«Η ευωδία της αγάπης» ήταν το θέμα της ομιλίας που πραγματοποίησε την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013 ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σχοινάς, στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Ξεκινώντας, ανέφερε πως το εν λόγω θέμα πραγματεύεται το τρίτο μέρος του Ύμνου της Αγάπης, που έχει γραφτεί από τον Απόστολο Παύλο. Εξηγώντας τον τίτλο, είπε πως «η αγάπη ακούγεται ως λέξη, αλλά κανείς την καταλαβαίνει από τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα, από τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεται». Ο π. Γεώργιος, κάνοντας λόγο για την Α’ επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, ανέλυσε τα χαρακτηριστικά της αγάπης, όπως φανερώνονται σε αυτήν.
Αρχικά, ανέφερε πως «η αγάπη έχει μακροθυμία. Δεν κάθεται να καταλογίσει ευθύνες, συγχωρεί εκ προοιμίου τους πάντες. Έχει χρηστότητα και καλοσύνη». Συνεχίζοντας γύρω από τα γνωρίσματα της αγάπης, όπως αποτυπώνονται από τον Απόστολο Παύλο, ο π. Γεώργιος είπε χαρακτηριστικά πως « η αγάπη δεν ζηλοφθονεί. Η αγάπη επειδή περικλείει τα πάντα, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Αυτός που έχει αγάπη χαίρεται με το χάρισμα του άλλου. Η αγάπη δεν υπερηφανεύεται. Δεν κομπάζει αυτός που έχει αγάπη, γιατί η αγάπη είναι ταπεινή. Η αγάπη για την οποία μιλάει ο Απόστολος Παύλος είναι η αγάπη που δίδεται από τον ίδιο το Θεό, η όντως αγάπη».
Κάνοντας μνεία και για άλλα γνωρίσματα της αγάπης, ο π. Γεώργιος, ανέφερε πως «δεν είναι ευερέθιστη η αγάπη. Δεν κάνει κακούς λογισμούς. Η αγάπη δεν χαίρεται όταν βλέπει το άδικο και το κακό να βλαστάνει», ενώ έκανε λόγο και για την υπομονή και τη διάκριση που αποτελούν επίσης στοιχεία που φανερώνουν την αγάπη. Όπως, μάλιστα, τόνισε στη συνέχεια, «η αγάπη πιστεύει και εμπιστεύεται. Αυτός που αγαπά εμπιστεύεται έστω και αν κάποια φορά εμπιστευτεί λάθος. Αυτός που από αγάπη εμπιστεύεται, δεν βλάπτεται ποτέ. Εμείς έχουμε μια διάθεση να τα ελέγχουμε και να τα ανακρίνουμε όλα. Δεν εμπιστευόμαστε το δρόμο που ο Θεός μας δείχνει».
Εν συνεχεία, ο π. Γεώργιος μίλησε για τη σχέση αγάπης που πρέπει να έχουμε με το Χριστό. Όπως είπε χαρακτηριστικά «ο άνθρωπος που μαθαίνει να αγαπά, μαθαίνει να είναι με το Χριστό, να οικειώνεται με το Χριστό. Κι όταν είσαι με το Χριστό, δεν υπάρχει αδιέξοδο». Εν όψει, μάλιστα, της εορτής των Χριστουγέννων, ο π. Γεώργιος τόνισε πως «ο Θεός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ως ξεχείλισμα της αγάπης για εμάς, έρχεται και γίνεται άνθρωπος. Έρχεται να κακοπεράσει ως άνθρωπος. κι αυτό το κάνει βιώνοντας την αγάπη προς όλους εμάς».
«Δεν στέκεται αγάπη εκτός του προσώπου του Χριστού. Ο Χριστός είναι η αγάπη», ανέφερε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο π. Γεώργιος. Πιο αναλυτικά, μίλησε για την αγάπη τονίζοντας πως έχει υπόσταση και πρόσωπο, αυτό του Χριστού, σημειώνοντας πως «δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι άπιαστο όνειρο η αγάπη. Κοινωνούμε του σώματος και του αίματος του Χριστού».
Προς το τέλος της ομιλίας του, ο π. Γεώργιος ανέφερε πως «ερχόμαστε μόνοι μας σε αυτό τον κόσμο και θα φύγουμε μόνοι μας και αν δεν μπορέσουμε να ζήσουμε έχοντας ως σύντροφο παντοτινό της ζωής μας το Χριστό, δεν θα έχουμε κάνει τίποτα. Να ζητάμε να είμαστε σε μια διαρκή σχέση μαζί Του». Καταληκτική πρόταση και παρότρυνσή του ήταν «όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν το στοιχείο της φθαρτότητας και της ματαιότητας. Εκείνο που δίνει νόημα σε αυτές τις σχέσεις είναι η σχέση μας με το Θεό. Ας προσπαθήσουμε να συναντήσουμε το Χριστό. Να είμαστε άρρηκτα ενωμένοι και σε αυτή τη ζωή και στην επόμενη».
Ξεκινώντας, ανέφερε πως το εν λόγω θέμα πραγματεύεται το τρίτο μέρος του Ύμνου της Αγάπης, που έχει γραφτεί από τον Απόστολο Παύλο. Εξηγώντας τον τίτλο, είπε πως «η αγάπη ακούγεται ως λέξη, αλλά κανείς την καταλαβαίνει από τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα, από τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεται». Ο π. Γεώργιος, κάνοντας λόγο για την Α’ επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, ανέλυσε τα χαρακτηριστικά της αγάπης, όπως φανερώνονται σε αυτήν.
Αρχικά, ανέφερε πως «η αγάπη έχει μακροθυμία. Δεν κάθεται να καταλογίσει ευθύνες, συγχωρεί εκ προοιμίου τους πάντες. Έχει χρηστότητα και καλοσύνη». Συνεχίζοντας γύρω από τα γνωρίσματα της αγάπης, όπως αποτυπώνονται από τον Απόστολο Παύλο, ο π. Γεώργιος είπε χαρακτηριστικά πως « η αγάπη δεν ζηλοφθονεί. Η αγάπη επειδή περικλείει τα πάντα, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Αυτός που έχει αγάπη χαίρεται με το χάρισμα του άλλου. Η αγάπη δεν υπερηφανεύεται. Δεν κομπάζει αυτός που έχει αγάπη, γιατί η αγάπη είναι ταπεινή. Η αγάπη για την οποία μιλάει ο Απόστολος Παύλος είναι η αγάπη που δίδεται από τον ίδιο το Θεό, η όντως αγάπη».
Κάνοντας μνεία και για άλλα γνωρίσματα της αγάπης, ο π. Γεώργιος, ανέφερε πως «δεν είναι ευερέθιστη η αγάπη. Δεν κάνει κακούς λογισμούς. Η αγάπη δεν χαίρεται όταν βλέπει το άδικο και το κακό να βλαστάνει», ενώ έκανε λόγο και για την υπομονή και τη διάκριση που αποτελούν επίσης στοιχεία που φανερώνουν την αγάπη. Όπως, μάλιστα, τόνισε στη συνέχεια, «η αγάπη πιστεύει και εμπιστεύεται. Αυτός που αγαπά εμπιστεύεται έστω και αν κάποια φορά εμπιστευτεί λάθος. Αυτός που από αγάπη εμπιστεύεται, δεν βλάπτεται ποτέ. Εμείς έχουμε μια διάθεση να τα ελέγχουμε και να τα ανακρίνουμε όλα. Δεν εμπιστευόμαστε το δρόμο που ο Θεός μας δείχνει».
Εν συνεχεία, ο π. Γεώργιος μίλησε για τη σχέση αγάπης που πρέπει να έχουμε με το Χριστό. Όπως είπε χαρακτηριστικά «ο άνθρωπος που μαθαίνει να αγαπά, μαθαίνει να είναι με το Χριστό, να οικειώνεται με το Χριστό. Κι όταν είσαι με το Χριστό, δεν υπάρχει αδιέξοδο». Εν όψει, μάλιστα, της εορτής των Χριστουγέννων, ο π. Γεώργιος τόνισε πως «ο Θεός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ως ξεχείλισμα της αγάπης για εμάς, έρχεται και γίνεται άνθρωπος. Έρχεται να κακοπεράσει ως άνθρωπος. κι αυτό το κάνει βιώνοντας την αγάπη προς όλους εμάς».
«Δεν στέκεται αγάπη εκτός του προσώπου του Χριστού. Ο Χριστός είναι η αγάπη», ανέφερε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο π. Γεώργιος. Πιο αναλυτικά, μίλησε για την αγάπη τονίζοντας πως έχει υπόσταση και πρόσωπο, αυτό του Χριστού, σημειώνοντας πως «δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι άπιαστο όνειρο η αγάπη. Κοινωνούμε του σώματος και του αίματος του Χριστού».
Προς το τέλος της ομιλίας του, ο π. Γεώργιος ανέφερε πως «ερχόμαστε μόνοι μας σε αυτό τον κόσμο και θα φύγουμε μόνοι μας και αν δεν μπορέσουμε να ζήσουμε έχοντας ως σύντροφο παντοτινό της ζωής μας το Χριστό, δεν θα έχουμε κάνει τίποτα. Να ζητάμε να είμαστε σε μια διαρκή σχέση μαζί Του». Καταληκτική πρόταση και παρότρυνσή του ήταν «όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν το στοιχείο της φθαρτότητας και της ματαιότητας. Εκείνο που δίνει νόημα σε αυτές τις σχέσεις είναι η σχέση μας με το Θεό. Ας προσπαθήσουμε να συναντήσουμε το Χριστό. Να είμαστε άρρηκτα ενωμένοι και σε αυτή τη ζωή και στην επόμενη».
Αναρτήσεις
