Πόσο εύκολα ξεχνούμε...

Είναι τραγικό το γεγονός
ότι ο λόγος του παραλυτικού
«άνθρωπον ουκ έχω»
είναι μια πραγματικότητα
που την ζούν αρκετοί χριστιανοί
εντός του εκκλησιαστικού σώματος.


Μητροπολίτου Χονγκ-Κονγκ κ. Νεκταρίου
Η ιστορία του παραλυτικού της Βησθεσδά πού ακούσαμε σήμερα στην θεία Λειτουργία απευθύνεται σε εμάς τους χριστιανούς που συγκροτούμε την ευχαριστιακή σύναξη, το Σώμα του Χριστού.


Είναι τραγικό το γεγονός ότι ο λόγος του παραλυτικού «άνθρωπον ουκ έχω» είναι μια πραγματικότητα που την ζούν αρκετοί χριστιανοί εντός του εκκλησιαστικού σώματος.

Πόσοι αδελφοί μας νιώθουν μόνοι και αποξενωμένοι! Πόσοι αδελφοί μας χάνονται διότι κανείς δεν ενδιαφέρεται να τους βοηθήσει! Πόσοι από εμάς ασχολούμαστε με τα κουτσομπολιά και τις ανούσιες «νομικές» διαμάχες και δεν θέλουμε να κοιτάξουμε στο πρόσωπο τους αδελφούς μας και να τους συμπαρασταθούμε την ώρα της χαράς, της θλίψεως, του πειρασμού! Πόσοι από εμάς λέμε στους αδυνάμους ή πειραζομένους αδελφούς, «ο Χριστός θα σε σώσει-έχει ο Θεός», και δεν κουνάμε το δακτυλάκι μας να δροσίσουμε έστω με ένα λόγο παρακλήσεως τίς εξαθλιωμένες από τον πειρασμό ψυχές! Πόσοι μέσα στην κοινότητα της Εκκλησίας νιώθουν να πιέζονται και να καταθλίβονται από την αδιακρισία και τον έλεγχο των δήθεν καλών χριστιανών!

Πόσο εύκολα ξεχνούμε ότι είμαστε μέλη του ενός σώματος του Χριστού! Δεν είμαστε αυτόνομοι, ούτε και αυτόφωτοι. Ο Χριστός είναι η ζωή και η σωτηρία μας. Κι εμείς είμαστε εικόνες του Χριστού και μέλη του τιμίου σώματός Του. Άρα, θα πρέπει κι εμείς να γινόμαστε Χριστός για τους αδελφούς μας.

Δείτε το παράδειγμα της Ταβιθάς, που επίσης παρουσίασε σήμερα η Εκκλησία ως αποστολικό ανάγνωσμα. Η χριστιανή Ταβιθά έρραβε ρούχα και τα μοίραζε στους φτωχούς της πόλης της. Κι όταν πέθανε μαζεύτηκαν όλοι οι ευεργετημένοι, κι έδειχναν τα ρούχα-δώρα αγάπης- και κλαίγοντας προσεύχονταν για την ευεργέτιδά τους. Και η αγάπη νίκησε τον θάνατο. Η αγάπη της Ταβιθάς που εκφράσθηκε ως φιλανθρωπία προς τους αναγκεμένους και η αγάπη των πτωχών που εκφράσθηκε ως καρδιακή ευχαριστία προς την ευεργέτιδα έφεραν το θαύμα της αναστάσεως. Η προσευχή του Αποστόλου Πέτρου ήταν ουσιαστικά η επιβεβαίωση πως η αγάπη μεταξύ των χριστιανών μπορεί να ελκύσει το έλεος του Θεού, να νικήσει ακόμα και τον θάνατο!
Άκουσες σήμερα το «άνθρωπον ουκ έχω», και συγκινήθηκες; Κοίταξε δίπλα σου και δες ότι υπάρχει κάποιος αδελφός πεσμένος. Σήκωσέ τον!