινωνία Φωτός και Χάριτος. Που δεν Τον επιλέγουν, που δεν Τον επιθυμούν, που δεν Τον αγαπούν, που δεν Τον πιστεύουν, που δεν Τον θέλουν».
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του στον πανηγυρικό Εσπερινό ο Σεβασμιώτατος, υπογράμμισε πως «την εποχή εκείνη, η πίστη έπρεπε δι’ αίματος να βεβαιωθεί, όπως απέδειξε η Αγία Παρασκευή με τον αποκεφαλισμό της». «Σήμερα δεν ζητούν από εμάς την κεφαλή μας επί πίνακι. Ζητούν, όμως, την ψυχή μας επί πίνακι και καλούμεθα, στο μαρτύριο δι’ αίματος που προσέφερε η Αγία Παρασκευή, εμείς να αντιπροσφέρουμε το μαρτύριο της συνειδήσεώς μας. Να υψώσουμε τους εαυτούς μας προς τον αιώνιο Θεό απαρνούμενοι την κακία, την εμπάθεια, τον συσχηματισμό με τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου».
«Η Αγία Παρασκευή μας προσφέρει ένα δυνατό και πραγματικά ουσιώδες εφαλτήριο». «Έδωσε την Αγία της κεφαλή, τη ζωή της, το αίμα της για την αλήθεια του Χριστού. Εμείς καλούμεθα να δώσουμε τον πνευματικό μας αγώνα στον αόρατο πόλεμο που δεχόμεθα όλοι μας», είπε καταλήγοντας, ευχόμενος «να δεχθούμε την πνευματική της αυτή διδαχή και το πνευματικό της μήνυμα».
Σήμερα, Παρασκευή 26 Ιουλίου 2024, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος κατά την διάρκεια του κηρύγματός του, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο Απολυτίκιο της Αγίας Παρασκευής, το οποίο, όπως χαρακτηριστικά είπε, «μέσα σε τρεις προτάσεις περικλείει τα πάντα. Αναφέρει τα πάντα. Καθορίζει την ανθρώπινη οντολογία, τον ανθρώπινο προορισμό. Εκφράζει το μεγαλείο αυτής της υπάρξεως της νέας κόρης της Ρώμης που έγινε η νύμφη Χριστού και η μάρτυς της πίστεως που προσέρχεται από τον Β΄ αιώνα στην ιστορία και την οικουμένη, κρατούσα την αιματόβρεκτη κάρα της, η οποία είναι η πληρεστάτη απόδειξις της επιτυχίας της για τη Βασιλεία την υπερχρονική».
«Σήμερα, εδώ στον πανίερο Ναό της Καλλιπόλεως που πύργωσε η πίστις των προγόνων μας, των ηρώων εκείνων που άφησαν τα πονεμένα και ματωμένα χώματα της Ιωνίας και της Μικράς Ασίας και ήλθαν εδώ και ρίζωσαν κομίζοντες την πίστη τους και το μεγαλείο της καρδιάς τους», «ψάλλουμε: Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε». «Πόσο δυνατά ο υμνογράφος απετύπωσε όλο τον αγώνα αυτής της υπάρξεως», διερωτήθηκε ο Σεβασμιώτατος, εξηγώντας ότι «το όνομά της Παρασκευή, σημαίνει προετοιμασία».
Τη σπουδή που επέδειξε «εκείνη που έχει το όνομα της προετοιμασίας, του αγώνος» «κατάλληλα, ουσιαστικά, δυνατά», «με μια πραγματική αγωνιστική δύναμη, με κατάλληλο κλίση, με ορμή καρδιάς, με δύναμη η φερώνυμος Παρασκευή, εκείνη που προετοιμάζεται, ‘’ την ομώνυμόν σου πίστιν, είς κατοικίαν κεκλήρωσαι Παρασκευή Αθληφόρε’’. «Με αυτή την προετοιμασία, λοιπόν, και τον αγώνα και τον ένθεο ζήλο, η Παρασκευή, η προετοιμασία η αληθινή της υπάρξεως, την πίστη η οποία ήταν για αυτήν η δυναμική αναπνοή της», «την κατέκτησε ως προσωπική της κατοικία». «Κατόρθωσε να επιτύχει των επαγγελιών της διαθήκης και αυτό που πίστευε για τον Θεό, για την αλήθεια, για την αγάπη Του, έγινε η μόνιμος και παντοτινή της κατοικία» και «ο τόπος στον οποίο για τους ατελεύτητους αιώνες θα υπάρχει εν Θεώ».
Συνεχίζοντας την ερμηνεία του Απολυτικίου της Αγίας Παρασκευής, εξηγώντας την φράση «όθεν προχέεις ιάματα», επεσήμανε πως «το ‘’όθεν’’ σημαίνει συμπέρασμα. Συμπέρασμα, λοιπόν, όλων αυτών των αγώνων της, της προετοιμασίας της, της πίστεώς της, του ηρωικού της τέλους, όλα αυτά καταλήγουν στο να γίνεται η Αγία πηγή ιαμάτων και ταυτόχρονα, είναι η πρέσβειρα για όλους εμάς».
«Αυτά τα βραβεία επέτυχε η Οσιομάρτυς Παρασκευή και για αυτό την τιμούμε», υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος, υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα πως «τιμή μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος». «Το ουσιώδες είναι η μίμησίς της», συμπλήρωσε.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε: «Στον πνευματικό μας αγώνα να μεταστοιχειωθούμε και να μεταβληθούμε και να μετανοήσουμε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, σε μια εποχή βαθιά, τραγικά αποπνευματοποιημένη, χωματένια, ανέστια. Σε μια εποχή που τολμά με θράσος μυρίων πιθήκων να θεσμοθετεί ακόμη και την παράχρηση του ανθρωπίνου σώματος ως δήθεν έννομο αγαθό. Θεσμοθετείται, όχι η αμαρτία απλώς, η παράνοια. Θεσμοθετείται και αποβαίνει δήθεν ρατσιστικός λόγος η δεδικαιολογημένη απορία για την απύθμενη κατάντια της ανθρώπινης οικογένειας».
«Καλούμεθα, λοιπόν, να ακούσουμε αυτό το ωραίο και υπέροχο Απολυτίκιο που ψάλλομε, να το καταλάβουμε, αλλά το κυριότερο, να το εφαρμόσουμε στη δική μας ζωή», είπε καταλήγοντας.
Δείτε φωτογραφικό υλικό από την Ακολουθία του Εσπερινού ΕΔΩ και από τη Θεία Λειτουργία ΕΔΩ.
Αναρτήσεις
