Μὲ κατάνυξη ἀλλὰ καὶ λαμπρότητα, πραγματοποιήθηκε ἡ Πανήγυρις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου.
Στὶς 14 Αὐγούστου 2024 τὸ βράδυ, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέου καὶ παρουσία πλήθους εὐλαβῶν πιστῶν ἀπὸ τὴν Ἤπειρο καὶ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος, πραγματοποιήθηκε ἡ ἱερὰ Ἀγρυπνία.
Τὸ πρωί, ἀκολούθησε καὶ ἡ καθιερωμένη δεύτερη Θεία Λειτουργία, καθὼς o χῶρος κατακλείσθηκε ἐκ νέου ἀπὸ πλῆθος προσκυνητῶν, οἱ ὁποῖοι ἦρθαν γιὰ νὰ προσευχηθοῦν, νὰ ἀσπαστοῦν τὴν Θαυματουργὸ Εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἀλλὰ καὶ νὰ πανηγυρίσουν τὴν μεγάλη Θεομητορικὴ ἑορτή.
Πέντε χρόνια πέρασαν ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου, Γέροντος Θεοδώρου Διαμάντη. Στὶς 16.08.2024 μαζὶ μὲ τὸ Μνημόσυνο τῶν Κτιτόρων, τελέστηκε καὶ τὸ δικό του πενταετὲς Μνημόσυνο. Μετὰ τὸ πέρας τῆς πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας, παρουσίᾳ, βεβαίως, τοῦ νῦν Καθηγουμένου Γέροντος Ἀρσενίου. Παρέστησαν, ἐπίσης, Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς,
Κληρικοὶ τῆς Μητροπόλεως Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κόνιτσης, ἀλλὰ καὶ πλῆθος πιστῶν, τόσο προσκυνητῶν ὅσο καὶ πνευματικῶν τέκνων τοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου.
Οἱ τελευταῖοι μαζὶ μὲ τοὺς παρόντες Κληρικοὺς ἦλθαν γιὰ νὰ τιμήσουν ἱεροπρεπῶς καὶ νὰ προσκυνήσουν εὐλαβικῶς στὸ λιτὸ μνῆμα τοῦ νέου αὐτοῦ Κτίτορος καὶ ἀνακαινιστοῦ, ὄχι μόνον τῶν κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἀλλὰ κυρίως καὶ πρωτίστως ἀνακαινιστοῦ ψυχῶν.
Ὅπως χαρακτηριστικὰ ἔλεγε «παιδιά μου, τὸ μεγαλύτερο θαῦμα δὲν εἶναι το νὰ δεῖ ἕνας τυφλὸς ἢ νὰ περπατήσει ἕνας ἀνήμπορος, ἀλλὰ σπουδαιότερο ὅλων εἶναι ἡ μεταστροφὴ μίας ψυχῆς».
Τὸν μακαριστὸ Γέροντα Θεόδωρο ἀξίωσε ἡ Κυρία Θεοτόκος Τὴν ὁποῖα τόσο εὐλαβικὰ διηκόνησε, νὰ τὸν καλέσει κοντὰ Της (16-08-2019), ἀνήμερα τοῦ Μνημοσύνου τῶν Κτιτόρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου.
Βιογραφικό Μακαριστοῦ Γέροντος Θεοδώρου Διαμάντη
Ὁ μακαριστὸς γεννήθηκε τὸ 1942 στοὺς Βαριάδες Ἰωαννίνων. Ἀπόφοιτος τοῦ Ἱεροδιδασκαλείου Βελλᾶς καὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, ὑπῆρξε ὰπὸ τοὺς πρώτους καὶ στενότερους συνεργάτες τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανοῦ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο καὶ ἔλαβε τὴν ἱερωσύνη (1970).
Διετέλεσε Ἱεροκήρυκας, Διευθυντὴς τῶν Ἱδρυμάτων, Ὑπεύθυνος τῶν Κατηχητικῶν καὶ τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καθὼς καὶ Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνηματικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ Κονίτσης (1972-1988).
Παράλληλα γιὰ πολλά ἔτη ἀναλώθηκε στὸ Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως εἴτε ὡς περιοδεύων Πνευματικὸς εἴτε ὡς Γέροντας τῆς Μονῆς.
Τὸ 1988 εὐχῇ καὶ προτροπῇ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, μὲ τὸν ὁποῖο συνδεόταν πνευματικά, ἀνέλαβε τὴν ἀνασύσταση τῆς παλαιφάτου ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μολυβδοσκεπάστου, Καθηγούμενος τῆς ὁποίας διετέλεσε μέχρι τὴν κοίμησή του (16-08-2019).
Αναρτήσεις
