Σύμπασα
η οικουμένη, η μαθητιώσα νεολαία και οι όπου γης Ορθόδοξοι Χριστιανοί
εορτάζουν σήμερα την Μνήμην των Τριών μεγίστων φωστήρων της Τρισηλίου
Θεότητος.
Τρείς ξεχωριστές προσωπικότητες έδωσαν, δίνουν και θα δίνουν τα φώτα της γνώσεως και της φωτίσεως του Αγίου Πνεύματος, σε όλους εμάς και ιδιαιτέρως στα παιδιά μας και την νεολαία μας αυτή την δύσκολη εποχή.
Δεν πρόκειται για κάποιους άγνωστους Αγίους, αλλά πρόκειται για τους Τρείς Ιεράρχες, τον Άγιο Γρηγόριο, τον Μέγα Βασίλειο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Τους λαμπρούς αυτούς προστάτες και φωστήρες της Παιδείας μας, εόρτασε λαμπρά και η Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Ανήμερα της εορτής Πέμπτη 30η Ιανουαρίου 2014 τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Τριπόλεως, παρουσία των Διδασκόντων και Διδασκομένων εν τοις εκπαιδετηρίοις της Τριπόλεως, από όλες τις βαθμίδες της Εκπαιδεύσεως παρουσία των γονέων, των κηδεμόνων, των εφόρων και πάντων των συντελούντων στην κατά Θεόν επίδοσιν των μαθητών μας.
Παρόντες στην Θεία Λειτουργία ήταν οι Άρχοντες του Νομού και της Περιφερείας, οι διδάσκαλοι των παιδιών μας, καθώς και οι Διευθυνταί όλων των βαθμίδων της εκπαιδεύσεως, ενώ την θεία Λειτουργία έψαλε η Χορωδία Τριπόλεως.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας, στην ομιλία του απευθύνθηκε κυρίως στα παιδιά μας και τόνισε την ανάγκη της μορφώσεως των νέων μας αλλά και των μεγαλυτέρων.
Συνεχίζοντας ευχήθηκε οι Άγιοι Τρείς Ιεράρχες να είναι στο πλευρό των ανθρώπων του πνεύματος, να καθοδηγούν και να φωτίζουν του καθηγητές και τους διδασκάλους, ώστε να εμπλουτίζουν και να αυξάνουν τις γνώσεις των μαθητών γιατί τα παιδιά μας είναι η ελπίδα μας, η απαντοχή μας και το μέλλον μας, γι' αυτό κάνουμε τα πάντα όλοι μας να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε την νεολαία μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρουσία των μαθητών ήταν παρά πολύ μεγάλη και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε των αγώνα μας σαν Εκκλησία και Πολιτεία και να περπατήσουμε στα ανεξίτηλα χνάρια που μας άφησαν οι Άγιοι Τρείς Ιεράρχες σαν οδηγό.
Στο τέλος ο Σεβ. Μητροπολίτης μας μοίρασε ως ευλογία σε έκαστο μαθητή από ένα βιβλιαράκι με των βίο των εορταζόντων Αγίων.
O Τρόπος όπου εισήχθη η εορτή των αγίων στην Εκκλησία μας
Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081 - 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 - 1081 μ.Χ.), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον Ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο.
Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».
Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς είμαστε κοντά στον Θεό και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικούμε. Όμως, κάτω από τις ιδιαίτερες συγκυρίες και περιστάσεις που βρέθηκε ο καθένας μας, κινούμενοι και καθοδηγούμενοι αποκλειστικά από το Άγιο Πνεύμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρόπο του ο καθένας, διδασκαλίες που βοηθούν τους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθύτερες αλήθειες, στις οποίες μπορέσαμε να διεισδύσουμε με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδώσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, αλλά, αν πεις τον ένα, συμπορεύονται δίπλα του και οι δύο άλλοι. Σήκω, λοιπόν, και δώσε εντολή στους φιλονικούντες να σταματήσουν τις έριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή και στην ουράνια ζωή μας, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεύουμε τον κόσμο. Γι’ αυτό όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας και καθώς είναι χρέος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η ΙεράΑκολουθία».
Έτσι ο Επίσκοπος Ευχαΐτων Ιωάννης ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων ανθρώπων, όρισε η εορτή των τριών Μεγάλων Πατέρων να τελείτε την 30η Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των αγίων Πατέρων.
Η εορτή των Αγίων Ιεραρχών αποτελεί ξεχωριστό σύμβολο της ισότητας και της ενότητας των Μεγάλων Διδασκάλων, οι οποίοι δίδαξαν με τον Άγιο βίο τους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Είναι εκείνοι, οι οποίοι εξ’ αιτίας της ταπεινώσεώς τους μπροστά στην αλήθεια, έχουν λάβει το χάρισμα να εκφράζουν την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας και ότι διδάσκουν δεν είναι απλώς δική τους σκέψη ή προσωπική τους πεποίθηση, αλλά είναι επιπλέον η ίδια η μαρτυρία της Εκκλησίας, γιατί μιλούν από το βάθος της καθολικής της πληρότητας.
Περί τις αρχές του 14ου αιώνα μ.χ. ανεγέρθη Ιερός Ναός των Τριών Ιεραρχών κοντά στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, δίπλα σχεδόν στη μονή της Παναχράντου.
Τρείς ξεχωριστές προσωπικότητες έδωσαν, δίνουν και θα δίνουν τα φώτα της γνώσεως και της φωτίσεως του Αγίου Πνεύματος, σε όλους εμάς και ιδιαιτέρως στα παιδιά μας και την νεολαία μας αυτή την δύσκολη εποχή.
Δεν πρόκειται για κάποιους άγνωστους Αγίους, αλλά πρόκειται για τους Τρείς Ιεράρχες, τον Άγιο Γρηγόριο, τον Μέγα Βασίλειο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Τους λαμπρούς αυτούς προστάτες και φωστήρες της Παιδείας μας, εόρτασε λαμπρά και η Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Ανήμερα της εορτής Πέμπτη 30η Ιανουαρίου 2014 τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Τριπόλεως, παρουσία των Διδασκόντων και Διδασκομένων εν τοις εκπαιδετηρίοις της Τριπόλεως, από όλες τις βαθμίδες της Εκπαιδεύσεως παρουσία των γονέων, των κηδεμόνων, των εφόρων και πάντων των συντελούντων στην κατά Θεόν επίδοσιν των μαθητών μας.
Παρόντες στην Θεία Λειτουργία ήταν οι Άρχοντες του Νομού και της Περιφερείας, οι διδάσκαλοι των παιδιών μας, καθώς και οι Διευθυνταί όλων των βαθμίδων της εκπαιδεύσεως, ενώ την θεία Λειτουργία έψαλε η Χορωδία Τριπόλεως.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας, στην ομιλία του απευθύνθηκε κυρίως στα παιδιά μας και τόνισε την ανάγκη της μορφώσεως των νέων μας αλλά και των μεγαλυτέρων.
Συνεχίζοντας ευχήθηκε οι Άγιοι Τρείς Ιεράρχες να είναι στο πλευρό των ανθρώπων του πνεύματος, να καθοδηγούν και να φωτίζουν του καθηγητές και τους διδασκάλους, ώστε να εμπλουτίζουν και να αυξάνουν τις γνώσεις των μαθητών γιατί τα παιδιά μας είναι η ελπίδα μας, η απαντοχή μας και το μέλλον μας, γι' αυτό κάνουμε τα πάντα όλοι μας να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε την νεολαία μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρουσία των μαθητών ήταν παρά πολύ μεγάλη και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε των αγώνα μας σαν Εκκλησία και Πολιτεία και να περπατήσουμε στα ανεξίτηλα χνάρια που μας άφησαν οι Άγιοι Τρείς Ιεράρχες σαν οδηγό.
Στο τέλος ο Σεβ. Μητροπολίτης μας μοίρασε ως ευλογία σε έκαστο μαθητή από ένα βιβλιαράκι με των βίο των εορταζόντων Αγίων.
O Τρόπος όπου εισήχθη η εορτή των αγίων στην Εκκλησία μας
Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081 - 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 - 1081 μ.Χ.), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον Ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο.
Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».
Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς είμαστε κοντά στον Θεό και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικούμε. Όμως, κάτω από τις ιδιαίτερες συγκυρίες και περιστάσεις που βρέθηκε ο καθένας μας, κινούμενοι και καθοδηγούμενοι αποκλειστικά από το Άγιο Πνεύμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρόπο του ο καθένας, διδασκαλίες που βοηθούν τους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθύτερες αλήθειες, στις οποίες μπορέσαμε να διεισδύσουμε με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδώσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, αλλά, αν πεις τον ένα, συμπορεύονται δίπλα του και οι δύο άλλοι. Σήκω, λοιπόν, και δώσε εντολή στους φιλονικούντες να σταματήσουν τις έριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή και στην ουράνια ζωή μας, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεύουμε τον κόσμο. Γι’ αυτό όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας και καθώς είναι χρέος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η ΙεράΑκολουθία».
Έτσι ο Επίσκοπος Ευχαΐτων Ιωάννης ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων ανθρώπων, όρισε η εορτή των τριών Μεγάλων Πατέρων να τελείτε την 30η Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των αγίων Πατέρων.
Η εορτή των Αγίων Ιεραρχών αποτελεί ξεχωριστό σύμβολο της ισότητας και της ενότητας των Μεγάλων Διδασκάλων, οι οποίοι δίδαξαν με τον Άγιο βίο τους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Είναι εκείνοι, οι οποίοι εξ’ αιτίας της ταπεινώσεώς τους μπροστά στην αλήθεια, έχουν λάβει το χάρισμα να εκφράζουν την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας και ότι διδάσκουν δεν είναι απλώς δική τους σκέψη ή προσωπική τους πεποίθηση, αλλά είναι επιπλέον η ίδια η μαρτυρία της Εκκλησίας, γιατί μιλούν από το βάθος της καθολικής της πληρότητας.
Περί τις αρχές του 14ου αιώνα μ.χ. ανεγέρθη Ιερός Ναός των Τριών Ιεραρχών κοντά στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, δίπλα σχεδόν στη μονή της Παναχράντου.