Γουμενίσσης: «Η Μόρφωση των παιδιών ως πρώτιστο συλλογικό Χρέος».

 Ὄχι καί πολύ παλαιότερα, στόν δικό μας κρατικό χῶρο, ἡ παιδεία προχωροῦσε στίς ἰσορροπίες τῆς γνώσης καί τῆς μόρφωσης, βασικά τῆς γνωσιακῆς ἐπιστημονικῆς κατάρτισης καί ἐπιπλέον μιᾶς τυπικῆς χαρακτηρολογικῆς διαμόρφωσης, στήν προοπτική τῆς ἐπιστημονικῆς καί ἐργασιακῆς ἀνάπτυξης, ἀλλά καί μιᾶς ἰσορροπημένης συμμετοχικῆς κοινωνίας. Ἦταν κι αὐτό κληρονομιά ἀπό μιά μακραίωνη διαδικασία ―ἀκόμη καί στά χρόνια τῆς δουλείας, μέχρι πρίν 100 χρόνια γιά τήν Βόρεια Ἑλλάδα― κατά τήν ὁποία ἐν τοῖς πράγμασι ἡ παιδεία ἀποτελοῦσε ὑπόθεση τῶν τοπικῶν Συλλόγων ὑπό τήν ἐνεργό φροντίδα καί ἐποπτεία τῶν κατά τόπους Μητροπόλεων.

η συνέχεια: Εδώ