Αρχιερατικό συλλείτουργο για τον πολιούχο της Βεροίας οσ.Αντώνιο. Χειροτονία διακόνου, (φωτο και βιντεο).

Την Τρίτη το πρωί ολοκληρώθηκαν στη Βέροια οι λατρευτικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της θερινής πανηγύρεως του οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου της πόλης.

Τελέστηκε Λαμπρό Αρχιερατικό Συλλείτουργο. Στο αρχιερατικό συλλείτουργο συμμετείχαν οι Μητροπολίτες: Σεβαστείας κ. Δημήτριος, ο οποίος χοροστάτησε στον όρθρο και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας,ο Σεβ.Μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος και ο Σεβ.Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Στη διάρκεια της θείας λειτουργίας ο Σεβ.Μητροπολίτης Βεροίας κ.Παντελεήμων τέλεσε την εις διάκονον χειροτονία του μοναχού Ιωσήφ Μανιόπουλου, ο οποίος είναι αδελφός της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας τελέστηκε ο καθιερωμένος αγιασμός με την ευκαιρία της προόδου του Τιμίου Σταυρού.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Μητροπολίτου Βεροίας κατά την χειροτονία του π.Ιωσήφ εις διάκονο :

«Δι᾽ὑπομονῆς τρέχωμεν τόν προ­κείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τε­λειωτήν Ἰησοῦν».

Ἑορτή τῆς προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τῶν ἑπτά Μακ­κα­βαί­ων παίδων, τῆς μητέρας τους Σο­λο­­μονῆς καί τοῦ διδασκάλου τους Ἐλεαζάρου, καί ἡ τοπική μας Ἐκ­κλησία τούς τιμᾶ, ἐδῶ στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντω­νίου, θέτοντας εἰς προσκύ­νη­ση τόν τίμιο Σταυρό τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας Σουμελᾶ πού ὑπο­δε­χθή­καμε καί λιτανεύσαμε κατά τήν χθεσινή ἑσπέρα.

Τούς τιμᾶ, μαζί μέ τόν πολιοῦχο μας ἅγιο Ἀντώνιο, προβάλλοντάς τους ὡς πρότυπα πίστεως καί στα­θ­ερότητος καί γιά τή δική μας ζωή, καθώς οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι συγ­καταλέγονται σ᾽ αὐτό τό οὐρά­νιο νέφος τῶν μαρτύρων, γιά τό ὁποῖο ἀκούσαμε τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπό­­­στολο Παῦλο νά κάνει λόγο στό σημερινό ἀποστολικό ἀνά­γνω­­σμα.

Δέν παραλείπει ὅμως ὁ ἀπόστο­λος νά μᾶς ὑποδεικνύει καί τόν τρό­πο μέ τόν ὁποῖο οἱ ἅγιοι κατόρ­θωσαν νά φθάσουν στόν ἐπιδιω­κό­μενο στό­χο καί νά κερδίσουν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά γνω­ρί­ζουμε καί ἐμεῖς ποιός εἶναι ὁ τρό­πος καί ποιός εἶναι ὁ δρόμος τόν ὁποῖο θά πρέπει νά ἀκολου­θήσουμε γιά νά φθάσουμε στό ἴδιο ἀποτέλεσμα.

«Δι᾽ ὑπομονῆς τρέχωμεν τόν προ­­κείμενον ἡμῖν ἀγῶνα ἀφορῶ­ντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν»

.

Τό πρῶτο στοιχεῖο πού ἀπαιτεῖ­ται εἶναι, ἀδελφοί μου, ἡ ὑπομονή. Ὁ δρόμος τῆς πίστεως, ὁ ἀγώνας τῆς πνευματικῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἡ ἄρση τοῦ προσωπικοῦ μας σταυ­ροῦ, στήν ὁποία μᾶς καλεῖ ὁ Χρι­στός, δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση, οὔτε εἶναι ὑπόθεση μιᾶς ἡμέρας. Εἶ­ναι ἕνας διά βίου ἀγώνας, ἕνας μα­­ραθώνιος, στόν ὁποῖο κανείς δέν μπορεῖ νά ἀνταπεξέλθει, ἐάν δέν διαθέτει ὑπομονή· διότι δια­φο­­­­ρετικά κουράζεται, ἀγανακτεῖ, ἀπογοητεύεται καί ἐγκαταλείπει τήν προσπάθεια.

Ἡ ὑπομονή ὅμως δέν εἶναι ἀ­δρά­νεια, ἀπραξία ἤ νωχελικό­τη­τα. Εἶ­ναι ἡ δύναμη πού μᾶς χρειά­ζε­ται γιά νά τρέχουμε «τόν προ­κεί­μενον ἡμῖν ἀγῶνα», γιά ὑπο­μένουμε καί νά ἀντέχουμε ὅ,τι ἐπι­τρέπει ὁ Χρι­στός νά ἀντιμε­τω­πίσουμε στή ζωή μας, ὄχι γιά νά ἀναζητοῦμε τρό­πους νά ἀποφύ­γου­με τίς δυσκο­λί­ες, τούς πει­ρα­σμούς, τίς δοκιμα­σί­ες, ἀλλά νά τίς χρησιμοποιοῦμε ὡς ἐφαλ­τήριο γιά νά προχωρή­σου­με στήν πνευμα­τι­κή μας ζωή, δοξά­ζο­ντας τόν Θεό γιατί τίς ἐπιτρέπει νά ἔρθουν στή ζωή μας καί νά μᾶς βοηθήσουν πνευματικά.

Αὐτή ἡ προσπάθεια καί ἡ ἐμμονή στόν ἀγώνα μας εἶναι, ἀδελφοί μου, τό δεύ­τε­ρο στοιχεῖο πού ἀπαι­­τεῖται γιά νά ἐπιτύχουμε τόν στόχο μας.

Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνα τρίτο, τό ὁποῖο εἶναι τό πιό βασικό καί τό πιό σημαντικό ἀπό ὅλα. Καί αὐτό εἶναι ἡ προσήλωσή μας στόν Χρι­στό. «Ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πί­στεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰη­σοῦν», μᾶς συστήνει ὁ ἀπόστολος.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀρχή καί τό τέ­λος τῆς πορείας καί τοῦ ἀγῶνος μας. Γιά χάρη του ἀγωνιζόμασθε καί σέ Αὐτόν θέλουμε νά φθάσου­με. Αὐτός ἀποτελεῖ τήν πηγή τῆς ἐμπνεύσεως καί τῆς δυ­νάμεώς μας. Αὐτός μᾶς καθοδηγεῖ στόν ἀγώνα μας καί χωρίς τήν προσήλωση στό πρόσω­πό του, δέν θά μπορέσουμε νά ἐπι­τύχουμε τόν σκοπό μας καί νά φθάσουμε στό τέρμα τῆς πο­ρεί­ας μας.

Καί αὐτός, ὁ Χριστός, εἶναι πού κα­λεῖ καί σένα σήμερα νά εἰσέλ­θεις ὡς διάκονός του στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Ὁ Χριστός εἶναι αὐτός πού σέ καλεῖ καί ὁ Ἐπί­σκο­πός σου σέ Ἐκεῖνον δανείζει τά χέ­ρια του. Ὁ Χριστός εἶναι πού κατα­πέμπει τή θεία του Χάρη γιά νά σέ κατα­στήσει διάκονό του, διά­κονο τῶν μυστηρίων καί τῆς Ἐκκλη­σίας του.

Καθώς βρίσκεσαι αὐτή τή στιγμή ἐνώπιον τῶν βαθμίδων τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καί σέ λίγο θά γονατίσεις ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὅ­που εὑρίσκονται τά τίμια Δῶρα τῆς θείας Εὐχαριστίας, ἄκουσε μα­ζί μέ τή φωνή τοῦ καλοῦντος σε Κυ­ρίου καί τή φωνή τοῦ πρωτο­κο­ρυ­φαίου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας, πού προτρέπει καί σένα: «Δι᾽ ὑπομονῆς τρέχωμεν τόν προκεί­με­νον ἡμῖν ἀγώνα, ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τε­λει­ω­τήν Ἰησοῦν».

Ὁ ἀγώνας πού ἀρχίζεις ἀπό σή­με­ρα ὡς διάκονος τοῦ Χριστοῦ εἶ­ναι διπλός, εἶναι μεγαλύτερος, για­­­τί καί ἡ τιμή καί ἡ εὐθύνη σου εἶναι ἀπό σήμερα μεγαλύτερη, κα­θώς δέν ἀρκεῖ ἁπλῶς νά ἀγω­νί­ζε­σαι καί νά προσπαθεῖς, ὅπως ἔκα­νες μέχρι τώρα στή ζωή σου, ἀλλά πρέπει νά ἀγωνίζεσαι καί νά προ­σπα­θεῖς νά καθίστασαι «σκεῦ­ος εὔ­­χρηστον εἰς διακονίαν»· νά προ­σπαθεῖς καί νά ἀγωνίζεσαι νά εἶ­σαι εὐάρεστος στόν Χριστό πού σέ καλεῖ σήμερα γιά νά σοῦ ἐμ­πι­στευ­θεῖ τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερω­σύ­νης, τόν βαθμό τοῦ διακόνου, καί σέ ἀξιώνει νά διακονεῖς Ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἔζησε τήν ἐπίγεια ζωή του δια­κονώντας τούς ἀνθρώπους, ἀλ­λά καί Ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ζητᾶ ἀπό ὅσους τόν διακονοῦν νά τόν ἀκο­λουθοῦν μέ ἀπόλυτη ἀφοσίω­ση, σύμφωνα μέ τόν λόγο του: «ἐάν ἐ­μοί διακονῇ τις, ἐμοί ἀκο­λουθεί­τω, καί ὅπου εἰμί ἐγώ, ἐκεῖ καί ὁ διά­κο­νος ὁ ἐμός ἔσται».

Ἔχε, λοιπόν, πάντοτε τό βλέμμα καί τήν ψυχή σου στραμμένα στόν Χριστό, τόν ἀρχηγό καί τελειωτή τῆς πίστεώς μας, ὥστε νά μήν ἀπο­μακρυνθεῖς οὔτε μία στιγμή τῆς ζωῆς σου ἀπό κοντά του, ἀλλά γιά νά τόν ἀκολουθεῖς παντοῦ ὡς καλός διάκονός του, ἀγωνιζόμε­νος νά προάγεσαι μέ τήν ταπεί­νωση καί τήν ὑπακοή στήν Ἐκ­κλη­σία καί τόν Ἐπίσκοπό σου, μέ τήν πί­στη καί τήν ἀγάπη σου, μέ τήν εὐλά­βεια καί τήν προσήλωσή σου στή διακονία, μέ τήν καθαρό­τητα καί τήν ἁγνότητα τῆς ζωῆς σου, γιά νά ἀποδεικνύεσαι εὐάρε­στος στόν Χριστό πού σέ ἀξιώνει σήμερα τῆς τιμῆς νά γίνεις διά­κο­νός του, διά­κονος τῆς Ἐκκλησίας του.

Τρέχε, λοιπόν, καί σύ τόν προ­κεί­μενον ἀγώνα τοῦ πρώτου βα­θμοῦ τῆς ἱερωσύνης πού θά λάβεις σέ λί­­γο, ἀφορῶν εἰς τόν τῆς πί­στεως ἀρ­χηγόν καί τελειω­τήν Ἰη­σοῦν.

Θά σέ συνοδεύουν πάντοτε οἱ πα­τρι­­κές μου εὐχές, οἱ εὐχές τοῦ Σε­βασμιωτάτου Μητροπολίτου Σε­βα­­στείας κυρίου Δημητρίου, τοῦ Κα­θηγουμένου καί τῶν πατέρων πού συμπροσεύχονται στήν προ­σω­­πική σου Πεντηκοστή, ἀλλά καί οἱ εὐχές τῶν εὐσε­βῶν γονέων σου καί τῶν οἰκείων σου καί φίλων σου καί τοῦ μακαριστοῦ π. Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος πρῶτος σοῦ ἐνέπνευσε τόν πόθο γιά τήν ἱερωσύνη, ὥστε νά πληροφορεῖς τή διακονία σου καί νά εὐαρεστεῖς πάντοτε τόν Χρι­­στό, γιά νά ἀξιωθεῖς καί τῆς τιμῆς πού ὑπόσχεται Ἐκεῖνος σέ ὅσους τόν διακονοῦν μέ ἀφοσίωση καί ἀγάπη.

 ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ