ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ὁριακῆς ἀπόθλιψης γιά τήν πονεμένη Ρωμηοσύνη, ἡ πρός αἰῶνες δύση τῆς ἄδυτης Ἀνατολῆς τήν 29η Μαΐου τοῦ 1453, μᾶς πρόλαβε πάλι, πρίν κλείσει κι ὁ φετινός Μάϊος.
Στήν πορεία τοῦ ἱστορικοῦ καί κυρίως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καί τελικά τοῦ ἐθναρχικά ἐκκλησιαστικοῦ μας βίου, μόλις πού προφθαίνουμε τήν ἑορταστική ἐπέτειο τῶν ἐγκαινίων τῆς Βασιλεύουσας καί τήν ἑορτή τοῦ ἱδρυτῆ της Μεγάλου Κωνσταντίνου, κι ὕστερα μᾶς προλαβαίνει ἡ μνήμη τῆς Ἅλωσης μέ τόν ὕστερο αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο (τόν 11ο) τόν Παλαιολόγο.
η συνέχεια: Εδώ