Κουρά μοναχού από τον Μητροπολίτη Γουμενίσσης (ΦΩΤΟ).

Ἡ ἐποχή μας ἀλαζονεύεται γιά τά διεθνῶς “διασφαλισμένα” καί ἀναγνωρισμένα “δικαιώματα” φυσικῶν (ἀκόμη καί “παραφυσικῶν”) ἀτομι(κιστι)κῶν δικαιωμάτων.

Ἡ μόνη τους “κοινοτική λειτουργισιμότητα” εἶναι ἡ προβολή καί ἡ κατοχύρωση τῆς μικρῆς ἤ τῆς μεγάλης μαζικότητας ἀνάλογων δικαιωμάτων.

Τό ἐρώτημα ὅμως πού τίθεται εἶναι: ἄν ἡ ἀναλογική/δημοκρατική ἀναγνώριση καί ἡ ἀτομική διασφάλιση τῶν πολυειδῶν ἰδιαιτεροτήτων βοηθάει στήν κοινωνική ὀργάνωση καί στήν κοινωνική/ἀτομική ἀρτιοποίηση μέ πρόταγμα/σημαία αὐτά τά δικαιώματα καί τόν ἐτήσιο ἑορτασμό τους σάν διεθνικό ἡμεροδρόμιο πολιτισμοῦ. Ἡ ἀπάντηση στήν πράξη εἶναι ὀδυνηρά ἀρνητική. Καί τίς ἀποδείξεις τίς ἔχουμε τελικά μέσα στό … σπίτι μας, στό συνοριακό τ.ἔ. προσφυγο-χῶρό μας, περί τόν ὁποῖο ὅλοι ἀπασχολοῦνται, ἀλλά κανείς διεθνῶς δέν τόν πονάει σάν τό δικό του σπίτι.

η συνέχεια Εδώ