Στο
κήρυγμα του ο σεπτός μας Ποιμενάρχης μίλησε για τη γενναιότητα του
Αγίου αλλά και το ότι υπήρξε ο πρώτος αξιωματικός μαχητής της Εκκλησίας
μας, γιατί χωρίς φόβο και χωρίς δισταγμούς, έκανε κατήχηση για τον
Χριστό τόσο στους νέους της Θεσσαλονίκης όσο και στους στρατιώτες και
στους αξιωματικούς στο στρατό που υπηρετούσε.
Τόνισε ιδιαίτερα την ομολογία του εορτάζοντος Αγίου, αφού ομολόγησε , φανερά διά του μαρτυρίου του την πίστη του στο Χριστό μας, παρά τις ειρωνίες και τον διωγμό που υπέστη και ευχήθηκε σε όλους τους ευλαβείς ενορίτες να ομοιάσουν τον Προστάτη τους Άγιο ώστε να αναδειχθούν και αυτοί γνήσιοι μαθητές του.
Τόνισε ιδιαίτερα την ομολογία του εορτάζοντος Αγίου, αφού ομολόγησε , φανερά διά του μαρτυρίου του την πίστη του στο Χριστό μας, παρά τις ειρωνίες και τον διωγμό που υπέστη και ευχήθηκε σε όλους τους ευλαβείς ενορίτες να ομοιάσουν τον Προστάτη τους Άγιο ώστε να αναδειχθούν και αυτοί γνήσιοι μαθητές του.