Το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Συμεών κατά την Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου.

 Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών, την Πέμπτη 28 Μαΐου το πρωί,  κατά την Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου, ωμίλησε στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Νέας Άμπλιανης.

          Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

          «Αγαπητοί μου Πατέρες και αγαπητοί μου αδελφοί, Χρόνια πολλά και ευλογημένα. Σήμερα, που είναι η μεγάλη Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

       Στην Εγκύκλιο, η οποία αναγνώστηκε χθες στην Εορτή της Αποδόσεως του Πάσχα,  θα προσέξατε ότι γίνεται αναφορά σε δύο σημεία, σε μία βασική διδασκαλία της Εκκλησίας μας και μάλιστα, όπως ιδιαίτερα την αναπτύσσει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αλλά και άλλοι Άγιοι και Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμά.

        Είναι η διδασκαλία, η οποία βεβαιώνει όλους μας, ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως, και αυτοί που αγάπησαν τον Θεό και αυτοί που δεν τον αγάπησαν, και αυτοί, οι οποίοι πίστεψαν στο Θεό, και αυτοί, οι οποίοι δεν πίστεψαν και αυτοί, οι οποίοι έζησαν με τον πόθο της συνάντησης με το Θεό και αυτοί, οι οποίοι δυστυχώς δεν έζησαν με αυτόν τον πόθο. Όλοι ανεξαιρέτως κατά τη Δευτέρα Παρουσία, κατά την τελική έλευση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μέσα στην ιστορία και κατά την ολοκλήρωση της ιστορίας και την έναρξη της μετα-ιστορίας, όλοι ανεξαιρέτως, θα αναστηθούμε.

         Δεν θα αναστηθούμε όμως όλοι «μετά δόξης», δεν θα αναστηθούν όλοι «έν δοξη»,  δεν θα καθίσουν όλοι στα δεξιά του Θεού και Πατρός. Όλοι θα γνωρίσουμε και θα ζήσουμε την Ανάσταση, αλλά δεν θα γνωρίσουμε όλοι και δεν θα ζήσουμε όλοι την Ανάληψη.

         Αυτή είναι η Εορτή που εορτάζουμε σήμερα, διότι σκοπός μας δεν είναι απλώς μία αθανασία, μία υπέρβαση του θανάτου, αλλά σκοπός της ζωής μας είναι μία αιωνιότητα στην αγκαλιά του Θεού, μία αιωνιότητα στην κοινωνία του Θεού, που είναι η κοινωνία των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος.

         Σκοπός της ζωής μας δεν είναι απλώς, να νικήσουμε ή να υπερβούμε το θάνατο, σκοπός της ζωής μας είναι να συναντήσουμε το Θεό, να συναντήσουμε την Παναγία, να συναντήσουμε τους Αγίους και να γίνουμε ένα μαζί τους και να θεωθεί η ανθρώπινη μας φύση. Όχι απλώς να αναστηθεί, αλλά να θεωθεί. Να μετάσχει της Θεότητος, διότι αυτός είναι ο προορισμός της ζωής μας. Έτσι ξεκινήσαμε, έτσι μας δημιούργησε ο Θεός. Μας δημιούργησε για να είμαστε και να γίνουμε ένα μαζί Του και αυτός είναι ο σκοπός της Εκκλησίας, αυτός είναι ο σκοπός των Μυστηρίων, αυτός είναι ο σκοπός της πνευματικής ζωής. Ούτε απλώς να γίνουμε καλοί άνθρωποι μέσα στον κόσμο αυτό, ούτε επαναλαμβάνω απλώς, κατά τη Δευτέρα Παρουσία να αναστηθούμε. Γιατί, αν θυμηθείτε και την παραβολή της κρίσεως, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι όλοι θα βρεθούν μπροστά στο Χριστό την ημέρα της κρίσεως, όμως κάποιοι θα είναι εκ δεξιών και κάποιοι θα είναι εξ ευωνύμων, κάποιοι θα γλυκαίνονται από τη θέα του προσώπου Του και κάποιοι θα υποφέρουν.

          Είναι πολύ ωραία η διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, ο οποίος λέει ότι:  « οὐ κολάζει τινα ο Θεός», αλλά έκαστος «κατά την εαυτού προαίρεση», ο καθένας κατά την δική του προαίρεση, ή διαλέγει του δρόμου του Παραδείσου, είτε διαλέγει το δρόμο της οδύνης, που είναι ο δρόμος της κόλασης. Διότι αυτό είναι η κόλαση, είναι η απόσταση από το Θεό, η μοναξιά και η απομόνωση, το κλείσιμο στον εαυτό μας, στον εγωισμό μας.

         Η Ανάληψη λοιπόν, μας ανοίγει μπροστά αυτήν την προοπτική και έρχεται η Εκκλησία μας να μας πει: «προχωρήστε και στο επόμενο βήμα. Τον θάνατο τον νίκησε ο Χριστός, τον νίκησε ολοκληρωτικά, αλλά η Ανάληψη μέσα στην αγκαλιά του και η είσοδός μας στην Ουράνια Πατρίδα εξαρτάται από εμάς».

         Δεν μας ζήτησε να νικήσουμε εμείς τον θάνατο. Αυτό υπερέβαλε τις δικές μας δυνάμεις, και γι’ αυτό το έπραξε ο Θεός για εμάς. Το να αναληφθούμε όμως μαζί Του στους ουρανούς, εξαρτάται από τις δικές μας επιλογές, από τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσουμε και θα πορευτούμε μέσα στον κόσμο. Αυτό, που επίσης διαβάσαμε χθες στην Εγκύκλιο, να είμαστε: «ορθώς βεβιωκότες»,  να έχουμε τον ορθό τρόπο ζωής.

         Όποιος λοιπόν από εμάς επιλέξει τον ορθό τρόπο ζωής, αυτός θα αναληφθεί στα δεξιά του Θεού και Πατρός. Η ζωή της μετανοίας, είναι η σωστή προσέγγιση της ζωής. Ασφαλώς και λάθη θα κάνουμε στη ζωή μας, ασφαλώς και παραλείψεις θα έχουμε, ασφαλώς και ατυχείς στιγμές, άστοχες επιλογές.

         Η μετάνοια είναι η γέφυρα που μας βάζει μέσα στην αγκαλιά του Παραδείσου και μέσα στην αγκαλιά του Θεού.

       Τα παλιά χρόνια, σε διάφορα μέρη της Πατρίδος μας, τέτοια μέρα ευχόντουσαν οι χριστιανοί ο ένας στον άλλον, «Καλή Ανάληψη»! Αυτό εύχομαι και εγώ σε σας,  σε όλους μας. «Καλή Ανάληψη»!

      Όχι απλώς να αναστηθούμε,  αλλά να μπολιαστούμε στην αγκαλιά του Θεού, όπου εκεί είναι ο Θεός Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα,  η Τριάς η  ομοούσιος και αχώριστος, μαζί με την Παναγία, η οποία έχει τα Δευτερεία της Τριάδος και όλοι οι Αγίοι και Όσιοι. Θα μείνουμε εμείς απέξω; Απλοί θεατές; Απόμακροι; Μίζεροι; Κλαίγοντας και αναπολώντας; Όχι να μη μείνουμε απ’έξω, αλλά να αγωνιστούμε όμορφα και ταπεινά και πάνω από όλα να εμπιστευτούμε τη ζωή μας στο Έλεος του Θεού, για να βρεθούμε και εμείς μέσα στην Ουράνια Πατρίδα, μέσα στη Βασιλεία των Ουρανών, διότι: «Οὐ γὰρ ἐχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Εβρ. 13, 14) και μέλλουσα πόλη, είναι η αγκαλιά του Ουρανού.

       Χρόνια πολλά, ευλογημένα και πανευφρόσυνα».