Της Ιεράς Αγρυπνίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης συμπαραστατούμενος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Θερμών κ.κ. Δημήτριο και με την συμμετοχή πολλών ιερέων της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Κατά την διάρκεια της ομιλίας του προς το παριστάμενο Εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Ιωάννης, αναφέρθηκε στο ιστορικό της κατά θαυμαστό τρόπο ευρέσεως και ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης-Αγγελίνης καθώς και στο χρονικό της μετακομιδής των, μετά από 249 έτη είς τον τόπο καταγωγής της στο Ζαγκλιβέρι, τονίζοντας ότι ο τόπος αυτός δεν είναι απλώς αγιασμένος όπως όλοι οι ναοί και τα φρικτά θυσιαστήρια αλλά υπάρχει μία σφραγίδα ανεξίτηλος της χάριτος και της ευλογίας του Θεού, την οποία την σφράγισε η αγάπη Του και η ομολογία της Πίστεως δύο εκλεκτών προσώπων της Αγίας Κυράννης και της Αγίας Ακυλίνης – Αγγελίνης.
Σε αυτόν τον τόπο αναπαύτηκαν τα Ιερά και Άγια Λείψανά τους και αυτός ο τόπος για αιώνες έδιδε την μεγάλη μαρτυρία της Πίστεως, μέσα από την χάρη των μυστηρίων και μέσα από την πνευματικότητα την οποία περικλείει αυτός ο Ναός σε όλες τις λεπτομέρειες της υπάρξεώς του. Σε αυτόν τον τόπο ζούσαν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό και είχαν ευλάβεια, περιεχόμενο Πίστεως και επίγνωση της φανερουμένης αληθείας μέσα από την ζωή της Εκκλησίας, μέσα από την ζωή των μυστηρίων και της ζωής των Αγίων.
Η σημερινή ημέρα είναι μία εορτή την οποία εορτάζουμε πνευματικός με το κορυφαίο γεγονός της Πίστεώς μας που είναι η Θεία Λειτουργία. Είναι πολλή σημαντικό να ζούμε αυτές τις ευκαιρίες και τις ευλογίες που μας προσφέρει ο Ιησούς Χριστός, που μας αξιώνει όλους μας να τον υποδεχόμαστε στην ζωή μας. Πρέπει να κατανοήσουμε μία σημαντική λεπτομέρεια ότι η Αγία Ακυλίνα μεγάλωσε έχοντας μέσα της μία εσωτερική αγωνία και ένα πόθο. Αγωνία για το τι θα έκανε όταν θα ενηλικιωνόταν όπου θα έπρεπε να ακολουθήσει τον πατέρα της ο οποίος είχε αλλαξοπιστήσει και είχε γίνει μουσουλμάνος. Εκείνη όμως έχοντας ως πρότυπο την Αγία Κυράννα, η οποία πριν δέκα χρόνια είχε μαρτυρήσει σε αυτόν τον τόπο που είμασθε τώρα εμείς στην Όσσα προτιμώντας το μαρτύριο πάρα την ατίμωση, προτιμώντας τα βασανιστήρια και την θυσία της ζωής της, παρά την άρνησή της στον Χριστό. Έτσι και η Αγία Ακυλίνα έχοντας στο πλευρό της και την συμβουλή της μητέρας της που την έλεγε ότι και αν συμβεί μην αρνηθείς τον Χριστό. Αλήθεια αναρωτήθηκε στην συνέχεια της ομιλίας του ο Σεβαμιώτατος Ποιμενάρχης μας, πόσες μητέρες ή πόσοι γονείς σήμερα συμβουλεύον τα παιδιά τους να μην αρνηθούν ποτέ τον Χριστό ή σκέφτονται την πνευματική πορεία των παιδιών τους αλλά και πόσοι από τους άρχοντες αυτού του τόπου σκέφτονται ποια θα είναι η τύχη του τόπου όταν αυτήν την ώρα συμβαίνουν όλα τα ακατανόμαστα και όλα τα απροσδόκητα φαινόμενα.
Ζούμε σε μία εποχή όχι κρίσεως αλλά κρίσεων πολλών και μέσα από αυτές βγαίνει τελικά ποιό είναι το αληθινό και αυτό που μένει παρατηρώντας σε βάθος ότι τίποτα δεν μένει όρθιο γιατί οι άνθρωποι επέλεξαν όχι τον Χριστό ως κεφάλαιο της ζωής αλλά τον χρυσό και τις επενδύσεις στο ψέμα, στην απάτη, στην κατάχρηση και σε όλα αυτά που συνθέτουν τις αιτίες για τις οποίες ο λαός μας σήμερα υποφέρει και βασανίζεται φρικτά.
Πρέπει, να σκεφτούμε όλοι μας σοβαρά και υπεύθυνα ότι εκείνο που μπορεί να αποτελέσει το αποτρεπτικό δυναμικό στοιχείο σε όλο αυτόν τον κατρακυλισμό των πάντων είναι μόνο Ένα, ο Ιησούς Χριστός.
Η Πίστη μας δεν είναι δημιούργημα ανθρώπινης διανοίας αλλά περιεχόμενο Θείας Αποκαλύψεως γι’ αυτό και ο κάθε ένας που πραγματικά θέλει και έχει την επιθυμία και συγκατατίθενται συνειδησιακός και με ελευθερία πνεύματος ώστε να προσεγγίσει την αλήθεια του Ιησού μπορεί να ζήσει και να βιώσει αυτό το γεγονός όπως είναι μαρτυρημένο από τους Αγίους της Πίστεως μας, τους Πατέρες και τους Οσίους. Δεν είναι τυχαίο το μαρτύριο των δύο νέων γυναικών, οι οποίες έδωσαν την ζωή τους. Η ζωή είναι ακριβή και έχει μοναδική αξία, αλλά η αιώνιος ζωή που είναι και η όντος ζωή κανείς την κερδίζει ανταλλάσοντας το πρόσκαιρο με το αιώνιο.
Ενώ κατέληξε λέγοντας ότι ας δοξάσουμε τον Θεό που μας αξιώνει για ακόμη μια φορά φέτος να ζήσουμε αυτές τις όμορφες στιγμές που είναι μοναδικές και είναι στιγμές χάριτος και ευλογίας. Ας αξιοποιήσουμε αυτές τις ευκαιρίες στην ζωή μας προσευχόμενοι στον Κύριο, βιώνοντας τις αλήθειες της Πίστεως μας και κάνοντας ένα βήμα παραπέρα με την καρδιά μας, την προσευχή μας, με το είναι μας για να έρθουμε ποιο κοντά στον Χριστό και μένοντας κοντά Του και συνεχώς να Τον ομολογούμε με τις πράξεις και κινήσεις μας. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί αλλά πρέπει πάνω από όλα να το δείχνουμε και να το αποδεικνύουμε με την αγάπη, την δικαιοσύνη, την ειρήνη και την διακονία προς τον πλησίον μας μέσα από την εσωτερική πορεία της ζωής μας.
Αναρτήσεις
