Κατά το κήρυγμά του ανέφερε, ότι σε λίγες ώρες, μια νέα σελίδα θα ανοίξει στην ιστορία της ανθρωπότητας και, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, όλοι θέλουμε να πιστεύουμε πως στην πρώτη κάτασπρη σελίδα του νέου χρόνου, πρώτη – πρώτη θα γραφτεί η λέξη «ελπίδα».
«Πάντα, τέτοιες μέρες, επιλέγουμε να αφήσουμε πίσω μας τα δυσάρεστα του χρόνου που πέρασε και να χτίσουμε στο νου και στην καρδιά μας ένα νέο όραμα μιας ανθρωπότητας που, επιτέλους, θα βρει τον δρόμο της. Κατά βάθος, όμως, ο απλός άνθρωπος γνωρίζει πως οι αιτίες των δεινών του ανθρώπινου γένους παραμένουν. Έτσι, η όποια ελπίδα, σύντομα μεταβάλλεται σε ουτοπία.
Εμείς όμως, ως Χριστιανοί, καλούμεθα να θεμελιώσουμε την ελπίδα μας, όχι στην επιφανειακή αλλαγή των συνθηκών του κόσμου τούτου, αλλά σε έναν ακλόνητο βράχο. Μόνον σε αυτόν τον βράχο, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του, μπορεί να θεμελιωθεί η ελπίδα. Και αυτός ο βράχος είναι ο ίδιος ο Χριστός» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε: «Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή φαίνεται μικρή, περιέχει όμως ένα στοιχείο το οποίο μπορεί να αλλάξει την ζωή μας, αλλά και να αποτελέσει για μας παράδειγμα και πηγή ενδυνάμωσης και ελπίδας. Το στοιχείο αυτό είναι το θάρρος του Ιωάννη του Προδρόμου, του τελευταίου αλλά και μέγιστου Προφήτη στη σειρά των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης.
Ένα τέτοιο θάρρος δεν μπορεί παρά να ήταν θεμελιωμένο σε μία ακράδαντη ελπίδα. Την ώρα που συνέρρεαν πλήθη για να βαπτιστούν στα νερά του Ιορδάνη, πιστεύοντας πως ίσως αυτός, ο Ιωάννης, να είναι ο Μεσσίας, εκείνος αρνιόταν τον θαυμασμό τους και συνέχιζε το κήρυγμά του, ξεκινώντας από μία λέξη, η οποία περικλείει όλη την προσμονή και την ελπίδα του: «Έρχεται!!»
Και μόνον η λέξη αυτή έγινε, στο στόμα του Ιωάννη, ένα αληθινό Ευαγγέλιο. Με την λέξη αυτή ανακεφαλαιώθηκε ο λόγος όλων των Προφητών και η ελπίδα γέμιζε τις καρδιές των ακροατών του».
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: «Εάν η ψυχή του Αγίου Ιωάννη είχε κατακλυστεί από μία τόσο στερεή ελπίδα, ενώ ακόμη δεν είχε γνωρίσει τον Ιησού Χριστό και δεν είχε δει τα θαυμάσιά Του, πόση δύναμη και πόση βεβαιότητα θα έπρεπε να είχε η δική μας ελπίδα καθώς απολαμβάνουμε πλέον ως ανθρωπότητα, αλλά ιδιαίτερα ως μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, την λυτρωτική παρουσία Του; Με πόσο θάρρος θα έπρεπε να είναι εξοπλισμένη η καρδιά μας στον αγώνα κατά των παθών μας, αλλά και της διάσπαρτης αμαρτίας γύρω μας;
Το σημερινό Ευαγγέλιο αποτελεί έναυσμα θάρρους, αλλά και ευθύνης. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος προετοίμασε την οδό της πρώτης ελεύσεως του Κυρίου, εμείς, όμως, αποτελούμε τους μάρτυρες της παρουσίας Του, αλλά και τους προδρόμους της δευτέρας ενδόξου ελεύσεώς Του. Οι άνθρωποι κάθε εποχής εφευρίσκουν ποικίλους τρόπους για να ακυρώσουν το φως και να εξαλείψουν την πηγή του. Εμείς, όμως, γνωρίζουμε πως το φως της πίστεώς μας δεν μοιάζει με τα φώτα του κόσμου, αλλά εκπέμπεται από το πρόσωπο του Κυρίου των δυνάμεων. Για τον λόγο αυτό, παραμένει ανέπαφο και αδαπάνητο εις τους αιώνες».
Πριν την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου στον συνταξιούχο Εφημέριο, π. Νικόλαο Τσιούφη, τον οποίο συνεχάρη και επαίνεσε για την πολυετή διακονία του στην Αρχιερατική Περιφέρεια Ινάχου και στην Ενορία του Αυλακίου. Επίσης τα παιδιά των Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας έψαλλαν τα παραδοσιακά κάλαντα στον Σεβασμιώτατο, ο οποίος τα ευλόγησε και τους μοίρασε αναμνηστικά δώρα.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε και συνεχάρη τον Εφημέριο της Ενορίας, Πρωτοπρ. Δημήτριο Πατσιαλό, λέγοντας: «Κάθε φορά που έρχομαι σε αυτή την Ενορία διαπιστώνω, ότι είναι μία ζωντανή Ενορία. Οικογένειες εκκλησιάζονται, πολλά παιδιά διακονούν στο Ιερό Βήμα και όλοι εσείς συμμετέχετε με έναν κατανυκτικό τρόπο στην Θεία Λειτουργία, που σημαίνει ότι έχει επιτελεστεί πνευματική εργασία σε αυτόν τον τόπο. Τον π. Δημήτριο τον έχω συγκαταλέξει στους Ιερείς που έχουν αναλάβει τομείς ποιμαντικών δράσεων της τοπικής μας Εκκλησίας. Από αύριο, 1η Ιανουαρίου θα αναλάβει τα καθήκοντα του Διευθυντού του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως, διαδεχόμενος έναν εκλεκτό κληρικό, τον π. Μακάριο, ο οποίος για πολλά χρόνια διηκόνησε από την υπεύθυνη αυτή θέση. Θέλω να ευχηθώ στον π. Δημήτριο να έχει δύναμη στο νέο αυτό πόστο. Το Ραδιόφωνο είναι ένας άμβωνας και θέλω να τον παρακαλέσω να αξιοποιήσει το μέσο αυτό και να προσφέρει στους ακροατές την αλήθεια της πίστεως, την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, την ομορφιά της λατρευτικής ζωής, αλλά και τη γνώση γύρω από πολλά θέματα που ο άνθρωπος έχει ανάγκη να αποκτήσει».
Το απόγευμα της Κυριακής ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δαμασκηνός χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου στο Ελαιόφυτο Αγρινίου.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αγρινίου, Αρχιμ. Νεκτάριος Τριάντης, ο οποίος αναφέρθηκε στην εορτή της Περιτομής του Χριστού και στον Μέγα Βασίλειο και κατέθεσε τρεις σκέψεις του Αγίου από την ερμηνεία του στην δημιουργία του κόσμου, σχετικά με την έννοια του χρόνου. Τόνισε ότι ο Θεός είναι υπεράνω και εκτός του χρόνου. Ο χρόνος παρομοιάζεται με μια σφαίρα που κυλά και δεν μπορεί να σταματήσει, πορεύεται και προχωρά ακατάπαυστα, διατρανώνοντας σε όλους μας, ότι όσα σχετίζονται με το χρόνο είναι ρευστά και ολοκλήρωσε το κήρυγμά του αναφερόμενος στην σωστή αξιοποίηση του χρόνου της ζωής, μέσα από το μυστήριο της Μετανοίας.
Ο Σεβασμιώτατος, κατά την απόλυση ευχαρίστησε όλους όσοι συμμετείχαν στην ακολουθία του Εσπερινού, τον Εφημέριο της Ενορίας, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τους Ιερείς, τον Αρχιερατικό Επίτροπο Αγρινίου για το θείο κήρυγμα, τους Άρχοντες και τον λαό, λέγοντας ότι: «αυτός ο Εσπερινός είναι η μοναδική μας ευκαιρία να αποχαιρετήσουμε μέσα στην εμπειρία της προσευχής το έτος, που σε λίγες ώρες θα εκπνεύσει, για να ανατείλει ο καινούργιος χρόνος».
Επίσης, ευχήθηκε «να παραλάβουμε όλοι αυτήν την δύναμη που μας προσφέρει η προσευχή ως απαραίτητο εφόδιο για την καινούργια χρονιά που σε λίγες ώρες θα ανατείλει. Μέσα από την εμπειρία της προσευχής μάς δίνεται η δυνατότητα να κοινωνήσουμε με τον Θεό, να αισθανθούμε την παρουσία Του στη ζωή μας ενισχυτική, παραμυθητική, παρηγορητική και ταυτόχρονα να κοινωνήσουμε και με τους αδελφούς μας, αφού η προσευχή είναι η κατ’ εξοχήν ενοποιός δύναμη που καταργεί το χάσμα και την απόσταση που δημιουργεί η αμαρτία και φέρνει τον άνθρωπο τόσο πλησίον, έτσι ώστε να τον αισθανόμαστε ως αδελφό μας.
Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου ο καινούργιος χρόνος να σας χαρίσει πνευματική και σωματική υγεία, οικογενειακή ευτυχία. Να υλοποιήσετε τα όνειρά σας, να προοδεύετε πνευματικά, να ασκήστε στη φιλανθρωπία, στην αγάπη, στη συγχωρητικότητα, στην υπομονή και στην καταλλαγή και τότε ο χρόνος αυτός δεν θα είναι απλώς ένα ακόμη έτος που θα προστεθεί στην επίγεια διαδρομή μας, αλλά θα είναι καιρός ευπρόσδεκτος της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας».
Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες στον ακόλουθο σύνδεσμο Εδώ
Αναρτήσεις
