Επί τη επετείω της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821"
Υπό του Αιδεσιμολ. Δημητρίου Λυμπεροπούλου
Εφημερίου Ιερού Ναού Προφ. Ηλιού Τριπόλεως
Είναι δυνατόν να υπάρξη Έλληνας, που να μην αισθανθεί ρίγη συγκινήσεως,
όταν διαβάση τα όντως αυτούσια και όχι μεταλλαγμένα κείμενα, που
συνετάγησαν το μεν πρώτο, 2 μέρες πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821,
και το δεύτερο 17 χρόνια αργότερα;
Αφήνω αυτά τα κείμενα να μιλήσουν μόνα τους.
η ώρα έφτασε, το στάδιον της δόξης και της ελευθερίας
ηνοίχθη, τα πάντα ιδικά μας και ο θεός του παντός
μεθ' ημών έσεται· μη πτοηθήτε εις το παραμικρόν. Σεις είσθε
ατρόμητοι και των προγόνων μας απόγονοι· γενικώς οπλισθήτε
με ανοιχτά μπαϊράκια, και τρέξατε εναντίον των εχθρών
της πίστεως και της πατρίδος……. Έν Σκάλα την 23 Μαρτίου
1821, 1ον έτος της ελευθερίας».
Θ. Κολοκοτρώνης, Γρ. Δικαίος
Θεωρήσαντες ότι η ημέρα της 25 Μαρτίου, λαμπρά καθ'
εαυτήν εις πάντα Έλληνα, δια την αυτή τελουμένην
Εορτήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι
προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος και δια την κατ' αυτήν την
Ήμέραν έναρξιν του υπέρ ανεξαρτησίας αγώνος του Ελλη
νικού Έθνους, καθιερούμεν την ημέραν ταύτην εις το διηνε
κές ως ημέραν εθνικής εορτής……>>
Β. Διάταγμα του Όθωνος,15 Μαρτίου 1838
Οφείλει κάθε Ελληνική πραγματικά ψυχή, να πάρη δύναμη και θάρρος
μέσα από το περιεχόμενό τους, και να σηκώση ένα Λάβαρο με το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Η' ΘΑΝΑΤΟΣ», για να απαγκιστρωθή από το σαρκοβόρο ΔΝΤ και τους γύπες,
ΤΡΟΙΚΑ, ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΣΟΙΜΠΛΕ.
Είμεθα απόγονοι ηρώων και Αγίων, που έχυσαν το αίμα τους, και έκαναν
το κορμί τους ''κόσκινο'', για να ζούμε εμείς ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Προτομές, αγάλματα, Μνημεία Αρχιερέων και προκρίτων, επιτύμβιες
πλάκες, στήλες πέτρινες, με χαραγμένα τα ονόματα των ηρωϊκώς πεσόντων
αγωνιστών του 1821, στολίζουν κάθε γωνιά της Ελληνικής γης. Σε πλατείες, σε
δρόμους, σε πάρκα στέκουν αγέρωχα μέσα στον πανδαμάτορα χρόνο, μη ικανόν
να τα θέση στη φθορά.
Υπάρχουν όμως και σε κακοτράχαλα και χορταρισμένα απόμερα σημεία,
που μαρτυρούν τις νικηφόρες μάχες κατά των Αγαρηνών.
Ποτισμένη κάθε σπιθαμή γης, της ενδόξου Μάνας μας Ελλάδος, από το
1
αχνιστό αίμα των ηρώων μας, που ποτίστηκε το δένδρο της Ελευθερίας.
Γιγαντώθηκε, άπλωσε κλώνους ευσκιόφυλλους κάτω από τους οποίους
απαγκιάζει ο Έλληνας σε στιγμές δύσκολες.
Έχομεν το ανεφαίρετον δικαίωμα, το επιτακτικόν αλλά αναγκαίον
καθήκον, και την ηθικήν και ιεράν υποχρέωσιν, να αποτίωμεν φόρον τιμής, εις τας
ψυχάς των υπέρ της Πίστεως και Πατρίδος ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωικώς
πεσόντων προγόνων μας, εις τα πεδία των μαχών. Τα ονόματα των οποίων έγραψε
η ιστορία με χρυσά γράμματα εις τας δέλτους της.
Οφείλομεν να κλίνωμεν γόνυ καρδιάς, και ευλαβώς να ασπαζώμεθα τους
τύμβους των οστέων αυτών, που φυλάττουν τα όρια της Πατρίδος γής, και που τα
τίμια αίματα αυτών το δένδρον της Ελευθερίας ημών αρδεύουσιν
Σε λίγες μέρες εορτάζομεν την τρανή διπλή γιορτή. Τον Ευαγγελισμόν της
Θεοτόκου, και την ανάστασιν του Ελληνικού Έθνους. Η Επανάσταση του 1821
εξεράγει υπό την καθοδήγησιν του Ιερού Κλήρου και των Διδασκάλων του
ΓΕΝΟΥΣ.
Ο 'καθορισμός της 25ης Μαρτίου δεν είχε προφανώς ιστορικόν
αλλά συμβολικόν χαρακτήρα, και προσφυέστατα
εζητήθη δι' αυτού να συμβολισθή ότι και το Έθνος ημέραν
του Ευαγγελεσμού του εορτάζει την ημέραν την οποία εορτά
ζει και η Εκκλησία τον ευαγγελισμόν της Θεοτόκου, και ούτω
να διατρανωθή ότι Εκκλησία και Έθνος….. Σταυρός και
Ελλάς είναι η διφυής λατρεία του αναστάντος Γένους>>.
Δ.Σ. Μπαλάνος
Η Χριστιανική Πίστις και η Ελληνική Πατρίς απέβησαν το σύνθημα της
μεγάλης Επαναστάσεως. Επίσκοποι, Πρεσβύτεροι, Διάκονοι, Μοναχοί, Δάσκαλοι,
λόγιοι, έμποροι, απλοίάνθρωποι, ηγωνίσθησαν υπό την σημαία του Σταυρού κατά
των Βαρβάρων [Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος].
Η Εκκλησία διαδραμάτισε σπουδαιότατο βάρος κατά τον μακραίωνα
αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, από την μια πλευρά να διδάσκη και να
ποιμαίνη και από την άλλη να μετέχη ενεργά, και πολλάκις να ηγείται των
Εθνικών εξεγέρσεων. Μακρύς ο κατάλογος των θυσιασθέντων προγόνων μας.
Η Εκκλησία είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με το 'Εθνος.
Είναι η κολυμβήθρα που μας αναβαπτίζει και μας διδάσκει πάντοτε τα
ιδεώδη του ''ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ'', τα οποία πολέμιοι της Εκκλησίας,
ψευτοκουλτουριάρηδες, καινοτόμοι νεωτερισταί, προσπαθούν να αμβλύνουν, να
αλλοιώσουν και να απαλείψουν από τας δέλτους της Ελληνικής και της
Εκκλησιαστικής Ιστορίας.
Αν παραμερισθούν η ένδοξη Ελληνική Ιστορία, και τα Θρησκευτικά που
είναι μαθήματα ηθικοπλαστικά και φρονηματιστικά, οι νέοι μας δεν θα έχουν την
δυνατότητα να γαλουχηθούν Ελληνοπρεπώς. Ο αείμνηστος Στρατής Μυριβήλης
γράφει: «Είναι μοιραίο το Έθνος μας, τα θρησκευτικά του ζητήματα, να είναι
αδιάσπαστα συνδεδεμένα με την ιστορική μοίρα του λαού μας. Η Ελληνική
Ορθοδοξία είτε το θέλουμε είτε όχι, έχει ταυτιστεί με την Εθνική μας υπόσταση,
δηλαδή με την Ελευθερία μας».
Η κ. Ιωάννα Τσάτσου γράφει: «Ολόκληρη η Ελλάδα είναι ένα γαλάζιο
εικονοστάσι της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης. Και πλανάται πολύ μακράν της
πραγματικότητας, όποιος υπόπτως πιστεύει, και ευμεθόδως διαδίδει άλλα.
2
«Ορθοδοξία και Πολιτισμός ΕΝΑ».
Γάλλος λόγιος γράφει: «Για τον Έλληνα, η Ορθοδοξία είναι το σπίτι του».
Την πίστη μας την Ορθόδοξη δεν θέλουμε, ούτε πρέπει να την χάσουμε,
Στην Ελλάδα μας υπάρχουν παραδοσιακοί και ιστορικοί δεσμοί, ανάμεσα στην
Εκκλησία και στον λαό μας. Η πίστη μας είναι τρόπος ζωής και καθημερινό μας
βίωμα.
Είμαστε πολίτες αυτού του ενδόξου υπερδισχιλιετούς Έθνους με βαθιές
ρίζες, με αξίες, και θα παραδοθούμε αλυσοδεμένοι πίσω από το άρμα των
στυγνών Ευρωπαίων εταίρων;
Γέροντας ασκητής συνιστά: "Καλοί μου άνθρωποι, δεν πρέπει να
φοβάσθε. Ο Ελληνικός Ορθόδοξος λαός είναι έξυπνος λαός. Ο Άγιος Θεός δεν θα
τον αφήση να χαθή. Γιατί γνωρίζετε καλά ότι μετά την θύελλα και τις σεισμικές
ανακατατάξεις έρχεται πάντα η λυτρωτική λύση. Και τότε το λάβαρο του Θεού,
θα απλωθεί παντού, Και το λάβαρο τούτο φέρει την γνωστή επιγραφή του
Μεγάλου Αγίου Κωνσταντίνου «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ». Το λάβαρο έχει την ίδια
διαχρονική αξία και ισχύ, όταν υψωθεί από χέρια άξιων και ικανών ανθρώπων,
γιατί είναι κεντημένο με τις αόρατες χρυσές κλωστές των ανίκητων Θείων
υπερόπλων του Τριαδικού Θεού.
Ο ίδιος Γέροντας συνεχίζει. «Καλοί μου άνθρωποι, θα παραχωρήσετε αντί
πινακίου φακής, ή της εξασφάλισης ενός πιάτου φαγητού, ως υποστηρίζουν
πολλοί την ελευθερία σας»; Μη γένοιτο.
Αγαπητοί μου,
Αφουγκραστείτε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, [τον Πατροκοσμά]που
έλεγε: «Παιδιά μου στηλωθείτε στα πόδια σας, και δεθείτε στο άρμα του
Τριαδικού Θεού αλλάζοντας πορεία. Και τότε την λύση που προσδοκάτε, θα την
δώσει ο Ουράνιος Πατέρας». Αυτά έλεγε ο καλόγερος που δεν είχε τίποτα, που
δεν ήθελε τίποτα γιατί τα είχε όλα…Γιατί είχε τον Χριστό μέσα στην ψυχή του.
Έλεγε: «Ψυχή και Χριστός μας χρειάζονται». Αυτά τα ΔΥΟ, όλος ο κόσμος να
πέση επάνω σας δεν μπορεί να σας τα πάρη εκτός αν τα δώσετε εσείς με το
θέλημα σας. Αυτά τα ΔΥΟ να τα φυλάγετε να μην τα χάσετε.
Λοιπόν αγαπητοί μου μην φοβάστε. Ο Χριστός δεν έπαψε να αγαπά την
Ελλάδα. Εμείς ίσως αρχίσαμε να μην αγαπάμε τον Χριστό. Τα σήμαντρα της
νίκης σύντομα θα ηχήσουν στην Οικουμένη, και τότε θα επέλθη η πτώσις και η
κατάπτωση του εγχειρήματος που λέγεται παγκοσμιοποίηση και ηλεκτρονική
διακυβέρνηση. Έχετε πίστη και θάρρος.
Δεν παραδίδομε την χιλιοτραγουδισμένη πατρίδα μας, και τα άγια
χώματά της, τα ποτισμένα με το αίμα των αγωνιστών του Έθνους, Μαρτύρων και
Νεομαρτύρων, για του «Χριστού την Πίστη την Αγίαν, και της Πατρίδος την
Ελευθερίαν», ούτε σε προστάτες, ούτε σε εθνικούς εργολάβους και σε αυτούς που
τους εξυπηρετούν.
Να αντισταθούμε με φιλότιμο και λεβεντιά, με πίστη στο θεό, με φλόγα
στην καρδιά για μια επανάσταση πνευματική, για μια καλύτερη ανθρώπινη
κοινωνία.
Ο Ελληνικός λαός και νου έχει και κρίση διαθέτει, μόνον περιμένει να
ακουστεί το καριοφίλι μαζί με το πετραχήλι για να γίνει ο ξεσηκωμός.
Εμπρός λοιπόν να προτάξωμε τα στήθη μας ασπίδα, και με προμετωπίδα το
τρίπτυχον, «ΘΡΗΣΚΕΙΑ – ΠΑΤΡΙΔΑ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», να αντισταθούμε.
3
Η θέσις της Εκκλησίας μέσα στην κοινωνία, είναι θέσις πνευματική,
θυσιαστική για την έξοδο των ανθρώπων από απελπισία, την κρίση θεσμών και
αξιών, και την οδύνη που δοκιμάζει καθημερινά.
Όλοι μας εργαζόμεθα και δεν θα φεισθώμεν ουδέ αυτής της ιδίας ζωής μας
για το δίκαιο του λαού μας.
Αρχιερείς και Ιερείς, έχομεν την ιεράν υποχρέωσιν και επιτακτικόν χρέος,
να καταδείξωμεν και να προβάλωμεν εις τον Ελληνικόν λαόν, τις προθέσεις της
Ελληνικής Κυβερνήσεως, και να δηλώσωμεν με στεντόρειαν την φωνήν, την
φωνήν της Εκκλησίας, ότι εάν προχωρήσει εις υλοποίησιν των διαδεδομένων
σχεδιασμών της, θα κηρύξωμεν την Εκκλησίαν «ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ».
Θα απευθυνθώμεν εις τον Ελληνικόν λαόν, που εν τούτω είναι και ο κατά
το Σύνταγμα εγγυητής και υπερασπιστής των διατάξεων του, να αποτελέση την
ατμομηχανήν που θα εκκινήση έμφορτη από το πλήθος των Ελλήνων Χριστιανών
για τον ΜΕΓΑΛΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ, κατά των αλλοθρήσκων και
αντιχρίστων που προσπαθούν να εμβολήσουν το σκάφος της Ελληνικής
Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Είσαι ευγενής, ήπιος, μαλακός, υπομένεις, αντέχεις, δεν βλέπω να βγαίνει
τίποτα.
Μέχρι τώρα χρησιμοποιώ το τιμημένο πετραχήλι. Εύχομαι να μην
χρειασθεί ποτέ να πάρω το μπαρουτοκαπνισμένο καριοφίλι, κρεμασμένο εκεί
δίπλα στο εικονοστάσι του παλιού μου σπιτιού.
Αν όμως χρειασθεί θα το πάρω το καριοφίλι. Πετραχήλι και καριοφίλι ήσαν
πάντα μαζί, σφιχτά δεμένα για την Ελληνική επανάσταση του 1821.
Διαχρονικός ο "Θούριος", του Ρήγα Φερέου.
Ρήγας Βελεστινλής, ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ. Το πραγματικό του όνομα,
Αντώνης Κυριαζής. Γεννήθηκε στο Βελεστίνο, αρχαίες Φερές το έτος 1757.
Εστραγγαλίσθη υπό των Τούρκων, στις φυλακές του Βελιγραδίου τον Ιούνιον του
έτους 1798.
"Ο ΘΟΥΡΙΟΣ''
Ελάτε με έναν ζήλο, σε τούτον τον καιρόν
να κάμωμεν τον όρκον επάνω στον Σταυρόν,
συμβούλους προκομμένους με πατριωτισμόν,
να βάλωμεν εις όλα να δίδουν ορισμόν,
οι Νόμοι ν΄ αν ο πρώτος και μόνος οδηγός,
και της Πατρίδος μας να γίνει οδηγός.
''Το τραγούδι του Ρήγα''
Ενωθείτε Βάλτε τον Νόμον οδηγόν σας.
Πειθαρχείσθε σ΄ έναν αρχηγό, και πάμε
Να συντρίψωμε τον δυνάστη!...
Μέσα στο πνεύμα του Ρήγα έχει φωλιάσει, το πνεύμα το Ελληνικό, το
πνεύμα της θυσίας, που είναι ο πρωτεργάτης της Αντιστάσεως και Αναστάσεως,
του Ελληνικού ΓΕΝΟΥΣ. Αυτό το πνεύμα που σήκωσε από τη σκλαβιά το Γένος,
για να το ξαναφέρη στην Εθνική και πολιτική αυτοτέλεια. Οφείλει να αφυπνισθή,
να γίνη σπινθηροβόλο, και να ξεχυθή το φως, το ''ΕΛΛΗΝΙΚΟ Φως'', να φωτίση
υπνότουσες καταστάσεις.
Η Ελλάδα μας, η χώρα του φωτός, και η κοιτίδα του πολιτισμού, έχει την
4
δυνατότητα να προσφέρη πολλά στην ανθρωπότητα, αν θα της το επιτρέψουν τα
αφεντικά της. Είναι η πνευματική τροφός της ανθρωπότητος, ανά τους αιώνας,
και αποτελεί το ''ΛΙΚΝΟΝ'' των ηθικών και πνευματικών αξιών.
Είναι μέγα πράγμα να φρονώμεν και να αισθανόμεθα, ότι έχομεν ρίζες, ότι
ισχυροί και ιεροί ακατάλυτοι δεσμοί μας συνδέουν με το παρελθόν, και με τον
τόπο μας. Ότι είμεθα δαδούχοι ενός Ιερού Πυρός, το οποίον παρελάβαμεν παρά
των προγόνων μας, με το χρέος να το παραδώσωμεν εις τας γενεάς που
ακολουθούν.
Η Ελλάδα μας θα εξακολουθή να τραγουδάη πάντα το ανείπωτο,
απίστευτο, το λεβέντικο τραγούδι της Ελληνικής Ιδέας, στα βουνά της τα
δοξασμένα, στους κάμπους, στις θάλασσες και στους αιθέρες.
Γιατί η Πατρίδα μας, είναι κάτι παραπάνω από το έδαφός της, είναι θαρρείς
μια ''ΙΔΕΑ'', ένας τρόπος ζωής και αντιλήψεως.
Πεφωτισμένος Ιεράρχης, με παρρησία και δεινότητα λόγου λέγει: «Η
φιλτάτη ημών Πατρίς, δεν δύναται να παρομοιασθή με οιανδήποτε άλλην χώραν,
διότι ιστορικώς διήλθεν, υπό βάναυσον δουλείαν, και κατοχήν τεσσάρων αιώνων,
και επεβίωσεν ως έθνος, ένεκεν της Κιβωτού του Γένους Εκκλησίας». Το «δια της
Εκκλησίας εσώθημεν, θα παραμείνη αναλλοίωτον και ακατάλυτον».
Η Ορθόδοξος Εκκλησία αποτελεί την ισχυρά και άθραυστον Εθνικήν
σπονδυλικήν στήλην της Ελληνικής κοινωνίας, και της ιστορικής μας υπόστασις.
Ο Ιερός Χρυσόστομος το βεβαιώνει:
« Ουδέν Πατρίδος γλυκύτερον.»
Κλήρος και λαός είμαστε απόγονοι εκείνων των μεγάλων ηρώων
αγωνιστών του 1821, ως και των άλλων απελευθερωτικών αγώνων, εκείνων των
μεγάλων. Σε τούτο εδώ τον τόπο, μόνον μεγάλες ελεύθερες ψυχές ταιριάζει να
ζούν. Ψυχές που ποτέ δεν προδίδουν τους ατίμητους θησαυρούς της σεπτής
παραδόσεώς μας, «την Πίστιν και την Ελευθερίαν», με ευτελή και μηδαμινά
ανταλάγματα.
Είναι αδήριτος η ανάγκη, να γνωρίσωμεν Τα θεμελιώδη στοιχεία της
ταυτότητός μας. Εάν τα περιφρονήσωμεν, δεν θα είμεθα αντάξια διάδοχοι αυτών
που θαυματούργησαν. Δεν πρέπει με ευκολία να τα ξεπουλάμε.
Το μελάνι ποτέ δεν θα τελειώση να γράφη:
«ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ»