Πατρών Χρυσόστομος: «Τώρα χρειάζεται παρά ποτέ, η φωνή του Πατροκοσμά...».

Μέ ἐπίκεντρο τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στά Καμίνια Πατρῶν, ἑορτάστηκε ἡ πανσεβάσμια μνήμη τοῦ μεγάλου διδάχου, ἰσαποστόλου καί ἐθνοϊερομάρτυρος Ἁγίου, ὁ ὁποῖος σέ χρόνια δύσκολα γιά τό Γένος, στάθηκε στῦλος ἀκλόνητος, πηγή δυνάμεως, λαμπάδα ἂσβεστη γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα.

Τήν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε καί ὡμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του, μεταξύ τῶν ἂλλων ἀνέφερε τά ἑξῆς:

«...Κρατώντας τό Σταυρό, ὡς ὃπλο ἀήττητο ἒναντι τοῦ διαβόλου καί τῶν φρικτῶν κατακτητῶν, ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, περιόδευσε χῶρες καί χωριά μέ τήν εὐλογία τοῦ Πατριάρχου, διδάσκοντας τίς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας, ἐμποδίζοντας τούς ἐξισλαμισμούς, κτίζοντας σχολεῖα, ἀγωνιζόμενος γιά τήν διατήρηση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας καί τῆς Ἑλληνορθόδοξης παραδόσεως.

Τήν ὁμολογία του καί τήν, μέ παρρησία, μαρτυρία του γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Ἑλλάδα τήν ἐπεσφράγισε μέ τό μαρτύριό του. Τό αἷμα του ἒγινε ποτάμι καί ἒπνιξε τή σκλαβιά, ἀρδεύοντας τόν τίμιο ἀγρό τῆς Ἐλευθερίας, ὣστε νά ἐξανθίσῃ καί νά χαροποιήσῃ τά βασανισμένα ἐπί τόσους αἰῶνες παιδιά της.

Αὐτοί οἱ πατέρες καί διδάσκαλοι, αὐτοί οἱ ἀγωνιστές, αὐτοί οἱ ἣρωες καί μάρτυρες, αὐτοί οἱ γνήσιοι Ἓλληνες, αὐτοί οἱ βαθειά Ὀρθόδοξοι ποιμένες τῆς Ρωμηοσύνης, ἒσωσαν τό Γένος καί τή φυλή μας.

Σ' αὐτούς χρωστᾶμε τό ὃτι παραμείναμε Ἓλληνες καί μιλᾶμε τήν γλῶσσα τῶν Πατέρων μας. Σ' αὐτούς χρωστᾶμε τήν Πίστη μας καί τήν Ἐλευθερία μας. Καί συντελόντ' εἰπεῖν, σ' αὐτούς χρωστᾶμε ὃ,τι εἲμαστε σήμερα.

Σέ χρόνους τωρινούς, δύσκολους καί φρικτούς γιά τήν Πίστη μας καί τήν Πατρίδα μας, πού λυσσαλέα πολεμοῦνται τά ἱερά καί τά ὃσιά μας ἀπό ἐξωτερικούς ἐχθρούς καί ἐσωτερικούς μειοδότες, τέτοιοι κήρυκες διαπρύσιοι μᾶς χρειάζονται, πνευματικοί πυρπολητές τῶν καρδιῶν καί ἐθνεγέρτες, ὣστε νά ἀφυπνισθῇ ὁ Λαός μας καί νά πάρῃ στά χέρια του τίς πνευματικές εὐθύνες ἀγωνιζόμενος γιά τήν πνευματική ἀτίμητη περιουσία του, γιά ὃ,τι παρέλαβε ἀπό τούς μάρτυρες προγόνους του, οἱ ὁποῖοι ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων ἒδωσαν αἷμα καί πνεῦμα γιά τήν Ἐλευθερία καί τίς πανανθρώπινες ἀξίες.

Καθώς ἑτοιμαζόμαστε γιά τούς ἑορτασμούς τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἡ φωνή τοῦ Πατροκοσμᾶ ἀποκτᾶ ἰδιαίτερη ἀξία καί ἠχεῖ ὡς σάλπιγγα πνευματική γιά τήν συνέχεια τῶν ἀγώνων του γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα, ἢ ἂν θέλετε γιά τήν ἀπαρχή νέων ἀγώνων, ὑπό τήν κραταιά ἰσχύ τοῦ Κυρίου, τήν σκέπη τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τήν δύναμη τοῦ Σταυροῦ πού κρατοῦσε ὡς τρόπαιο νίκης ὁ Πατρο-Κοσμᾶς καί τίς πρεσβεῖες τόσον τοῦ ἰδίου τοῦ λαμπροῦ αὐτοῦ καί μεγάλου ἐθνοϊερομάρτυρος, ὃσο καί ὃλων τῶν ἡρώων καί μαρτύρων ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος.

...Συνέχισε τρισμακάριε πάτερ καί διδάσκαλε, νά κηρύττῃς λαμπρᾶ τῇ φωνῇ σήμερα, τώρα στούς Ἓλληνες, στά πνευματικά σου ἒκγονα. Συνέχισε νά πυρπολῇς καρδιές καί νά ἀφυπνίζῃς συνειδήσεις. Συνέχισε νά σαλπίζῃς με ἦχο δυνατό τήν σωτήρια ἀλήθεια,«Χριστός καί Ἑλλάδα σᾶς χρειάζονται».

Ναί ἀδελφοί μου, «Χριστός καί Ἑλλάδα μᾶς χρειάζονται».

Ἔτσι, μόνο ἒτσι θά σταθοῦμε στά πόδια μας, θά ἀντιμετωπίσωμε τίς προκλήσεις τῶν προαιωνίων καί νεωτέρων ἐχθρῶν μας, θά σώσωμε τήν πνευματική μας ἰδιοπροσωπία καί θά ἀντέξωμε ὡς Λαός γιά τήν ἓως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος πορεία μας.