Πλούσιοι
και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι συνέρρεαν καθημερινά στο κελί του Αγίου
Σεραφείμ του Σάρωφ, για να λάβουν την ευλογία του και την Πνευματική
καθοδήγηση για τη ζωή τους. Τους δεχόταν όλους με αγάπη και όταν έβλεπε
τα πρόσωπά τους αναφωνούσε: «Χαρά μου!».
Εξομολογούσε πολλούς,
θεράπευε ασθενείς, ενώ σε άλλους έδιδε να ασπασθούν τον σταυρό που είχε
κρεμασμένο στο στήθος του ή την εικόνα που είχε στο τραπέζι του κελιού
του. Σε πολλούς πρόσφερε ως ευλογία αντίδωρο, αγίασμα ή παξιμάδια,
άλλους τους σταύρωνε στο μέτωπο με λάδι από το καντήλι, ενώ τους
αγκάλιαζε και τους ασπαζόταν λέγοντας: «Χριστὸς Ἀνέστη!».