Εὔκοσμος ὤφθης κόσμος, ὦ Κοσμᾶ μάκαρ,
Κόσμον λόγοις σοῖς αἵμασι τ᾽ αγλαΐσας.
Κόσμον λόγοις σοῖς αἵμασι τ᾽ αγλαΐσας.
Ὁ
Ἅγιος Κοσμᾶς γεννήθηκε στό χωριὸ Ταξιάρχης τῆς ἐπαρχίας Ἀποκούρου πού
βρίσκεται κοντὰ στό χωριὸ Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, τὸ 1714 μ.Χ., ἀπὸ
γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τὸν ἀνέθρεψαν ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου.
Εἴκοσι χρόνων μετέβη στό Ἅγιον Ὅρος, γιά νά σπουδάσει στό ἐκεῖ
νεοσύστατο σχολεῖο τοῦ Βατοπεδίου. Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὀνομαζόταν ἀρχικὰ
Κωνσταντῖνος καὶ μετὰ τὴν ἀποφοιτήσή του, πῆγε στή Μονὴ Φιλοθέου, ὅπου
ἔγινε μοναχὸς (1759 μ.Χ.) καὶ κατόπιν Ἱερομόναχος καὶ ἔλαβε τὸ ὄνομα
Κοσμᾶς.
Ὁ Ἅγιος γνωρίζοντας ὅτι τὸ Ἔθνος κινδύνευε, δέν ἡσύχαζε καὶ φλεγόταν
νύχτα-μέρα ἀπὸ τὸν πόθο νά βγεῖ καὶ νά διδάξει στούς σκλαβωμένους
Ἕλληνες τὰ Ἅγια Γράμματα. Ὅμως, θεωροῦσε τὸν ἑαυτὸ του ταπεινὸ καὶ
ἀδύνατο νά ἐπωμισθεῖ τέτοιο φορτίο. Μὲ θεία ἀποκάλυψη, πῆγε στήν
Κωνσταντινούπολη, ὅπου συνάντησε τὸν ἀδελφὸ του Χρύσανθο, ποὺ ἦταν
δάσκαλος. Αὐτὸς τοῦ ἔκανε μερικὰ μαθήματα ῥητορικῆς, ποὺ θὰ βοηθοῦσαν
τὸν Κοσμᾶ στό κήρυγμα. Ἔπειτα, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ Πατριάρχη
Σεραφείμ, ὄργωσε στήν κυριολεξία τὴν Ἑλλάδα, διδάσκοντας στούς
«ῥαγιάδες» τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
η
συνέχεια Εδώ