Χριστούγεννα 2013
Ἀρ. Πρωτ. 1157
Πρός τό
Χριστεπώνυμο πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Χριστὸς
γεννᾶται, δοξάσατε.
Ἀδελφοί
μου ἀγαπητοί,
Σᾶς εὐαγγελίζομαι
τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς γεννήσεως τοῦ
Χριστοῦ,
ποὺ ἀποτελεῖ τὴν κορυφαία πράξη τοῦ Θεοῦ νὰ σώσει τὸν
ἄνθρωπο
καὶ τὸν κόσμο ἀπὸ τὴ φθορὰ καὶ τὸν θάνατο. «Ἐτέχθη σήμερον
Σωτὴρ»
γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς μόνους, τοὺς ἀπεγνωσμένους, «διὰ
τὴν ἡμετέραν
σωτηρίαν» ἔγινε ἄνθρωπος. Τώρα ποὺ νομίζουμε πὼς ὅλα
τελείωσαν,
Ἐκεῖνος γεννιέται, γιὰ νὰ φέρει τὴν ἐλπίδα. Μέσα στὴ νύχτα
τῆς οἰκουμενικῆς
ἀπελπισίας, ὁ Χριστὸς «λύχνον ἦψε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα»
κατὰ
τὸν Γρηγόριο τὸν Ναζιανζηνό, κι ἔγινε ἡ τῶν πάντων Αὐγή.
Ἦρθε
ἡ ὥρα νὰ κατανοήσουμε τὴ σημασία τῆς παρουσίας Του στὴ
ζωή μας.
Μέχρι τώρα, μπορεῖ νὰ μὴν τὸν χρειαζόμαστε. Πιστεύαμε ὅτι τὸ
μυαλὸ
μας εἶναι ἀρκετό. Ὅτι ἡ μοίρα μας διαγραφόταν ἀπὸ μᾶς τοὺς
ἴδιους.
Ὅτι ἡ οἰκονομικὴ καὶ τεχνολογικὴ πρόοδος θὰ μᾶς ἐξασφάλιζε τὸν
ἐπίγειο
παράδεισο. Γι’ αὐτὸ, τὸν Θεὸ τὸν κρύβαμε πίσω ἀπὸ πέπλα
μεταφυσικοῦ
μυστηρίου καὶ ρομαντικοῦ ἠθικισμοῦ. Τὸν
χρησιμοποιούσαμε
γιὰ νὰ ἐκδηλώνουμε τὴν ψεύτικη εὐσέβειά μας σ’ ἕναν
θεὸ κατασκευασμένο
κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση δική μας. Γιὰ τοὺς
περισσότερους
ἀπὸ ἐμᾶς ὁ χριστιανισμὸς ἔγινε κατεστημένο, ἄχρωμος καὶ
νεκρὸς
τυπικισμός, ἀναιμικὴ καὶ ἀσπόνδυλη πίστη, πίστη σὲ ἕναν
ἀπρόσωπο
θεὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὄχι στὸν Χριστὸ τῆς Ἐκκλησίας, τὸν
ζωντανὸ
Θεὸ τῆς ἀγάπης.
Ὁ Θεὸς
ὅμως «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη», «ἐκένωσεν ἑαυτὸν»
γιὰ νὰ
μᾶς συναντήσει. Ἔγινε ἄνθρωπος, δὲν ἔγινε οὔτε σύστημα, οὔτε
νόμος,
οὔτε θεωρία. Καὶ πολιτεύτηκε ὡς ἄνθρωπος σὰν καί μᾶς,
ἀναμάρτητος
ὅμως, ἁπλὸς καὶ ταπεινός. Μᾶς ἔδειξε ἀγάπη. «Διῆλθεν
εὐεργετῶν
καὶ ἰώμενος πάντας». Παρηγόρησε, στήριξε, ταυτίστηκε μὲ
αὐτοὺς
ποὺ ὑποφέρουν: «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν
μου τῶν
ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. 25:40). Ὁ ταπεινὸς καὶ πρᾶος
Ἰησοῦς
ξαναδίνει μιὰ ἄλλη δυναμικὴ στὶς ἀνθρώπινες σχέσεις καὶ
κοινωνίες.
Ἐὰν δὲν βλέπεις τὸν Χριστὸ στὸ πρόσωπο τοῦ ξένου, τοῦ
ἄρρωστου,
τοῦ πονεμένου καὶ φυλακισμένου, τότε τὸν ἀγνοεῖς παντελῶς,
δὲν εἶσαι
δικός του μαθητής. Ἄλλη λογική. Ἀκούσματα παράξενα γιὰ
κοινωνίες
ποὺ ἔχουν θεσμοθετήσει τὴν ὑποκρισία, τὴν πλεονεξία, τὴ βία
καὶ τοὺς
ἰδιοτελεῖς στόχους τῶν ἑκάστοτε ἰσχυρῶν.
Ἡ χριστιανικὴ
ἀγάπη δὲν μένει σὲ γενικότητες καὶ ἀοριστίες, γιατί
δὲν εἶναι
γλυκανάλατο συναίσθημα, ἀλλὰ τρόπος ζωῆς. Εἶναι ζωὴ
ἀληθινὰ
προοδευτική, ζωὴ ἀγάπης, δικαιοσύνης, ἀλήθειας, ἐλευθερίας.
Εἶναι
ἡ νέα ζωή, ποὺ ἔφερε ὁ Χριστὸς στὴ γῆ, ἀληθινὰ ἐπαναστατικὴ καὶ
πρωτοποριακὴ,
καὶ γι’ αὐτό, ρήξη μὲ κάθε τάξη πραγμάτων ποὺ
καταρρακώνει
τὴν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὴ ἡ πλευρὰ ἡ
ριζοσπαστική
τοῦ Χριστιανισμοῦ συχνά μᾶς διαφεύγει. Διαφεύγει ὄχι
μονάχα
ἀπὸ τοὺς ἀρνητὲς ἢ τοὺς πολεμίους τῆς πίστης, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ
πολλοὺς
καλοπροαίρετους Χριστιανούς. Ὁ Θεὸς δὲν βρίσκεται μόνο στὶς
λειτουργικὲς
συνάξεις, ἀλλὰ καὶ στὸ πρόσωπο τοῦ φτωχοῦ, τοῦ ἀδύνατου,
τοῦ καταπιεσμένου.
καὶ ὅποιοι ἐργάζονται γιὰ τὴ ριζικὴ μεταμόρφωση τῆς
κοινωνίας,
ὥστε νὰ ἐκλείψει ἡ ἀδικία, ἡ φτώχεια καὶ ἡ καταπίεση, δὲν
μπορεῖ
παρὰ νὰ βρίσκονται ἔστω καὶ ἄθελά τους μέσα στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ
Θεοῦ.
Ἡ ἀλήθεια
τὴν ὁποία διακηρύσσουν χαρμόσυνα τά Χριστούγεννα
εἶναι
ὅτι ὁ Χριστὸς μὲ τὸν ἐρχομό Του στὸν κόσμο «ἐνσάρκωσε» τὴν
αἰώνια
ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἐδῶ κορυφώνεται τὸ μήνυμα καὶ ἡ πρόσκληση
τῆς σημερινῆς
γιορτῆς. Θὰ μπορέσουμε νὰ συντονίσουμε τὴν ζωή μας καὶ
τὰ ἔργα
μας μὲ τὴν σαρκωμένη ἀγάπη; Θὰ ἐπιδείξουμε τὴν τόλμη πού
χρειάζεται;
Ζοῦμε ἱστορικὲς στιγμές. Καὶ εἶναι τέτοια ἡ ἔκταση τῆς
γύμνιας,
ποὺ δὲν μποροῦμε πλέον νὰ προσποιούμαστε πὼς δὲν βλέπουμε
τὴν ἀδικία
καὶ τὴν ἐκμετάλλευση. Τὸ ψέμα ἔχει πάψει νὰ παριστάνει κάτι
ἄλλο
ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εἶναι. Ἦρθε λοιπὸν ἡ ὥρα νὰ πάρουμε θέση, ὄχι μὲ
βάση
τὸ τί γίνεται γύρω μας ἀλλὰ μὲ γνώμονα τὴν πίστη μας ὅτι ἡ
Ἐκκλησία
εἶναι κοινωνία προσώπων ποὺ ζοῦν μὲ τὴν ἀγάπη ὡς τρόπο
ζωῆς.
Οἱ καιροὶ μᾶς καλοῦν ὄχι σὲ μιὰ ἀφηρημένη κοινωνικὴ εὐαισθησία,
ἀλλὰ
σὲ μιὰ ἐγρήγορση τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας, γιὰ νὰ
μπορέσουμε
νὰ ξαναγίνουμε τὸ ἅλας τῆς γῆς. Μᾶς καλοῦν νὰ
μπολιάσουμε
τὴν ἱστορία μὲ δικαιοσύνη, ἀλληλεγγύη καὶ ἐλευθερία. Μᾶς
καλοῦν
νὰ γιορτάσουμε ἀληθινὰ Χριστούγεννα!
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καί ἀγάπη Χριστοῦ
γεννηθέντος
Ὁ Μητροπολίτης
Ὁ Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως Βαρνάβας
Αναρτήσεις
