Αρχιερατική αγρυπνία για την εορτή του αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου και χειροτονία διακόνου στη Βέροια.

Την Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη αγρυπνία στον ιερό μητροπολιτικό ναό αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Βέροια προς τιμή του αγίου ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου.

Από την αρχή της αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση η χαριτόβρυτη κάρα του αγίου Ιγνατίου η οποία φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας δίδοντας την ευκαιρία στους πιστούς να λάβουν πλούσια την χάρη του αγίου Ιγνατίου.

Της ακολουθίας προεξήρχε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ο οποίος κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέλεσε και χειροτονία διακόνου.

Ο νέος διάκονος της Μητροπόλεως Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας είναι ο π. Θεοδόσιος Ερμίδης (κατά κόσμον Άγγελος) ο οποίος είναι αδελφός της ιεράς μονής Παναγίας Καλλίπετρας η οποία βρίσκεται στην σκήτη του Αλιάκμονος.

Ο σεβασμιώτατος τόνισε στον νέο διάκονο ότι θα πρέπει και αυτός να αποκτήσει τον ζήλο και την αγάπη του αγίου Ιγνατίου που είχε στον Κύριο, μία αγάπη που τον έκανε να μην λογαριάσει ούτε την ίδια του την ζωή προσφέροντάς την και αυτήν σαν μικρό αντίδωρο προς το δώρο της αγάπης που από τον Θεό.

Στο τέλος της αγρυπνίας όλο το εκκλησίασμα ευχήθηκε στον νεοχειροτονηθέντα π. Θεοδόσιο αλλά και στον γέροντά του τον Αρχιμ. Παλαμά Κυριλλίδη καθηγούμενο της ιεράς μονής Παναγίας Καλλίπετρας, ο Θεός να τους ενισχύει ώστε ο ζήλος τους για την μοναχική ασκητική πολιτεία αλλά και την ιερατική τους διακονία να μην ελαττωθεί αλλά να αυξάνει εν Χριστώ.

Η ομιλία του σεβασμιωτάτου:

«Ξένον μαρτυρίου στά­­διον ιερώς ανύσας, ξένην παρά πάντας τους προηθληκότας αν­δρεί­αν επεδείξω, τω πόθω πυρούμενος του ανενδότου ερα­στού, όστις ως πυρ την σην ανήπτε ψυχήν».

Αγρυπνούμε απόψε, αδελφοί μου, τιμώντας τη μνήμη ενός από τους αρχαίους μάρτυρες της Εκκλησίας μας, ενός από τους αγίους εκεί­νους ιεράρχες των πρώ­των αιώνων που σφρά­γισαν με το μαρτύριο της ζωής τους τη μαρ­τυρία του Ιησού που διέ­διδαν με τον λόγο και το παράδειγμά τους στον ειδωλολατρικό κό­σμο στον οποίο ζού­σαν. Αγρυπνούμε από­ψε τιμώντας τη μνήμη του αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου.

Επίσκοπος στη μεγα­λούπολη της Αντιοχεί­ας, εκεί όπου η Εκ­κλη­σία του Χριστού αρι­­θ­μού­σε από τα πρώτα χρόνια αρκετά μέλη, ο άγιος Ιγνάτιος δεν επα­ναπαύθηκε σ᾽ αυτά, αλ­λά με ζήλο και παρ­ρησία, με πόθο και αγά­πη για τον Χριστό δί­δασκε το ευαγγέλιό του και καλούσε τους αν­θρώπους στην αλήθεια του Χριστού. Η αγάπη του για το ποίμνιό του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε τίποτε δεν θα μπο­ρούσε να τον χωρί­σει από αυτό· ο διωγμός όμως τον οποίο κήρυξε ο αυτοκράτορας Τραϊα­νός εναντίον των χρι­στιανών, το πέτυχε. Ο ζηλωτής επίσκοπος βρέ­­­θηκε στο στόχαστρο των διωκτών του Χρι­στού εξαιτίας της φή­μης και της δράσεώς του και αποφασίσθηκε να μεταφερθεί στη Ρώ­μη για να απολογηθεί ενώπιον του αυτοκρά­το­ρος. Έτσι ο άγιος Ιγνά­τιος παίρνει τον δρόμο του μαρτυρίου.

Το μαρτύριό του όμως δεν είναι συνηθισμένο. Δεν αποκεφαλίζεται, αλ­λά ρίχνεται ως βορά των αγρίων θηρίων.

Το μαρτύριο τρομακτι­κό και πολυώδυνο, σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Όμως ο άγιος Ιγνάτιος δεν δειλιάζει και δεν ορρωδεί ενώπιον των θηρίων. Η ψυχή του φλέγεται για τον Χρι­στό, φλέγεται από την αγάπη γι αυτόν, ώστε δεν μπορεί να τον αρ­νηθεί για να απαλλαγεί από τη σκληρή αυτή δο­κιμασία. Η ψυχή του φλέγεται από τον Χρι­στό και για τον Χριστό, και γι᾽ αυτό υπομένει με απαράμιλλη γεν­ναι­ό­τητα το μαρτύριο, έτσι ώστε δικαιολογημένα να γράφει ο ιερός υμνο­γράφος. «Ξένον μαρτυ­ρίου στάδιον ιερώς ανύ­­σας, ξένην παρά πάν­τας τους προηθλη­κότας ανδρείαν επεδεί­ξω, τω πόθω πυρού­με­νος του ανενδότου ερα­στού, όστις ως πυρ την σην ανήπτε ψυχήν».

Αυτή η αγάπη, αυτός ο πόθος για τον Χριστό, που υπέβαινε αποιαδή­πο­τε ἀνθρώπινη αγάπη και έφλεγε την ψυχή του αγίου Ιγνατίου, πρέ­πει, αδελφοί μου, να φλέγει και την ψυχή κάθε πιστού. Και μπορεί εμείς να μην αντι­με­τω­πί­ζουμε διωγμούς ή μαρ­τύρια, όπως ο εορ­τα­ζόμενος άγιος, έχου­με όμως ανάγκη από αυτή τη φλόγα της αγά­πης για τον Χριστό, η οποία, όταν πυρπολεί την ψυχή μας, γκρε­μίζει τα τείχη του εγωι­σμού και ατομισμού και μάς ενώνει με τους αδελφούς μας, στις ψυ­χές πολλών από τους οποίους έχει ψυγεί η αγάπη για τον Χριστό, έτσι ώστε να θερμά­νου­με και τη δική τους ψυ­χή και όλοι μαζί, ενω­μένοι στο σώμα του Χρι­στού, που είναι η Εκ­κλησία, να μπορέ­σου­με να εκπληρώσου­με το αίτημα της αρ­χιερατικής προσευχής του Κυρίου «ίνα πάντες εν ώσι».

Αυτή τη φλέγουσα α­γά­πη για τον Χριστό, αυτόν τον πόθο που πυρ­πολεί την καρδιά του ανθρώπου πρέπει να έχει κατά μείζονα λόγο ο κληρικός, πρέ­πει να έχεις και συ, που αποφάσισες να αφιερώ­σεις τη ζωή σου στον Χρι­στό δια της μοναχι­κής πολιτείας και σήμε­ρα αξιώνεσαι να λάβεις από τα χέρια του επι­σκόπου σου τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης.

Αυτός που σε καλεί στην ιερωσύνη δεν είναι ο επίσκοπος· ο επί­σκο­­πος εκφράζει την κλή­ση του Χριστού και τελεί το μυστήριο, το οποίο και πάλι ο Χρι­στός τελειοί. Γι᾽ αυτό και η ψυχή σου πρέπει να φλέγεται από την αγάπη του Χριστού, ώστε να είσαι πρόθυμος και έτοιμος ως καλός διάκονος να τον υπηρε­τή­σεις όπου σε καλέσει και με όποιον τρόπο σε καλέσει.

Σήμερα, ασφαλώς, αισθά­νεσαι ιδιαιτέρως την αγάπη του Θεού να πυρπολεί την ψυχή σου· φρόντισε αυτή τη θέρ­μη να τη διατηρήσεις και στις ημέρες και τους μήνες και τα χρό­νια που θα έρθουν, και όταν τα προβλήματα και οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες θα προσπα­θούν να την περιορί­σουν και να τη σβύ­­σουν. Φρόντισε να την συντηρήσεις με την υπα­­κοή στον επίσκοπο και τον ηγούμενό σου, με την ταπείνωση, την προσευχή, την εγκρά­τεια, την καθαρότητα της ζωής σου.

Όταν έχεις αυτή τη φλόγα, τότε η διακονία σου θα είναι ευάρεστη στον Θεό, γιατί θα είναι προσφορά αγάπης σε Εκείνον που σε τιμά σή­μερα με αυτή τη με­γάλη και ουράνια δω­ρεά, επιλέγοντάς σε ανά­μεσα στους ανθρώ­πους και προσφέροντάς σου τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης.

Όταν έχεις αυτή τη φλόγα της αγάπης του Χριστού, τότε αυτή θα κατακαίει λάθη και πάθη που εμφιλοχω­ρούν στην ψυχή, θα κα­τακαίει την ματαιο­δο­ξία, την αυτάρκεια, την αυταρέσκεια και τον εγωισμό, έτσι ώστε να είσαι άξιος διάκονος των μυστηρίων του Θε­ού, άξιος της δωρεάς που σήμερα λαμβάνεις με τη χειροτονία σου.

Μη λησμονείς το πα­ρά­δειγμα της αγάπης και θυσίας του εορτα­ζο­μένου αγίου Ιγνατίου· έχε τον πάντοτε ως πρότυπο της κληρικής σου ζωής και είθε δια των πρεσβειών του και δια των ευχών όλων των πατέρων, των προσ­φιλών σου προ­σώπων και του επισκό­που σου, που προσευ­χόμαστε αυτή την ώρα για την από Θεού ενί­σχυσή σου, να διακο­νήσεις ευαρέστως και αξί­ως τον Θεό και να αξιω­θείς και του δευ­τέ­ρου βαθμού της ιερω­σύ­νης, αλλά και της χάριτος και ευλογίας του Θεού.