ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ.

Μετά πολλής της Εκκλησιαστικής ευπρεπείας και με την αρμόζουσα σεμνότητα ετελέσθη το εσπέρας της Δευτέρας 2 Οκτωβρίου προς Τρίτην 3 Οκτωβρίου 2017, εις τον Καθεδρικόν Ιερόν Ναόν του Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, Ιερά Αγρυπνία επί τη μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Διονυσίου του Αρεοπαγίτου Επισκόπου Αθηνών. Κατ᾿ αυτήν την ημέραν ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος άγει τα ονομαστήρια του, αλλά λόγω της συγκλήσεως της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν παρέστη κατ᾿ αυτήν.Από ενωρίς η Ιερά Εικών και το Τίμιον Λείψανον του Αγίου Διονυσίου είχον εκτεθή εις το μέσον του περικαλλούς Ι. Ναού προς ασπασμόν υπό του ευσεβούς εκκλησιάσματος, το οποίο έσπευσε να προσευχηθή υπέρ του Επισκόπου του, το δε Άγιον Θυσιαστήριον εκύκλωσαν συλλειτουργούντες υπέρ των είκοσι (20) Πρεσβυτέρων με πρώτον τον Ιεροκήρυκα της Ι. Μητροπόλεως μας και Ηγούμενον της Ι. Μονής Παναγίας «Πάντων Χαρά» Πανοσ. Αρχιμ. κ. Άνθιμον Παπαλεξόπουλον, ενώ τα Ιεροψαλτικά αναλόγια διηκόνησαν καλλίφωνοι Ιεροψάλτες υπό τον κ. Ιωάννην Λιούντρην.

Τον θείον λόγον εκήρυξε με ιδιαιτέραν χάριν ο Πανοσ. Αρχιμ. κ. Αγάπιος Δρίτσας, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι. Μητροπόλεως μας και Καθηγούμενος της Ι. Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, αναφερθείς εις απλάς αλλ᾿ ουσιαστικάς αληθείας και επικαίρους πραγματικότητας εις σχέσιν και αναφοράν με τα αναγραφόμενα εις το βιβλίον των Πράξεων των Αποστόλων περί των Αποστόλου Παύλου και Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, αλλά και εις τον «άγγελον» της εν Κορίνθω Αγίας Εκκλησίας, τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην μας κ. Διονύσιον, ο οποίος ηλεήθη να κατασταθή εις την έδραν της Αποστολικής Ι. Μητροπόλεως μας, ως ο 88ος διάδοχος του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, του και ιδρυτού αυτής, πηδαλιουχών επί ενδεκαετίαν όλην την Τοπικήν μας Εκκλησίαν.



Ευχαρίστησε εκ βαθέων τον εορτάζοντα Ποιμενάρχην μας δια την θυσιαστικήν του καθημερινήν προσφοράν, ώστε το έργον του Θεού να διεξάγηται απροσκόπτως, η δε Τοπική μας Εκκλησία να οικοδομήται και να λαμπρύνηται εν Κυρίω, κατακλείων πως, αν απαριθμούσε «έργα και ημέρας» της αρχιερατείας του, θα του έλεγεν: Αν δι᾿ ό,τι εγένετο υπάρχη χώρος δι᾿ έπαινον, αυτός ανήκει εις τον Κύριον, ο οποίος είπεν • «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. ιε΄, 5). Ακόμη εζήτησε την συγγνώμην του δια τυχόν σφάλματα και σημειωθείσας παραλήψεις υπό «των συνεργών του εν Χριστώ Ιησού» (πρβλ. Ρωμ. ιστ΄,3), παρεκάλεσε δε τον Ιερόν Κλήρον, τας Μοναστικάς Αδελφότητας, αι οποίαι παρίσταντο συμπροσευχόμεναι, και τον ευσεβή Λαόν να εύχωνται, όπως η χάρις του Θεού διακρατή αυτόν «εν ειρήνη, σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας» εις έτη πάμπολλα.

Προ του «Δι᾿ ευχών» της Ι. Αγρυπνίας εψάλη το «Πολυχρόνιον», εις δε το εκκλησίασμα διενεμήθησαν γλυκύσματα δια τα ονομαστήρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας.