Και η κορύφωση της αγάπης εκφράζεται σε αυτό που λέει ο Χριστός μας λίγο πιο κάτω, «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν». Να αγαπάτε τους εχθρούς σας. Αυτή την φράση δεν την είπε κανένας άλλος φιλόσοφος, καμία άλλη θρησκεία, κανένα πολιτικό ή κοινωνικό σύστημα. Συνήθως επικρατεί το σύνθημα «ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου». Τους φίλους μας, λέει ο Χριστός μας, όλοι τους αγαπάμε. Τι γίνεται όμως με τους εχθρούς; Όταν ο άλλος σε μισεί, σε προσβάλει, σε υποτιμάει, θέλει το κακό σου, εσύ τι κάνεις; Ο Χριστός μας λέει να τον αγαπάς, γιατί τότε μοιάζεις με τον Θεό που αγαπάει τους πάντες χωρίς καμία διάκριση: «αὐτός χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθαι οὖν οἰκτίρμονες, καθώς καὶ ὁ Πατήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστίν». Ο Θεός αγαπάει τους πάντες, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ό,τι κι αν έχουν κάνει, και είναι κρίμα και αμαρτία όταν τον παρουσιάζουμε διαφορετικά.
Ο άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ κάπου γράφει ότι η αγάπη προς τους εχθρούς είναι δείγμα ότι κάποιος είναι χριστιανός. Ο Θεός είναι αγάπη, και όπως στον Ήλιο που είναι φως δεν υπάρχει σκοτάδι, έτσι και στον Θεό δεν υπάρχει μίσος. Αγαπάει όλους χωρίς να υπάρχει διάκριση, «ὅτι τὸν Ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηρούς καὶ ἀγαθούς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους».
Ενδεχομένως θα σκεφτεί κάποιος: ‘’αφού ο Θεός είναι αγάπη και δεν τιμωρεί, άρα δεν υπάρχει κόλαση’’. Δυστυχώς κόλαση υπάρχει. Όπως μέσα στο φως δεν υπάρχει σκοτάδι, αλλά αν απομακρυνθούμε από το φως βρισκόμαστε μέσα στο σκοτάδι, το ίδιο γίνεται και με το Θεό. Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής, της χαράς και της ευτυχίας. Απομάκρυνση από το Θεό σημαίνει απομάκρυνση από τη ζωή, τη χαρά και την ευτυχία.
Σημαίνει το να βρισκόμαστε «ἐν χῶρα καὶ σκιᾶ θανάτου» και σε αυτή τη ζωή και πολύ περισσότερο στην άλλη. Ο Θεός σέβεται την προσωπική ελευθερία μας που μας την έδωσε ο ίδιος. Μας αγαπάει αλλά δεν μας εξαναγκάζει. Συνέχεια λέει «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν…». Από εμάς εξαρτάται αν θα προτιμήσουμε τη ζωή από το θάνατο, την χαρά από τη λύπη, το φως από το σκοτάδι.
Ο άγιος απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο μαθητής της αγάπης, γράφει στην Α’ Καθολική επιστολή του: «Ο Θεός είναι αγάπη και όποιος ζει μέσα στην αγάπη ζει μέσα στο Θεό και ο Θεός μέσα σ’ αυτόν… Όποιος αγαπάει δεν φοβάται. Η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο. Γιατί ο φόβος σχετίζεται με την τιμωρία κι όποιος φοβάται την τιμωρία, δείχνει πως δεν έχει φτάσει στην τέλεια αγάπη. Εμείς αγαπάμε το Θεό, γιατί εκείνος πρώτος μας αγάπησε» (Α’ Ιωαν. 4, 16-19). Εδώ τονίζεται εμφατικά ότι η δική μας αγάπη είναι η απάντηση στη μεγάλη αγάπη που έχει ο Θεός για εμάς. Λέει ο ευαγγελιστής: η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο· αν το αντιστρέψουμε θα πούμε ότι όποιος φοβάται, δεν μπορεί να αγαπήσει.
Και για να ξαναγυρίσουμε στην ευαγγελική περικοπή, ο Χριστός μας λέει να αγαπήσουμε τους εχθρούς μας. Όποιος φοβάται δεν μπορεί να αγαπήσει κάποιον που του κάνει κακό, κάποιον που επιβουλεύεται την ζωή του. Αυτό είναι λογικό και ανθρώπινο. Όποιος όμως δεν φοβάται τους άλλους και κυρίως δεν φοβάται το θάνατο, μπορεί να αγαπήσει. Οι άγιοι μάρτυρες που δεν φοβόνταν τον θάνατο μπορούσαν να αγαπήσουν τους δημίους τους, και σαν αποτέλεσμα τώρα δοξάζονται μαζί με την Παναγία μας, τους αγγέλους και όλους τους αγίους. Αμήν.
Αναρτήσεις
