Ο διακεκριμένος επιστήμων με την πολυετή προσφορά του στην τοπική κοινωνία της Καστοριάς, αποφάσισε να εισέλθει στην ιερατική οικογένεια της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας και να διακονήσει αμισθί το ιερό θυσιαστήριο παράλληλα με την ιατρική του επιστήμη.
Σήμερα, επίσης, η Αγία μας Εκκλησία τιμά και εορτάζει τη σύναξη της
Παναγίας της Γοργοϋπηκόου, όπου αντίγραφο της ιεράς εικόνος φυλάσσεται
στον Καθεδρικό Ναό της Καστοριάς, ενώ συμπληρώνονται και 21 χρόνια από
την εκλογή του Σεβασμιωτάτου, ως Μητροπολίτου Καστορίας.
Ο Σεβασμιώτατος στο λόγο του υπενθύμισε στον νέο Πρεσβύτερο πως η Ιερωσύνη είναι η διακονία του ανθρώπου. Γι’ αυτό και σύμφωνα με τον λόγο του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου, περιγράφοντας την Ιερωσύνη λέγει, «αρπάσαι κόσμον και δούναι Θεόν». Δηλαδή, ο Ιερέας αρπάζει τον κόσμο της αμαρτίας και τον μεταμορφώνει σε κόσμο του Θεού.
Και συνέχισε τονίζοντας τη φράση από το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, «και έσεσθε υιοί υψίστου». Και αυτοί οι υιοί του υψίστου φτάνουν διά της καθάρσεως στο φωτισμό και στη θέωση. Και μπορεί κάποιος να το πετύχει εάν μεταμορφώσει τη ζωή του μέσα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Και ακόμα περισσότερο για έναν Ιερέα, όπου η Αγία Τράπεζα που θυσιάζεται κάθε φορά ο Κύριός μας, γίνεται γι΄αυτόν η Βηθλεέμ, ο Γολγοθάς, ο Πανάγιος Τάφος, η Ανάσταση, η χαρά και το φως. Εκεί μεταμορφώνει τη ζωή του ο Ιερέας και στη συνέχεια βρίσκεται δίπλα στην ανέχεια, τον πόνο και τη δυστυχία των ανθρώπων για να τους δείξει τον δρόμο της ελπίδας και της ζωής και της χαράς, που είναι η μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας του Χριστού.
Και κατέληξε λέγοντας πως ένας Ιερέας για να αγιάζει τον εαυτό του θα πρέπει να διαθέτει την υψοποιό ταπείνωση. Όσο δούλος γίνεται κάποιος, τόσο πιο ελεύθερος καθίσταται. Και όσο πιο ταπεινός γίνεται στα μάτια των ανθρώπων, τόσο πιο ψηλά θα ανεβαίνει στα μάτια του Θεού.
Τέλος, επειδή το όνομά του δεν εορτάζει, τον παρότρυνε να τιμά και να εορτάζει την ονομαστική του εορτή, την ημέρα μνήμης του Αγίου Λουκά του Ιατρού, τον οποίο να προσπαθήσει να μιμηθεί και να ομοιάσει. ΑΞΙΟΣ!
Ο Σεβασμιώτατος στο λόγο του υπενθύμισε στον νέο Πρεσβύτερο πως η Ιερωσύνη είναι η διακονία του ανθρώπου. Γι’ αυτό και σύμφωνα με τον λόγο του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου, περιγράφοντας την Ιερωσύνη λέγει, «αρπάσαι κόσμον και δούναι Θεόν». Δηλαδή, ο Ιερέας αρπάζει τον κόσμο της αμαρτίας και τον μεταμορφώνει σε κόσμο του Θεού.
Και συνέχισε τονίζοντας τη φράση από το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, «και έσεσθε υιοί υψίστου». Και αυτοί οι υιοί του υψίστου φτάνουν διά της καθάρσεως στο φωτισμό και στη θέωση. Και μπορεί κάποιος να το πετύχει εάν μεταμορφώσει τη ζωή του μέσα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Και ακόμα περισσότερο για έναν Ιερέα, όπου η Αγία Τράπεζα που θυσιάζεται κάθε φορά ο Κύριός μας, γίνεται γι΄αυτόν η Βηθλεέμ, ο Γολγοθάς, ο Πανάγιος Τάφος, η Ανάσταση, η χαρά και το φως. Εκεί μεταμορφώνει τη ζωή του ο Ιερέας και στη συνέχεια βρίσκεται δίπλα στην ανέχεια, τον πόνο και τη δυστυχία των ανθρώπων για να τους δείξει τον δρόμο της ελπίδας και της ζωής και της χαράς, που είναι η μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας του Χριστού.
Και κατέληξε λέγοντας πως ένας Ιερέας για να αγιάζει τον εαυτό του θα πρέπει να διαθέτει την υψοποιό ταπείνωση. Όσο δούλος γίνεται κάποιος, τόσο πιο ελεύθερος καθίσταται. Και όσο πιο ταπεινός γίνεται στα μάτια των ανθρώπων, τόσο πιο ψηλά θα ανεβαίνει στα μάτια του Θεού.
Τέλος, επειδή το όνομά του δεν εορτάζει, τον παρότρυνε να τιμά και να εορτάζει την ονομαστική του εορτή, την ημέρα μνήμης του Αγίου Λουκά του Ιατρού, τον οποίο να προσπαθήσει να μιμηθεί και να ομοιάσει. ΑΞΙΟΣ!
Αναρτήσεις
