Πρόκειται για μονόκλιτο βασιλική,
κτισμένη στους πρόποδες της Πάρνηθας, κάτω από την Αρμενιά. Η στέγη φαίνεται να
ήταν παλαιότερα ξύλινη, υποβασταζόμενη από εγκάρσιες πετρόχτιστες καμάρες, από
τις οποίες μέχρι σήμερα σώζεται αυτή που είναι μπροστά στο τέμπλο του ναού. Η
πέτρα με την οποία χτίστηκε το εκκλησάκι της Παναγίτσας, τη μετέφεραν από το
βουνό της Αρμενιάς, ενώ την άμμο από το ποτάμι Βουργένι. Το δάπεδο είναι
στρωμένο με μαρμάρινες πλάκες από την Πάρο, το νησί των Κυκλάδων.
Κατά τη διάρκεια των επισκευών,
από ζημιές που είχε υποστεί το εκκλησάκι από τους σεισμούς, η στέγη, οι τοίχοι
και το εσωτερικό παρέμειναν όπως ήταν στην αρχική τους μορφή. Τα δάπεδα του
Ιερού Βήματος και του κυρίως ναού, ήταν στρωμένα με παλαιά τσιμεντένια
πλακάκια. Κάτω από τα πλακάκια ήταν επικολλημένα φύλλα της εφημερίδας «Ο
Ρωμηός», που εξέδιδε από το 1883 μέχρι το 1918, ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής.
Την παραμονή της Κοίμισης αργά το
βράδυ μετά την περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας γινόταν μεγάλο γλέντι στην
αυλή της εκκλησίας, με φαγητό και χορούς από τα τοπικά όργανα, ενώ ανήμερα,
μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, οι χωρικοί απολάμβαναν μέσα στη ζέστη, το
δροσερό ίσκιο των πανύψηλων πλατάνων και τη δροσιά του κρυστάλλινου νερού των
πηγών της Μεγάλης Βρύσης, που βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το εκκλησάκι.
Εφέτος με φροντίδα και δαπάνες
του Συλλόγου μας και του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Αυλώνα, το εκκλησάκι της Παναγίας,
ευπρεπίστηκε και ετοιμάστηκε για τη μεγάλη γιορτή της Κοίμισης της Θεοτόκου
στην οποία συμμετείχε πλήθος Αυλωνιτών τόσο την παραμονή όσο και ανήμερα της γιορτής.
Την παραμονή μετά το τέλος της λειτουργίας προσφέρθηκαν στους πιστούς, γλυκά,
ποτά και αναψυκτικά και αργά το βράδυ κάτοικοι έψαλλαν τα εγκώμια της Παναγίας
μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν τα αναμμένα κεριά μπροστά
στην εικόνα της Κοίμισης.
Και του χρόνου να είμαστε όλοι
καλά να αναβιώσουμε την γιορτή της Παναγιάς μας
Από: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΩΝ ΤΟ ΣΑΛΕΣΙ http://tosalesi.blogspot.gr/2012/08/1582012.html