Ο Ναός αυτός είναι και ο μοναδικός σε όλη την Φθιώτιδα αφιερωμένος στην Οσία Ευφροσύνη, τον οποίο ανοικοδόμησε, αποπεράτωσε εξ ολοκλήρου και εδώρισε η οικογένεια του κ. Παναγιώτου Σκλατινιώτη εις μνήμην της μακαριστής θυγατρός τους Ευφροσύνης Σκλατινιώτη.
Ο Σεβασμιώτατος μετά το πέρας του Εσπερινού ετέλεσε Αρχιερατικό τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της αείμνηστης Ευφροσύνης και με λόγια συγκινητικά ωμίλησε για την έννοια της πραγματικής υγείας του ανθρώπου, καθώς και για το Ίδρυμα αυτό, αλλά και τέτοιου είδους κρατικά Ιδρύματα και δομές, χαρακτηρίζοντας τα, ως «σπίτια γαλήνης και αγάπης, κέντρα της πολιτείας, τα οποία δείχνουν τον πραγματικό πολιτισμό και την ανθρωπιά μιας προηγμένης κοινωνίας.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Είναι ευλογία για μία περιοχή, να υπάρχει ένα τέτοιο σπίτι, ένα τέτοιο λιμάνι γαλήνης και αγάπης.
Το τι είναι πραγματικά υγεία και το τι είναι πραγματικά ασθένεια, θα πρέπει να έχουμε την ωριμότητα να το δούμε πιο ουσιαστικά και πιο βαθιά κοιτάζοντας μέσα μας. Αν νομίζουμε, ότι η υγεία μετράει μονάχα με την εξωτερική αρτιμέλεια των άκρων του σώματος μας, ή βρίσκεται στη δυνατότητα και στην ταχύτητα βαδίσεως και στην οξύτητα της μνήμης και της επικοινωνίας, τότε σημαίνει ότι δεν καταλάβαμε, τι θα πει ζωή και πραγματική υγεία.
Η πραγματική υγεία βρίσκεται στο αγαπητικό βλέμμα των ανθρώπων, η πραγματική υγεία βρίσκεται στην θέληση για ζωή, στη δύναμη, στην ελπίδα και κυρίως στη μάχη και στην αγωνιστικότητα που δίνουν καθημερινά ανάμεσά μας συνάνθρωποί μας, που προεκλήθησαν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες, κάποιοι από την ημέρα της γεννήσεως τους και κάποιοι, επειδή τους προέκυψαν απρόοπτα η απροσδόκητα γεγονότα.
Η πραγματική υγεία βρίσκεται στη δυνατότητα να αγαπάς και να αγαπιέσαι, να εκτιμάς αυτή καθ’ εαυτή τη ζωή και να μπορείς να καταλάβεις, ότι κάποιος αδελφός σου που έχει μία δυσκολία, μία ιδιαιτερότητα, δεν μειονεκτεί, δεν βρίσκεται σε μία αδύναμη θέση και πολλώ δε μάλλον δεν είναι αυτός, που θα πρέπει να απομακρυνθεί από τη δική μας δήθεν ομαλή κοινωνική συμβίωση, δεν είναι ένα πρόσωπο, που μας χαλάει την ησυχία, την κοινωνικότητα της ζωής μας, αλλά αντίθετα κάθε άνθρωπος που υποφέρει, που έχει μία δυσκολία, είναι ένας άγγελος για εμάς, είναι ένας διδάσκαλος για εμάς, είναι ένα κήρυκας της ζωής για μας.
Αυτά τα «σπίτια της αγάπης» μας δίνουν την δυνατότητα να φιλοσοφήσουμε τη ζωή, μας δίνουν τη δυνατότητα να αγαπήσουμε τη ζωή, να γίνουμε μαθητές αυτών των ανθρώπων, των δικών μας ανθρώπων και να καταλάβουμε το εύθραυστο και ευμετάβλητο της ζωής, την αξία της ζωής, της ανθρωπιάς, την αξία της αγάπης και συντροφικότητας και κυρίως την αξία του, να νοιάζεσαι για τον άλλο.
Γι΄ αυτό να δοξάζουμε τον Θεό, που υπάρχουν αυτές οι δομές και να παρακαλούμε να επεκτείνονται και να καλυτερεύουν. Κάθε φορά πού βρίσκεσαι κανείς σε ένα τέτοιο χώρο γίνεται πιο δυνατός, γεμίζει η καρδιά του και πολλές φορές ένα νοσοκομείο γίνεται για μας το μεγαλύτερο σχολείο.
Έρχομαι σήμερα εδώ ως προσκυνητής, όχι μόνο της Αγίας Ευφροσύνης, αλλά ως προσκυνητής και όλων όσων εργάζονται εδώ, όλων όσων προσφέρουν και διακονούν με αγάπη τους πονεμένους, όλων όσων προσφέρουν εθελοντική διακονία και κομμάτια της καρδιάς τους για την αγάπη των πολλών και για την αγάπη των πτωχών.
Εύχομαι ολόψυχα και ολοκάρδια, η κοινωνία μας να δημιουργεί τέτοιες δομές, διότι δείγμα μιας προηγμένης κοινωνίας είναι αυτές οι δομές ευποιίας. Η κοινωνία είναι πολιτισμένη, όταν είναι ανθρώπινη και όταν προσφέρεται με αγάπη στους αδελφούς».
Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον Πρόεδρο του Ιδρύματος κ. Δημήτριο Δρακάκη, όσο και σε όλους στους εργαζομένους στο Ίδρυμα, την από Θεού δύναμη και ευλογία στο σπουδαίο έργο τους.
Στον Πανηγυρικό Εσπερινό παρέστησαν: ο Δήμαρχος Δομοκού κ. Χαράλαμπος Λιόλιος, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Πρόεδρος του Παραρτήματος προστασίας ΑΜΕΑ Φθιώτιδος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος κ. Δημήτριος Δρακάκης με σύσσωμο το Διοικητικό προσωπικό, η τ. Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Ελένη Μακρή, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και Συλλόγων του Δήμου Δομοκού.