Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, ἐπειδή σήμερα ἦταν ἡ τελευταία ἡμέρα τοῦ Ἰουλίου, ἔκανε μιά παρουσίαση τῶν ἁγίων πού ἑορτάσαμε τόν Ἰούλιο μήνα καί τῶν ἑορτῶν πού θά ἑορτάσουμε τόν Αὔγουστο μήνα. Εἶπε ὅτι αὐτές οἱ ἑορτές εἶναι τό «ὑπερθέαμα» τῆς Ἐκκλησίας μας· ὁ Δεσπότης Χριστός μέ τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μέ τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεώς της καί οἱ ἅγιοι ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Στήν συνέχεια ὑπογράμμισε ὅτι οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ ἀθλητές τῆς πίστεώς μας, τῶν ὁποίων οἱ ἀγῶνες πέρασαν στήν αἰωνιότητα καί ἑορτάζονται κάθε χρόνο, ἐνῶ στούς ἀθλητές κατά τό σῶμα ἡ «λάμψη» τους εἶναι προσωρινή.
Ἀναφερόμενος στήν τελετή ἔναρξης τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων στό Παρίσι καί στήν ἀσεβῆ καί ὑβριστική παράσταση τοῦ «Μυστικοῦ Δείπνου», εἶπε ὅτι ἦταν λυπηρό καί ἰσχύει ἡ ρήση τοῦ λαοῦ: «ὅ,τι ἔχει τό μαγαζί πουλάει». Ἀνέφερε τόν λόγο τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου (Πόποβιτς) τοῦ νέου Ὁμολογητοῦ, ὁ ὁποῖος γνώρισε τήν Εὐρώπη καί ἔγραψε μέ προφητικό λόγο: «Ὁ εὐρωπαϊκός πολιτισμός ἔκανε τούς δούλους του νεκροταφεῖο. Καί αὐτός ὁ ἴδιος ἔγινε νεκροταφεῖο». Καί μνημόνευσε τόν λόγο τοῦ Ντοστογιέφσκυ: «θέλω νά πάω στήν Εὐρώπη καί γνωρίζω ὅτι μεταβαίνω εἰς νεκροταφεῖον», ἀπό πνευματικῆς ἀπόψεως. Κατέληξε πώς, ὅ,τι καί ἄν κάνουν οἱ ἄνθρωποι, «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. ιγ΄, 8 ).
Στό τέλος ἐξέφρασε τήν χαρά του γιά τίς πολλές ἐκπλήξεις πού συνάντησε, δηλαδή πολλούς Ἱερεῖς, καλούς ψάλτες, ζωντανό ἐκκλησίασμα, τό λείψανο τοῦ ἁγίου Καλλινίκου, Μητροπολίτου Εδέσσης, μικρά παιδιά καί εὐχήθηκε νά ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στήν ζωή τους. Μετά τό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε καφές στήν κεντρική πλατεία τοῦ χωριοῦ, ὅπου ὁ Σεβασμιώτατος εἶχε τήν εὐκαιρία νά συνομιλήση μέ τούς μόνιμους κατοίκους χωριοῦ, ἀλλά καί τούς πολλούς θερινούς ἐπισκέπτες του.
Αναρτήσεις
