ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ.

Συνεχίσθηκαν την Κυριακή 29 του μηνός Μαΐου ε.ε. και ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις μνήμης για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, υπό τον τίτλο «ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ», που διοργανώνονται κατ’ έτος από την Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, στον αύλειο χώρο του οποίου κυριαρχεί ο αδριάντας του μαρτυρικού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ’ του Παλαιολόγου.

Το πρωί τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του οικείου Μητροπολίτου κ. Δ α μ α σ κ η ν ο ύ  και στη συνέχεια εψάλη Τρισάγιο, προ του αδριάντος του τελευταίου αυτοκράτορα. Παρέστησαν οι Δήμαρχοι Διδυμοτείχου και Σουφλίου, Παρασκευάς Πατσουρίδης και Ευάγγελος Πουλιλιός αντίστοιχα, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Στρατηγός Χαράλαμπος Λαλούσης και πλήθος κόσμου.

Ο Σεβασμιώτατος σε Μήνυμά του, που ανεγνώσθη στους Ναούς της επαρχίας μας, για την επέτειο της Άλωσης, μεταξύ άλλων, τόνισε· «…Την 29η Μαΐου του έτους 1453 η χιλιόχρονη ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έφτασε στο τέλος της ως κρατική υπόσταση, όμως παρέμεινε ο πολιτισμός της κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η λεγόμενη «Πονεμένη Ρωμιοσύνη», όπως έλεγε ο Φώτης Κόντογλου. Το πνεύμα της Ρωμιοσύνης δεν πέθανε, υπάρχει και σήμερα ως πολιτισμός και ως παράδοση που νίκα τον θάνατο και δίνει νόημα στην ζωή των ανθρώπων. Το πνεύμα αυτό διασώζει η Εκκλησία που χαρακτηρίσθηκε ως «Το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο». Είναι σημαντικό γεγονός να καταργείται ένα κράτος και να εξακολουθεί να υφίσταται ο πολιτισμός του. …Παντοτινή πρωτεύουσα και κέντρο της Ρωμιοσύνης ήταν, είναι και θα παραμείνει η Κωνσταντινούπολη. Το αιώνιο κέντρο και η καρδιά του ευσεβούς γένους των Ρωμηών. Ανεξάρτητα από τους οικιστές της, ανεξάρτητα από την ταυτότητά τους και το τι πιστεύουν, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους. Τα χώματα της Πόλης είναι ιερά, αγιασμένα από τους αναρίθμητους χορούς των αγίων προγόνων μας μαρτύρων. Χώματα που ευωδιάζουν από την παρουσία των ιερών σκηνωμάτων, χώματα που αναδίδουν δοξολογίες και προσευχές, χώματα συνεχώς λάμποντα από το ανέσπερο Φως της δόξης  των αγίων και της παρουσίας της Προστάτιδας Παναγίας. Η Πόλη είναι η κορωνίδα και το καύχημα του Γένους μας. Είναι το σύμβολο, είναι η ζώσα μνήμη, είναι η συνοχή μας, είναι η αναφορά μας, είναι το πνευματικό και φυσικό μας κέντρο, η καρδιά μας, η ιστορία και το μέλλον μας. Ο θάνατος δεν την νίκησε».

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τελέσθηκε το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου και το βράδυ αγρυπνία. Στον προαύλιο χώρο του Ναού οι Γκαϊντατζήδες της περιοχής συμμετείχαν με πρόγραμμα παραδοσιακής μουσικής.

Εν τω μεταξύ καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας συνεχίσθηκε το προσκύνημα της τιμίας κάρας της Οσίας Υπομονής, μητέρας του ηρωικού αυτοκράτορος, που αντάλλαξε το βασιλικό στέμμα με το μοναχικό ράσο. Προσκυνητές απ’ όλο τον Έβρο αλλά και την γειτονική Βουλγαρία προσήλθαν για να προσκυνήσουν το ιερό λείψανο και να αντλήσουν υπομονή από το παράδειγμα της Οσίας.