Με εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε κατά την 11η Δεκεμβρίου η μνήμη του Οσίου πατρός ημών Λεοντίου ιδρυτού της Ιεράς Μονής Ταξιαρχών, Αιγιαλείας και προστάτου της πόλεως του Αιγίου, με τη συμμετοχή κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και πλήθος προσκυνητών από την ευρύτερη περιοχή και από άλλες περιοχές τόσο της Κορινθίας, της Φωκίδος και του Λεκανοπεδίου.
Για όλο το φωτορεπορτάζ κάνετε κλικ Εδώ
Ιερά Μονή Ταξιάρχων Αιγίου.
Γεωγραφικά ευρίσκεται νοτοδυτικά του Αιγίου σε απόσταση 15 χιλ.,σε υψόμετρο 450 μ . Ηδιαδρομή για να φτάσει κάποιος εκεί είναι ευχάριστη περνώντας απο το χωριό Μαυρίκι ανηφορίζοντας δίπλα σε πλαγιές με ελαιόδενδρα και σταφιδαμπέλους , περνώντας τον ποταμό Σελινούντα διασχίζοντας ενα δρόμο ανάμεσα σε πεύκα φτάνουμε στην Ιερά Μονή των Ταξιαρχών κτισμένη δίπλα στις απότομες πλαγιές του Κλωκού, βουνό με πυκνό δάσος .
Στην ανατολική πλευρά της μονής επάνω σε ενα απόκρημνο βράχο υπάρχει το ασκητήρι του Αγίου Λεοντίου όπου βρίσκεται ερειπωμένο το μοναστήρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ(τοπαλαιομονάστηρο)όπως λέγεται .
Στην ανατολική πλευρά της μονής επάνω σε ενα απόκρημνο βράχο υπάρχει το ασκητήρι του Αγίου Λεοντίου όπου βρίσκεται ερειπωμένο το μοναστήρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ(τοπαλαιομονάστηρο)όπως λέγεται .
Εδώ ηλθε και εγκαταστάθηκε ο Αγιος Λεόντιος μετά απο όραμα που είδε .Στη βάση του βράχου σε ενα φυσικό κύλωμα σπηλιά .Με την παρουσία του εδώ άλλαξε η όψη της περιοχής από άγρια φύση έγινε τόπος επισκέψιμος .Η διδασκαλία του για το Χριστό και ο τρόπος ζωής του έκαναν τον Αγιο γνωστό πέρα απο την Αχαϊα . Η φήμη του έφτασε στην πατρίδα του . Μαθαίνοντας γιαυτόν ο δεσπότης Δημήτριος έστειλε χρήματα και βοήθησε την ανοικοδόμηση Μονής στο όνομα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.
Η μονή αυτή κάηκε δύο φορές απο τους Τουρκαλβανούς . Τη δεύτερη φορά οι μοναχοί αποφάσισαν να κτίσουν ενα νέο μοναστήρι στη θέση που βρίσκεται η σημερινή Μονη των Ταξιαρχών , περί το έτος 1621-1638 . Το νέο μοναστήρι κατεστράφη μετά τα Ορλωφικά το έτος 1772 απο Τούρκους και ξανακτίστικε το 1782 δέκα χρόνια μετα απο μερικούς διασωθέντες μοναχούς και υπάρχει ως έχει μέχρι σήμερα .Κατά την επανάσταση του 1821 πολλοί μοναχοί μάχιμοι τάχθηκαν στις δυνάμοις της πατρίδος και επολέμησαν για την απελευθέρωσή της .
Η μονή στήριξε οικονομικά τον αγώνα προσφέροντας χρήματα και ασημικά.. Το μοναστήρι παρουσίασε μετά την απελευθέρωση πνευματικό έργο. Σώζονται μέχρι και σήμερα πνευματικοί θησαυροί . Υπάρχουν Αγια λείψανα , χρυσοκέντιτα άμφια και καλύμματα .Ακόμα πλούσια βιβλιοθήκη ,με επίσημα εγγραφα. Σήμερα το Μοναστήρι είναι επίσης γνωστο για την παραγωγη της Ροδοζάχαρης .