O Θεοφιλέστατος στην ομιλία του ανέλυσε την Ευαγγελική περικοπή που είναι αφιερωμένη σε ένα από τα θαύματα που επετέλεσε ο Κύριος, την Θεραπεία του παραλυτικού της Βηθεσδά. Ετόνισε την αξία της χριστιανικής υπομονής μάλιστα "άχρι θανάτου ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται". Ο παράλυτος της Βηθεσδά ευρίσκετο εγκαταλειμμένος τριάντα οκτώ χρόνια στη δεξαμενή στην Ιερουσαλήμ περιμένοντας με υπομονή την Θεραπεία του .
Εν συνεχεία ο Θεοφιλέστατος υπογράμμισε την συνάφεια αμαρτίας και ασθενείας γι΄αυτό ο Κύριος θεραπεύει ψυχοσωματικά τους ασθενείς Ἴδε ὑγιὴς γέγονας μηκέτι ἁμάρτανε” δηλαδή μείνε μακριά από την αμαρτία για να μην ασθενήσεις πάλι και κατόπιν "Έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει"(Ιωάννης 5,9 ).
Έκλεισε την ομιλία του τονίζοντας ότι την ευγνωμοσύνη μας προς τον θεόν την εκφράζουμε με την δοξολογία του Παναγίου ονόματος του και την τήρηση των Θείων εντολών του και του Αγίου θελήματός του.
Κλείνοντας ο Θεοφιλέστατος μετέφερε στο τις εγκάρδιες αναστάσιμες ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροποίτου Πατρών κ.κ Χρυσοστόμου για έτη πολλά , ευλογημένα και αγιασμένα.