Ιερατική σύναξη συνεκάλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης
και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος,για το μήνα Μάρτιο, στον Ιερό Ναό της Ζωοδόχου
Πηγής Λαρίσης. Προσκεκλημένος ομιλητής ο Γραμματεύς της Συνοδικής
Επιτροπής Πολιτιστικής Ταυτότητας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της
Ελλάδος, π. Βαρθολομαίος Αντωνίου-Τριανταφυλλίδης.
Ο Σεβασμιώτατος αφού
πρωτίστως μίλησε πατρικώς στα μέλη της ιερατικής οικογενείας, παρουσίασε
τον εκλεκτό προσκεκλημένο τονίζοντας τις πολλές του αρετές και τα
ιδιαίτερα χαρίσματα με τα οποία τον έχει προικίσει ο Πανάγαθος Θεός. Από
την πλευρά του ο π. Βαρθολομαίος ανταπέδωσε τις ευχαριστίες προς το
πρόσωπο του Ποιμενάρχου μας και με ένα μοναδικό και γλαφυρό τρόπο
ανέλυσε το θέμα του:
«Ἐπισημάνσεις στήν σύχρονη ποιμαντική τῶν μυστηρίων
τῆς Βαπτίσεως καί τοῦ Γάμου»
τῆς Βαπτίσεως καί τοῦ Γάμου»
Χαρακτηριστικά τόνισε ο π. Βαρθολομαίος:
…Συμπροβληματιζόμαστε σήμερα καί καταθέτουμε τήν ἀγωνία τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης μας γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς πνευματικῆς συγκροτήσεως τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας – τοῦ ποιμνίου Της – καί τῆς προσωπικῆς ἀπολογίας μας ἐνώπιον τοῦ Δικαιοκρίτου Χριστοῦ.
«… οὐδέ γάρ ὁ Πατήρ κρίνει οὐδένα, ἀλλά τήν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ Υἱῷ, ἵνα πάντες τιμῶσι τόν υἱόν, καθώς τιμῶσι τόν Πατέρα» (Ἰωάν. κεφ. ε΄, ἐδ. Κζ΄).
…Αὐτή ἡ ἀποστολή τῆς Σωτηρίας, ἡ ἀποστολή τῆς θεραπείας στό ὅνομα τῆς Τριαδικῆς ἀποκαλύψεως τῆς Χάρης Του, εἶναι ἡ κλήση μας καί ἡ ἀποστολή μας καί μόνο μέσα σ’ αὐτή τήν διάσταση μπορεῖ νά εἰδωθεῖ ἡ παρουσία τῆς ἱερωσύνης πού φέρουμε μέσα στό κόσμο, καθ’ ὅτι ὑπηρετοῦμε τόν Θεό ὁ Ὁποῖος ποιεῖ τούς λειτουργούς αὐτοῦ “πυρός φλόγα” (Ἑβρ. κεφ. 1, στ. 7)…….. Ἡ συγκρότηση τῆς προσωπικότητας τοῦ Ἱερέως, ἡ εὐλάβειά του, ἡ συναίσθησή του γιά τήν ποιμαντική εὐθύνη του, ἡ ἀκλόνητη ἐμπιστοσύνη του στόν Θεό, ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πολλῶν πειρασμῶν, τῶν θλίψεων ἤ καί τῶν εὐλογιῶν καί χαρῶν του, σύμφωνα μέ τόν Εὐαγγελικό λόγο: «ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί, πάσας τάς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας του αἰῶνος» (Ματθ. κεφ. κη’, στ. 18 – 20), εἶναι οἱ ἀκρογωνιαῖοι λίθοι γιά τήν ποιμαντική τῶν δύο σημαντικῶν αὐτῶν μυστηρίων. Ἡ συμπεριφορά, ὡς ἱερατική χειρονομία, ὑποστηρίζει τίς ἀξίες πού εὐαγγελίζεται ἡ Ἀλήθεια πού ὑπηρετοῦμε «πορευθέντες οὖν, μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. κεφ. κη’, στ. 17 – 18). Ἡ κάθε συμπεριφορά συγκροτεῖ κόσμο. Ἡ συμπεριφορά μας, ἐπιτρέπει ἤ ἀπο-τρέπει τήν βαθύτερη, ἀποκαλυπτική ποιμαντική σχέση…. Ἡ Ἱεραποστολική φροντίδα γιά τήν συγκρότηση τῆς μιᾶς Ποίμνης, ἡ συμβολή στήν οἰκοδόμηση τῆς Ἐκκλησίας, πού σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας «πῦλαι Ἄδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. κεφ. ιστ’, στιχ. 18) συνιστᾶ τήν ποιμαντική «συνάμα τέχνη καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν», ὅπως τήν ἀναφέρει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
....Κατά τόν Ἅγιο Νικόλαο Καβάσιλα τρία εἶναι τά βασικά μυστήρια, πού συγκροτοῦν τήν πνευματική ζωή: Βάπτιση, Χρίσμα, Θεία Εὐχαριστία……. Στό Μυστήριο τοῦ Γάμου, στό Μυστήριο τῆς ἀγάπης ἔχουμε τήν συγκρότηση τῆς κατ’ οἶκον Ἐκκλησίας, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: “ἡ οἰκία, ἐκκλησία ἐστί μικρά” (Ἱ. Χρυσόστομος Εἰς Ἐφ., Ὁμ. Κ’, ΕΠΕ 21, 222)…… Ἐάν κάνουμε μία ἐρώτηση ἀμηχανίας: Γιατί θέλετε νά βαπτίσεται τό παιδί σας; ή
Γιατί θέλετε νά παντρευτεῖτε στήν Ἐκκλησία;
Δέν εἶναι πλέον δεδομένη ἡ ἀπάντηση: Νά πάρουμε τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν καί ἐάν λέγεται αὐτή ἡ ἀπάντηση, θά πρέπει νά ἐρευνήσουμε ἐάν αὐτό δηλώνει πνευματική ἀναζήτηση, ἤ πνευματική ἐμπειρία καί συμμετοχή στή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ἤ παραδοσιακή ἐπανάληψη τύπων, οἱ ὁποῖοι σαφῶς δέν θεμελιώνουν τήν πίστη… Μας δίνετε μία εὐκαιρία κατηχήσεως καί ἐξατομικευμένης ποιμαντικῆς. Ἡ ἀμεσότητα τῶν λόγων μας, παρουσιάζει τήν ἀξία τοῦ Μυστηρίου στήν συγκρότηση τῆς ζωῆς…Ἡ ὑποδειγματική τέλεση τοῦ Μυστηρίου, ἡ σύνδεση τῶν μελλονύμφων μέ τά Μυστήρια τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τῆς Ἐξομολογήσεως, ἡ ἀναμονή ἐκ μέρους τῶν τελούντων τό μυστήριο μιας φωτογραφίας μυστηρίου, ἡ ἀποστολῆ ἐπετειακῶν εὐχῶν, οἱ ἐκδηλώσεις στό Ναό κατ’ ἔτος ἤ ἀνά πενταετία γιά τούς τελέσαντες τό Μυστήριο, ἡ ἄμεση ἐπι-κοινωνία τῶν ποιμαντικῶν δράσεων μας μέσῳ τοῦ διαδικτύου, ἡ προσφορά ἐνθυμίων (λ.χ Καινή Διαθήκη)…..γεννᾶ μία σχέση ἐνδιαφέροντος, ἀγάπης καί ἐμπιστοσύνης…., διότι ἡ διάκριση καί ἡ ἀγάπη μας γιά τήν ἀποστολή μας «Μαθητεύσατε..» μᾶς βοηθάει καί δέν ἑστιάζουμε στήν ὥρα, στήν χορωδία, στόν διάκοσμο, στήν χρηματική ἱκανοποίηση τῶν εὔλογων ἀναγκῶν πού καλύπτονται ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, ἀλλά στούς ἀγνώστους πού τούς ἀντιμετωπίσαμε ὡς γνωστούς, ὡς φίλους Χριστοῦ, ὅπως καί εἶναι δηλαδή, τούς δώσαμε ἀπό τό χρόνο μας ἤ κλείσαμε καί μία δεύτερη ή τρίτη συνάντηση μέ πρόφαση νά δοῦμε τά ἔγγραφα βαπτίσεως καί τῶν γονέων καί τῶν ἀναδόχων ἤ καί τήν ἐπίδοση τῶν ληξιαρχικῶν δηλώσεων τῶν γονέων μέ τήν ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ παιδιοῦ τους… Καλούμαστε νά δώσουμε τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ σ’ἔνα ἐκκοσμικευμένο, διαθρησκευτικό καί πολυπολιτισμικό περιβάλλον… Θ’ ἀντιμετω-πίσουμε περιπτώσεις βαπτίσεων παιδιῶν ἀπό Γάμους ἐτεροδόξων ή ἀλλοδόξων, ἀπό πολιτικό γάμο, ἀπό σύμφωνο συμβιώσεως, από μονογονεϊκές οἰκογένειες, ἀπό ἀρνητές τῆς θρησκείας… Θά κάνουμε τήν Βάπτιση; Ὑπηρετοῦμε μία Ἐκκλησία “οἰκονομίας” ἤμία Ἐκκλησία “ἐλπίδας”;
…Πάντοτε ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐπέδειξε εὐελιξία ποιμαντικῶν πρακτικῶν πρός ὄφελος τοῦ ποιμνίου Της (λ.χ. στά Ἑπτάνησα). Ἔχουμε σήμερα μία Πνευματική εὐκαιρία σε μία ἱστορική συγκυρία…
…Συμπροβληματιζόμαστε σήμερα καί καταθέτουμε τήν ἀγωνία τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης μας γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς πνευματικῆς συγκροτήσεως τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας – τοῦ ποιμνίου Της – καί τῆς προσωπικῆς ἀπολογίας μας ἐνώπιον τοῦ Δικαιοκρίτου Χριστοῦ.
«… οὐδέ γάρ ὁ Πατήρ κρίνει οὐδένα, ἀλλά τήν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ Υἱῷ, ἵνα πάντες τιμῶσι τόν υἱόν, καθώς τιμῶσι τόν Πατέρα» (Ἰωάν. κεφ. ε΄, ἐδ. Κζ΄).
…Αὐτή ἡ ἀποστολή τῆς Σωτηρίας, ἡ ἀποστολή τῆς θεραπείας στό ὅνομα τῆς Τριαδικῆς ἀποκαλύψεως τῆς Χάρης Του, εἶναι ἡ κλήση μας καί ἡ ἀποστολή μας καί μόνο μέσα σ’ αὐτή τήν διάσταση μπορεῖ νά εἰδωθεῖ ἡ παρουσία τῆς ἱερωσύνης πού φέρουμε μέσα στό κόσμο, καθ’ ὅτι ὑπηρετοῦμε τόν Θεό ὁ Ὁποῖος ποιεῖ τούς λειτουργούς αὐτοῦ “πυρός φλόγα” (Ἑβρ. κεφ. 1, στ. 7)…….. Ἡ συγκρότηση τῆς προσωπικότητας τοῦ Ἱερέως, ἡ εὐλάβειά του, ἡ συναίσθησή του γιά τήν ποιμαντική εὐθύνη του, ἡ ἀκλόνητη ἐμπιστοσύνη του στόν Θεό, ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πολλῶν πειρασμῶν, τῶν θλίψεων ἤ καί τῶν εὐλογιῶν καί χαρῶν του, σύμφωνα μέ τόν Εὐαγγελικό λόγο: «ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί, πάσας τάς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας του αἰῶνος» (Ματθ. κεφ. κη’, στ. 18 – 20), εἶναι οἱ ἀκρογωνιαῖοι λίθοι γιά τήν ποιμαντική τῶν δύο σημαντικῶν αὐτῶν μυστηρίων. Ἡ συμπεριφορά, ὡς ἱερατική χειρονομία, ὑποστηρίζει τίς ἀξίες πού εὐαγγελίζεται ἡ Ἀλήθεια πού ὑπηρετοῦμε «πορευθέντες οὖν, μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. κεφ. κη’, στ. 17 – 18). Ἡ κάθε συμπεριφορά συγκροτεῖ κόσμο. Ἡ συμπεριφορά μας, ἐπιτρέπει ἤ ἀπο-τρέπει τήν βαθύτερη, ἀποκαλυπτική ποιμαντική σχέση…. Ἡ Ἱεραποστολική φροντίδα γιά τήν συγκρότηση τῆς μιᾶς Ποίμνης, ἡ συμβολή στήν οἰκοδόμηση τῆς Ἐκκλησίας, πού σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας «πῦλαι Ἄδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. κεφ. ιστ’, στιχ. 18) συνιστᾶ τήν ποιμαντική «συνάμα τέχνη καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν», ὅπως τήν ἀναφέρει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
....Κατά τόν Ἅγιο Νικόλαο Καβάσιλα τρία εἶναι τά βασικά μυστήρια, πού συγκροτοῦν τήν πνευματική ζωή: Βάπτιση, Χρίσμα, Θεία Εὐχαριστία……. Στό Μυστήριο τοῦ Γάμου, στό Μυστήριο τῆς ἀγάπης ἔχουμε τήν συγκρότηση τῆς κατ’ οἶκον Ἐκκλησίας, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: “ἡ οἰκία, ἐκκλησία ἐστί μικρά” (Ἱ. Χρυσόστομος Εἰς Ἐφ., Ὁμ. Κ’, ΕΠΕ 21, 222)…… Ἐάν κάνουμε μία ἐρώτηση ἀμηχανίας: Γιατί θέλετε νά βαπτίσεται τό παιδί σας; ή
Γιατί θέλετε νά παντρευτεῖτε στήν Ἐκκλησία;
Δέν εἶναι πλέον δεδομένη ἡ ἀπάντηση: Νά πάρουμε τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν καί ἐάν λέγεται αὐτή ἡ ἀπάντηση, θά πρέπει νά ἐρευνήσουμε ἐάν αὐτό δηλώνει πνευματική ἀναζήτηση, ἤ πνευματική ἐμπειρία καί συμμετοχή στή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ἤ παραδοσιακή ἐπανάληψη τύπων, οἱ ὁποῖοι σαφῶς δέν θεμελιώνουν τήν πίστη… Μας δίνετε μία εὐκαιρία κατηχήσεως καί ἐξατομικευμένης ποιμαντικῆς. Ἡ ἀμεσότητα τῶν λόγων μας, παρουσιάζει τήν ἀξία τοῦ Μυστηρίου στήν συγκρότηση τῆς ζωῆς…Ἡ ὑποδειγματική τέλεση τοῦ Μυστηρίου, ἡ σύνδεση τῶν μελλονύμφων μέ τά Μυστήρια τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τῆς Ἐξομολογήσεως, ἡ ἀναμονή ἐκ μέρους τῶν τελούντων τό μυστήριο μιας φωτογραφίας μυστηρίου, ἡ ἀποστολῆ ἐπετειακῶν εὐχῶν, οἱ ἐκδηλώσεις στό Ναό κατ’ ἔτος ἤ ἀνά πενταετία γιά τούς τελέσαντες τό Μυστήριο, ἡ ἄμεση ἐπι-κοινωνία τῶν ποιμαντικῶν δράσεων μας μέσῳ τοῦ διαδικτύου, ἡ προσφορά ἐνθυμίων (λ.χ Καινή Διαθήκη)…..γεννᾶ μία σχέση ἐνδιαφέροντος, ἀγάπης καί ἐμπιστοσύνης…., διότι ἡ διάκριση καί ἡ ἀγάπη μας γιά τήν ἀποστολή μας «Μαθητεύσατε..» μᾶς βοηθάει καί δέν ἑστιάζουμε στήν ὥρα, στήν χορωδία, στόν διάκοσμο, στήν χρηματική ἱκανοποίηση τῶν εὔλογων ἀναγκῶν πού καλύπτονται ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, ἀλλά στούς ἀγνώστους πού τούς ἀντιμετωπίσαμε ὡς γνωστούς, ὡς φίλους Χριστοῦ, ὅπως καί εἶναι δηλαδή, τούς δώσαμε ἀπό τό χρόνο μας ἤ κλείσαμε καί μία δεύτερη ή τρίτη συνάντηση μέ πρόφαση νά δοῦμε τά ἔγγραφα βαπτίσεως καί τῶν γονέων καί τῶν ἀναδόχων ἤ καί τήν ἐπίδοση τῶν ληξιαρχικῶν δηλώσεων τῶν γονέων μέ τήν ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ παιδιοῦ τους… Καλούμαστε νά δώσουμε τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ σ’ἔνα ἐκκοσμικευμένο, διαθρησκευτικό καί πολυπολιτισμικό περιβάλλον… Θ’ ἀντιμετω-πίσουμε περιπτώσεις βαπτίσεων παιδιῶν ἀπό Γάμους ἐτεροδόξων ή ἀλλοδόξων, ἀπό πολιτικό γάμο, ἀπό σύμφωνο συμβιώσεως, από μονογονεϊκές οἰκογένειες, ἀπό ἀρνητές τῆς θρησκείας… Θά κάνουμε τήν Βάπτιση; Ὑπηρετοῦμε μία Ἐκκλησία “οἰκονομίας” ἤμία Ἐκκλησία “ἐλπίδας”;
…Πάντοτε ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐπέδειξε εὐελιξία ποιμαντικῶν πρακτικῶν πρός ὄφελος τοῦ ποιμνίου Της (λ.χ. στά Ἑπτάνησα). Ἔχουμε σήμερα μία Πνευματική εὐκαιρία σε μία ἱστορική συγκυρία…
Στο τέλος διεξήχθη συζήτηση μέσα από την οποία κατέστη σαφής, η
αξία των Ιερών μας μυστηρίων και όλοι οι κληρικοί, εν ενί στόματι
ευχαρίστησαν τον ομιλητή, ο οποίος κατάφερε με πολλά επιχειρήματα να
παρουσιάσει άριστα και παραστατικά την ανάγκη περαιτέρω ποιμαντικής
διακονίας μας.