Την παραμονή της εορτής του Αγίου Γεωργίου αναβίωσε με πρωτοβουλία του
Πολιτιστικού Συλλόγου Λευκακίων, το παλαιό έθιμο της περιφοράς της
Ιερής Εικόνας του Αγίου Γεωργίου με τα άλογα. Η πομπή ξεκίνησε από την
εκκλησία του χωριού όπου τελείται εσπερινός και ύστερα έφιπποι, γυναίκες
και άνδρες πήραν την εικόνα από τον Ιερέα π Ηλία Γάτσιο και την
περιέφεραν στο χωριό.
Κάθε χρόνο πάρα πολύς κόσμος παρακολουθεί και συμμετέχει στην περιφορά
της εικόνας. Ο καθένας τους θα φέρει το τάμα του, θ' ανάψει το κερί και
τη λαμπάδα του, θα ευχαριστήσει τον Άγιο Γεώργιο για την φώτιση και
την ελπίδα που του έδωσε ή θα τον παρακαλέσει για τα δύσκολα της ζωής
του. Ο καβαλάρης Άγιος Γεώργιος ο τροπαιοφόρος, ο δρακοκτόνος κατά την
παράδοση, ήταν και εκείνος Άγιος όλων των ανθρώπων, αλλά ιδιαίτερα των
τσοπάνηδων, των ξωμάχων, των γεωργών. Για τους τσοπάνηδες η γιορτή του
Αϊ Γιώργη είναι σημαδιακή, θα κάνουν σημαντικές συμφωνίες, θ' ανέβουν
στα βουνά να βοσκήσουν τα κοπάδια τους.Τότε που το περήφανο άλογο ήταν
το δεξί χέρι του κάθε ξωμάχου, ο ακούραστος σύντροφος του, το καμάρι
και το στολίδι του σπιτιού, κούρευαν και στόλιζαν τα όμορφα τους άλογα,
καβαλίκευαν και τιθάσευαν τα νεαρά, αγόραζαν γρήγορα - γιοργαδίτικα
άλογα (αραβανωτά), για το πανηγύρι ειδικά. Θα τους φορούσαν χειροποίητα
ρούχα (κουβέρτες της καβάλας), ακριβή υφαντή, όμορφα στολίδια και
πάγαιναν καβάλα παραβγαίνοντας ο ένας τον άλλον στο πανηγύρι του Άγιο-
Γιώργη. Στο πανηγύρι του χωριού τους ή τα γύρω χωριά.
Και έμπαιναν μπροστά πρώτοι –πρώτοι οι καβαλάρηδες της λιτανείας της
θαυματουργής εικόνας του Τροπαιοφόρου Αγίου Γεωργίου, όχι μόνο γύρω από
τα σπίτια , αλλά και στα χωράφια και στους ελαιώνες και στα περιβόλια
και στις στάνες.
Τα λάβαρα μπροστά και η εικόνα στο πιο όμορφο άλογο που θα το ιππεύει και θα την βαστάζει ο πιο νέος ο πιο καλός καβαλάρης.
Πίσω τα' άλλα άλογα που με τη χάρη τους, την ομορφιά τους και το βηματισμό τους, δίνουν χαρά, ελπίδα, αισιοδοξία.
STUDIO B&G